Taal is niet rechts

De helft van de politieagenten in de zone Ukkel/Watermaal-Bosvoorde/Oudergem spreekt onvoldoende Nederlands. En op straat is de situatie nog erger: in Oudergem hebben maar negentien van de 46 agenten een Selor-attest, in Watermaal-Bosvoorde zijn dat er twaalf op 37 en in Ukkel 22 op 98.

De cijfers staan op de webstek van Jos Bertrand. Bertrand is SP.A-gemeenteraadslid in Watermaal-Bosvoorde en lid van de politieraad aldaar. Verbazen doen de cijfers niet, wel dat een socialist ermee uitpakt. Nochtans doet hij dat terecht. Aandacht voor taal, voor de rechten van de Brusselse Vlamingen/Vlaamse Brusselaars is niet rechts (al zijn velen ter linkerzijde daarvan nog niet overtuigd). Het is opkomen voor een fundamenteel recht. Tweetaligheid is een essentieel onderdeel van een correct werkende overheid in de hoofdstad van het land.

Laat Bertrands cijfers ook een waarschuwing zijn voor de partijen die federaal rond de tafel zitten voor de vorming van een nieuwe regering: de hoofdstedelijke toepassing van de taalwetgeving is (nog altijd) zeer onvolkomen. Er zijn nog altijd Franstalige politici die tweetaligheid als een (erg) vervelende bijkomstigheid beschouwen. En dat is de kern van het probleem: de miskenning van de hoofdstedelijke rol van Brussel. Het is toch normaal dat een Vlaming in de hoofdstad van zijn land in het Nederlands terechtkan bij de politie?

Net zoals het ook evident is dat een Nederlandstalige politieagent in de straten van Brussel een Franstalige in diens taal te woord moet kunnen staan. Dat is het
minste wat de pendelaar die op een onchristelijk uur in Oostende of Aarlen de trein in stapt, mag verwachten. Want net als elke Brusselaar kan elke pendelaar of bezoeker op een dag de politie nodig hebben. Net zoals op de tweetaligheid in openbare ziekenhuizen mag ook hierop niet toegegeven worden. Het is trouwens een illusie dat een versoepeling van de taalwetgeving - zoals de tweetaligheid van de dienst in plaats van tweetalige ambtenaren - tot een betere dienstverlening zou
leiden. Koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte (SP.A) zou zich alvast niet aan een keuze tussen de twee wagen.

Het politiecollege haalt te zijner verdediging aan dat het moeilijk is om politieagenten, laat staat tweetalige, te vinden. Mogelijk, maar het is een excuus dat in Brussel net iets te vaak opgediept wordt. Een tandje bijsteken, meer zit er niet op. Veiligheid en tweetaligheid zijn geen contradictie. Ze horen samen. Omdat een tweetalige hoofdstad tot het wezen van België behoort.