Operahuis De Munt ondergaat overheidsbeleid

In de Senaat werd vorige week het seizoensprogramma 2013-2014 van De Munt voorgesteld. De locatie werd eveneens gekozen om de vijftigste verjaardag van het operahuis als federale instelling te vieren. De 'restbevoegdheid' legt het huis vooralsnog geen windeieren: hoewel het seizoensthema Revolte is, ondergaat de Munt het overheidsbeleid.

Theater op zijn best, dit jaar in de Koninklijke Muntschouwburg. Bestuurraad, directie en het hoofdzakelijk Franstalige clientèle van het operahuis trekken zich op aan het succes van de kwaliteitsproducties en operacreaties. Maar terwijl het orkest speelt, zinkt de technische infrastructuur als een Titanic. Tijdens de recente voorstelling van Lucrezia Borgia in het Koninklijk Circus zou de technische renovatie van de Munt van start moeten hebben gaan. Zou, want de voorlopige en niet bevestigde renovatietermijn werd verplaatst naar juni-november 2015. Dat is in organisatietermen maar één seizoen na het volgende, wat de nodige productiebeperkingen met zich meebrengt.

Bi-culturele instelling
Het was senaatsvoorzitter Sabine de Bethune die vorige week als eerste sprak op de jaarlijkse persconferentie. De Koninklijke Muntschouwburg staat sinds 19 april 1963 geboekstaafd als een nationaal operahuis, met een eigen operagezelschap, orkest en balletgroep. Het theater dat al ruim drie eeuwen bestaat, was voordien eigendom van de stad Brussel. Als een van de laatste bi-culturele instellingen - cultuur is nu eenmaal een gemeenschapsbevoegdheid - blijft de muziektheatertempel trouw aan die vlag. "Een federaal theater zijn, wil zeggen dat je federerend moet werken," stelde intendant Peter de Caluwe onomwonden. "Cultuur is het cement van een sterk gemeenschapsgevoel." Ook in zijn tweede ambtstermijn van zes jaar houdt de Caluwe vaste koers, ondanks de 2 procent jaarlijkse budgetvermindering sinds zes jaar en het botvangen van urgente modernisering voor de Munt. "Om economische redenen hebben we één productie voor volgend seizoen moeten annuleren. Het financieel gat wordt opgevuld door extra coproducties. De abonnees betalen 65 procent van de inkomsten." Al blijft hij naar de gulden scène kijken: "Onze missie blijft creatie."

En dat weerspiegelt zich in het nieuwe seizoenprogramma. Er komen creaties van choreografen Anne Teresa De Keersmaeker (Belgische première van Vortex Temporum), Sidi Larbi Cherkaoui en Sasha Waltz (een nieuwe Sacre du Printemps, na Béjart), naast partnerprojecten met theater Transparant, Flagey en het barokorkest B'Rock. Als grote operaproducties met 'revolterende inslag' - de Caluwe blijft een moraalridder - krijgen we La clemenza di Tito (Mozart) in een nieuw kleedje van Ivo van Hove, Rigoletto (Verdi), een nieuwe Hamlet (met Marc Minkowski), Willem Tell (Rossini) in een vijf uur durend concert en andermaal een wereldcreatie van Philippe Boesmans (Au Monde). Het eerste grote seizoensevenement wordt de herdenking van 200 jaar Verdi en Wagner in coproductie met het Klarafestival, met Choeurs een pareltje voor koor en ballet (Alain Platel en Teatro Real Madrid). Ook driehonderd kinderen van Brusselse scholen krijgen andermaal een platform, met de productie Sindbad.