Winterpret

De beelden op de voorpagina van BDW spreken boekdelen. Terwijl op de Oude Graanmarkt een van de vele Brusselse daklozen zich al een paar dagen tegen weer en wind probeert te beschermen in een veel te krappe telefooncel, wordt enkele meters verderop alles in gereedheid gebracht voor de nieuwe editie van Winterpret.

De komende maand zullen de buurtbewoners rond de vismet weer moeten leven op het ritme van de kerstmarkt, en de honderdduizenden bezoekers trotseren om tot bij hun woningen te geraken. Of ze kunnen vanuit hun telefooncel de bezoekersstroom gadeslaan. Het leven zoals het tegenwoordig is, zit helaas vol schrijnende tegenstellingen.

Breng Winterpret ter sprake op onze redactie, en er stijgt een verveeld gezucht op. Want het evenement is jaar na jaar meer van hetzelfde aan het worden. De Stad Brussel doet niet bijzonder veel moeite om de enkele jaren geleden geïntroduceerde formule eens wat te herdenken, op de introductie van een of andere schaatsshow na.

En dus zal er ook dit jaar op het Sint-Katelijneplein weer een gastland zijn beste beentje voorzetten om toeristen te lokken. En kunnen de kindjes weer op diezelfde paardenmolens zitten en de ouders langs ongeveer dezelfde kraampjes slenteren. Blijven de voornaamste attracties het reuzenrad en de schaatspiste. Pronkt de Stad er op de Winterpret-site andermaal mee dat Engelse touroperators haar kerstmarkt uitriepen tot 'origineelste kerstmarkt van Europa'. En investeert Electrabel een bijzonder klein deeltje van de fenomenale winsten die het ieder jaar maakt omdat het nauwelijks belastingen betaalt, in Electrabel Nachten op de Grote Markt.

Wij weten ook: mensen gaan gewoon graag naar kerstmarkten, en ze doen dat dan ook in groten getale. Het is prettiger slenteren in het stadscentrum dan pakweg aan de Heizel. En met zo'n kerstmarkt valt veel geld te verdienen. De vorige editie leverde de Stad direct en indirect het niet-onaardige bedrag van 23 miljoen euro op. Vele andere steden morrelen evenmin aan de formule van hun kerstmarkt en bieden net als Brussel jaar na jaar dezelfde pret aan.

Al zijn er tegenvoorbeelden: Antwerpen presenteert om de twee jaar in de kerstweek Wintervuur, een festival met hartverwarmende muziek, een wintervuurbal, circus, dans en theater, iedere keer op een andere plek in de stad en bestemd voor het grote publiek. Gent pakt eind januari voor de eerste keer uit met een Lichtfestival, met onder andere lichtkunstwerken langs een winters parcours door de stad. Waarom zou zo'n creatievere aanpak ook niet in Brussel kunnen?