Decoratelier maakt handgelzuiltjes voor sociale organisaties

Scenograaf Jozef Wouters ontwierp met zijn team van Decoratelier een handgelzuiltje van recuperatiehout. De zuiltjes worden geschonken aan organisaties die werken met mensen in precaire omstandigheden.

Wouters, met zijn Decoratelier in Molenbeek gevestigd, stelde vast dat er flinke prijzen gevraagd worden voor desinfecterende handgel, dezer dagen nodig om besmetting met het coronavirus tegen te gaan. “We werken vaak samen met organisaties die zich bekommeren om mensen in precaire omstandigheden,” zegt hij. “Voor organisaties met een klein budget is die handgel bijna niet te betalen.”

Samen met zijn team ontwierp Wouters de foot operated hand sanitation station, een met de voet te bedienen handgelzuiltje gemaakt van recuperatiehout. Elk zuiltje krijgt een decoratie van Barry Ahmad Talib, die kunstenaar-in-residentie is bij Decoratelier.

Helemaal Brussels

Ook de bijgeleverde handgel wordt in huis gemaakt. “En die is helemaal Brussels, het is een mix van alcohol van drogist Le Lion uit de Lakensestraat en biologische aloe vera van de Foodhub. Het scheelt ook flink in de prijs. Wij maken een halve liter handgel voor tien euro.”

Decoratelier heeft ondertussen al meer dan tachtig zuiltjes gemaakt. Een deel werd weggeschonken aan sociale organisaties. Ook zijn de stations sinds kort te koop bij Rotor Deconstruction, een zaak gespecialiseerd in hergebruik van bouwmaterialen. “Wij verkopen ze voor 49 euro per stuk en ze vliegen de deur uit,” zegt Maarten Gielen van Rotor. “Wij storten het volledige bedrag door aan Decoratelier. Zo hebben zij het budget om ze gratis te leveren aan sociale organisaties.”

Kunstensector ligt stil

Het handgelproject is niet alleen geboren uit nood, maar is ook een gevolg van de zee van tijd die Decoratelier heeft nu alle projecten van scenografie en decorbouw zijn weggevallen. “De kunstensector ligt stil en daar zijn wij afhankelijk van. Er stond een groot project in Amsterdam op stapel. Dat is geschrapt. Het is een oefening in onthechting.”

Wouters wil vermijden om te veel vooruit te kijken en te hopen op een einde van deze situatie. “Anders zie je niet wat nu om je heen gebeurt. Je kunt wel overhaast openluchtvoorstellingen gaan regelen, maar alle plannen die je nu maakt, worden mogelijk toch weer afgelast. Ik kijk liever hoe we op dit moment kunnen bijdragen. De uitdaging is om zonder agenda toch te handelen.”