Gezien: vlagdrang

Grote vlaggen, kleine vlaggen, zelfgemaakte vlaggen. Bij elk WK of EK trekt zich een ritueel op gang in de stad, dat veel zegt over de buurt waar u bent. [+ foto's]

Wie deze dagen aan de Hallepoort, en dan vooral het begin van de Waterlose Steenweg moet zijn, kan er nauwelijks naast kijken: er wordt gevlagd en nog geen klein beetje. De Italiaanse driekleur boven Le New Touquet springt er vooral uit door zijn omvang. Het stuk stof bedekt zowat de hele verdieping, ramen incluis.

De Italiaanse aanbrenger biedt daarmee wat weerwerk aan de vloedgolf van Portugese steunbetuigingen die hier welig tieren. Enkele huizen hoger gebeurt dat niet alleen met een vijftal vlaggen op hetzelfde huis, maar ook nog eens met de zelfgeknutselde aanmoediging: FORCA PORTUGAL. Mocht u het nog niet begrepen hebben: Sint-Gillis is naast de buurt van het Flageyplein het kloppende hart van de Portugese gemeenschap.

Luttele meters verderop ontdekt u meteen tal van variaties op de vlaggenkoorts. Zo hangen boven de – Portugese – patisserie Jynga nog vlaggen van … een vorige editie van het WK.

Pop-upetalage
Ook lokale winkeltjes pikken gretig in op de trend. De lokale krantenboer tegenover de grote Italiaanse tricolore wijdt er zijn etalage aan. Even verderop richtte een handtassenverkoper in allerijl een raam van een nabijgelegen woonhuis in tot extra etalage. De rekken staan scheef opgesteld, maar dat is van ondergeschikt belang. Als er maar vlaggen verkocht worden.

Al naargelang de wijk waar u komt, verandert het beeld uiteraard. Ons laatste beeld merkten we op aan Eddy Merckx, in de buitenwijken van Anderlecht. De vlagdrang is er even groot, de vlaggen zijn er bijna allemaal Belgisch.

'Ik wil de grootste hebben' (© KH)

Zeg het met huisvlijt: Força Portugal (© KH)