'Hier mag je niet blijven wonen'

Voor de tweede aflevering in de reeks 'Thuis bij de Anderlechtse Haard' leggen we deze week ons oor te luisteren bij bewoners van de - soms veelgeplaagde - sociale woonwijken. Dalida Rigo, een strijdbare vrouw uit Het Rad, troont ons mee naar Nadia Messari, die in 2001 op het Lustplein is komen wonen, in een huisje dat toen net gerenoveerd was.

Messari heeft kanker gehad en kampt met ernstige gezondheidsproblemen. "Onlangs kwam de dokter op bezoek," vertelt ze. "Hij moest zijn neus maar gebruiken om te weten in wat voor omstandigheden ik woon. 'Hier mag je niet blijven!' zei hij bezorgd."

Bij het binnenkomen valt meteen de klamme geur op. Dat het huis ingesloten wordt door twee leegstaande huizen, zal daar niet vreemd aan zijn. En de vochtigheid eist haar tol: in een muur op de eerste verdieping gaapt een groot gat. "Toen we wilden schilderen, merkten we dat de muur met brokken aaneen hing. Hij zat verstopt onder vijf lagen behangpapier, van pleisterwerk was geen sprake. Toen we het behangpapier eraf trokken, viel
er een stuk muur uit, en kijk nu eens!"

"Ik stook al twee jaar elektrisch omdat de cv-ketel kapot is," zegt Messari. "Na lang wachten kwam er een technicus van de Anderlechtse Haard. Die heeft heel de ketel uit elkaar gehaald en zei toen dat hij er niets aan kon doen. Maar ik moest wel tachtig euro betalen. Ondertussen zit ik nog altijd zonder centrale verwarming en betaal ik me blauw aan elektriciteit."