Standpunt BDW: Klare wijn

Alleen Groen en Vlaams Belang zijn duidelijk. Groen kiest voor meer Gewest, het Vlaams Belang wil eerst een onafhankelijk Vlaanderen uitroepen om daarna Brussel in te lijven. De grootste Vlaamse partij, de N-VA van Bart De Wever, laat weten dat we tot het najaar geduld moeten oefenen. Dat is lang wachten, zeker nu het ene na het andere PS-kopstuk forse verklaringen aflegt.

Paul Magnette en Laurette Onkelinx, sedert vorige week respectievelijk PS-voorzitter en voorzitster van de Brusselse PS-federatie, zijn met straffe uitspraken niet uit de media weg te branden. In tegenstelling tot de N-VA weten we wel wat de PS wil. Twee sterke gewesten - Brussel en Wallonië, voor alle duidelijkheid - die nauw samenwerken. En de Brusselse Vlamingen in dezen? Laurette Onkelinx: "De Brusselse Vlamingen zijn de verschoppelingen van Vlaanderen. Natuurlijk moeten we een Brusselse identiteit uitbouwen - samen met hen." Met andere woorden: zolang de Brusselse Vlamingen braaf zijn en niet te veel naar Vlaanderen lonken, mogen ze meespelen.

Is dit meer dan geopolitiek? Gaat dit over de toekomst van meer dan één miljoen mensen? Of is het gewoon theater? In dat geval staat het theaterstuk een seizoen te vroeg geprogrammeerd: de verkiezingen vinden pas in mei 2014 plaats, er moet ook nog bestuurd worden.

Laten we de zaak even nuchter bekijken. De N-VA kiest (voorlopig?) voor een confederaal België, een België van de gemeenschappen. Dat dit de Franstaligen in de gordijnen jaagt, is normaal. Het betekent minder macht voor hen. Kiest Brussel daarentegen voor bevoorrechte relaties met Wallonië, dan zijn de Vlamingen de klos. Niemand geeft vrijwillig macht af. De Franstaligen evenmin als de Vlamingen.

Vlaanderen kan niet zonder Brussel, Brussel kan niet zonder Vlaanderen. Als er geen Nederlandstalige scholen meer zijn, dan raakt dat de Brusselse kinderen rechtstreeks, al was het maar omdat zij minder keuze hebben. Of hebben de Franstaligen de nodige centen om die scholen over te nemen?

De Vlaamse partijen mogen het over alles oneens zijn, zo hoort het in een democratie. Zo hoort het ook in en over Brussel. Over één ding moeten ze het wel eens zijn: de band met de Vlaamse Gemeenschap mag niet verslappen, anders is met de Brusselse Vlamingen over en uit.