Chou de Bruxelles: Nathalie Van Bendegem

Bekende en minder inwoners van deze stad zoeken allemaal hun weg in het Brusselse labyrint. Benieuwd naar hun bevindingen laten wij elke week een van hen aan het woord. Nathalie Van Bendegem is ambtenaar bij de Stad Brussel, bij de dienst Openbaar Onderwijs. Ze buigt zich over het beheer van de schoolgebouwen en werkt rond de integratie van licht mentaal gehandicapte kinderen.

Eerste herinnering
Ik ben geboren in Watermaal-Bosvoorde, en tot mijn negende heb ik met mijn ouders in Sint-Joost-ten-Node gewoond. Mijn vader was daar pasteibakker, mijn moeder werkte als ouvreuse. Als heel jong meisje mocht ik met haar mee naar het theater. Daar heb ik niet alleen ettelijke voorstellingen bijgewoond, ik mocht er ook ronddolen. Ik voelde me toen haast 'het kleine spookje van de KVS'. Nadien werd er nog wat uitgeblazen in het Hof van Engeland, tegenover het theater.

Geheim plekje
Geheimen zijn niet bepaald mijn sterkste punt. Maar waar ik me heel goed voel en tot rust kom, dat is op mijn balkonnetje. Een tof uitzicht, en de reuk van de koekjesfabriek Dandoy is lekker meegenomen. Ik kijk ook uit op de muurschildering van het Gele Teken, waarmee de stripfiguren Blake & Mortimer af te rekenen hebben. En dan is er nog de zogenaamde Vuilbeek in Watermaal-Bosvoorde: een stukje Zoniënwoud dat zeer de moeite loont om te ontdekken.

Brusselaar aller tijden
Er zijn er zoveel dat het niet eenvoudig is om er een uit te pikken. Maar als ik dan toch moet kiezen, ga ik resoluut voor Manneken Pis. En vervolgens denk ik ook aan Lowee van 't Lieg Plafon, die op een heel creatieve manier Brussel en onze Brusselse taal voor heel wat mensen op de kaart heeft gezet. Zijn impact op de Brusselaars en hun bewustzijn als Brusselaar is voor mij heel waardevol.

Favoriete winkel
Ik kom graag in de Ikea van Anderlecht. Dat is een winkel die mij op ideeën brengt. Je kunt er ook rustig rondwandelen zonder gestoord te worden. Voor boeken begeef ik me heel graag naar Pêle-Mêle op de Lemonnierlaan, vlak bij het Anneessensplein. Zowel aan te raden voor boeken en dvd's als voor platen die je nog moeilijk ergens anders vindt.

Lekkerste restaurant
Hier denk ik onmiddellijk aan Le Petit Palais. De beste américain préparé van de wereld, zou ik haast durven te zeggen. Even afzakken naar de Ezelstraat 5 in het centrum van Brussel, en je weet onmiddellijk wat ik bedoel.

Tofste café
Ik hou het bij de klassiekers op en rond het Sint-Katelijneplein, de Monk en de Roskam. Een café heeft alles te maken met hoe ik me voel en wie ik wil ontmoeten.

Waarvan krijg je een kick?
Omdat ik nogal gevoelig ben voor alle vormen van creatief entertainment, krijg ik wel een kick van het grote aantal festivals en andere evenementen die in Brussel plaatsvinden. Brussel is op dat gebied een stad van alle seizoenen. En dan is er uiteraard nog 'onze' AB, die altijd weer iets bijzonders en nieuws te bieden heeft op muzikaal vlak.

Grootste ergernis
Wat mij het meeste ergert, is de lawaaioverlast. Neem nu bijvoorbeeld de wagens die toeteren als het echt niet nodig is. Maar goed, een stad zonder lawaai is ondenkbaar.

Markant moment
Zo'n twee jaar geleden woonde ik vlak bij de Grote Markt. Ik kwam terug met mijn zoontje Leor van de kraamkliniek. Vanuit zijn kinderkamer keek ik vlak op de toren van het stadhuis uit. Een heel markant én emotioneel moment was dat ik bij het aanschouwen van die Sint-Michiel, boven op die toren, mijn eigen versie van het liedje 'Slaap kindje slaap' heb gezongen. Met succes, overigens.