'Hamam is geen routine maar plezier'

Protest als we in één zin de woorden hamam en routine laten vallen: "Geen routine, nee, het is een plezier! In onze landen is de hamam het enige wat de moslimvrouw voor haar plezier kan doen met de volle steun van haar man. Zelfs als ik hier aan mijn Maghrebijnse vriend vraag om naar de bioscoop of een restaurant te gaan, dan zal hij toch liever hebben dat ik met vriendinnen naar de hamam ga. De hamam, dat is de puurheid van de vrouw. Hij zal zelfs zeggen: 'Ga maar, ik zal wel op de kleine passen,'" vertelt Rachida Cherroud met een kwinkslag.

Ze legt uit hoe het in een typisch Marokkaanse hamam toe gaat: "Na een stoombad wordt je lichaam ingewreven met een zwarte zeep (van olijven, AD). Dan volgt de sauna. Hierna zal een specialiste je huid scrubben met een ruwe handschoen en worden de dode huidcellen afgespoeld. We wrijven daarna elkaar in met rhassoul, dat is klei in brokken, waaraan soms een rozenessence toegevoegd is. Als extraatje is er arganolie, gepuurd uit bomen die alleen in Marokko groeien. We wassen ons en we relaxen. Als we aangekleed zijn, nuttigen we samen een rituele soep, vol vitamines, want die zijn door het zweten allemaal opgebruikt. Met een assortiment dadels en groene thee sluiten we de dag af."

Er sijpelt ook een beetje heimwee door: "Het grote verschil met de hamam in Marokko is dat het water niet uit een put wordt geschept. Dat is een beetje vermoeiender, maar dat maakt het juist waardevol, het is wat iemand voor je overheeft."

Als we ten slotte vragen hoe ze zich voelen na hun bezoek aan de hamam, krijgt Mimouna de slappe lach, en zeggen Saida: "Licht, gezond en bevrijd", Karima: "Ontstrest", de andere Saida: "Blij dat ik met Nederlandstaligen heb kunnen praten over onze verschillen en overeenkomsten", en Samira: "Erg tevreden dat we bij sommigen het vooroordeel hebben kunnen wegnemen dat het bij ons heel orthodox toe gaat." Cherroud: "Deze vrouwen laten hiervoor tenslotte hun vrijdaggebed vallen."