Arnout Hauben: 'Er waait een positieve wind door Schaarbeek'

BRUZZ wil weten hoe het is om in Schaarbeek te wonen. Wij belden aan bij televisiemaker Arnout Hauben.

Zoals de meeste inwoners van Schaarbeek is hij er 'aangespoeld', zegt programmamaker Arnout Hauben (41). De maker van onder meer Ten Oorlog en Manneken Pis studeerde documentaire aan Sint-Lukas, en ging al snel met zijn vriendin aan het Liedtsplein wonen. “Na ruim twintig jaar – meer dan de helft van mijn leven – vind ik dat we kunnen zeggen dat we Schaarbekenaars zijn. Ondertussen hebben we hier al een paar dierbare vrienden en familieleden begraven. Zodra je dat doet, wordt het een plek waarnaar je altijd zult terugkeren.”

“We zijn hier verankerd: ook onze kinderen zijn hier geboren, intussen woont mijn broer om de hoek. We hebben een volleybalclub opgericht en zoeken nog volleyballers, je hoeft niet goed te zijn.” (lacht)

Na jaren aan het Liedtsplein en een korte uitstap naar Brussel-Stad woont Hauben met zijn gezin nu al een jaar of zes in de buurt van het Josaphatpark. “Schaarbeek heeft niet echt één centrum, het is een heel heterogene en grote gemeente. Vandaar dat ik het park zo’n fantastische plaats vind. Wat de Zoo voor Antwerpen is – je ziet er rijk en arm, Belgen, Marokkanen, Turken en joden broederlijk naast elkaar flaneren – is het Josaphatpark voor Schaarbeek. Er wordt intens van genoten door alle inwoners. Dáár leeft de gemeente en komt ze samen. Ook in sportclubs trouwens: in onze volleybalclub spelen bijvoorbeeld twee asielzoekers mee.”

Serendipiteit
“Onze kinderen Stan (13) en Sarah (11) bleven ook toen we in Brussel-Stad woonden in Schaarbeek naar school gaan, en daardoor viel ons oog op een bepaald moment op een prachtig huis dat te koop stond. In die zin is het leven soms heel simpel. Je komt hier wonen omdat de kinderen hier hun vriendjes hebben. En door die school- en buurtwerking ontstond onze eigen vriendenkring hier. Er zit geen groter plan achter. Serendipiteit, zoals het cafeetje waar we in zitten.”

Koffie- en bagelbar Serendipity, recht tegenover het park, ging maar een maand geleden open. Hauben was blij verrast. “Vijf jaar geleden was er hier niets, nu waait er een positieve wind door Schaarbeek. Er zijn heel veel nieuwe initiatieven die de deuren openen, van een bloemenwinkel en een biowinkel tot koffiebars. Je voelt dat mensen hier weer durven te ondernemen. Hier in de wijk zijn er twee nieuwe bakkers, zodat ik te voet deftig brood kan gaan halen (lacht).”

“Ik vind dat de gemeente fel vooruitgaat. Natuurlijk, er blijven problemen, voornamelijk in zeer dichtbevolkte buurten, waar inwoners zich niet betrokken voelen bij de wijk. Rond het Liedtsplein zijn huizen te fel opgedeeld, waardoor mensen er niet lang blijven wonen. Dan is het ieder voor zich en kom je in Far West-situaties terecht, met voortdurend sluikstorten. Maar ik ben optimist. De positieve dynamiek die hier op gang is gebracht, kan naar de buurten richting Noordstation overwaaien.”

Hij zou niet weten waar hij anders zou willen wonen. “Onze kinderen hebben hier een grote vrijheid. Ze hebben in het Josaphatpark leren fietsen, ze rolschaatsen er, ze spreken er af met hun vrienden. Een heleboel kinderen uit Vlaamse villawijken wordt toch veel geïsoleerder en misschien ook angstiger opgevoed dan hier ‘in de grootstad’. Dat is iets wat je je kinderen wil meegeven. Het gevoel dat ze hun eigen vleugels kunnen uitslaan, dat er veel kansen bereikbaar zijn. In die zin vind ik het niet zo onschuldig waar je woont.”