Karen De Becker blikt terug op 2022

Tradities zijn er om in ere te houden, en dus leggen we onze BRUZZ-medewerkers een aantal eindejaarsvragen voor. Vandaag: eindredacteur Karen De Becker.

The place to be in 2022?

De Vijvers van Elsene en het Flageygebouw. Na twee jaar grotendeels thuiswerken, was het thuiskomen op deze plek, waar ik de wisselende seizoenen zie passeren, in het gebouw bovendien waar mijn vader jarenlang radio heeft gemaakt. Nog in zwart-wit, zeg ik soms.

Trend van het jaar?

Een trend die maar blijft duren: we leven in een gepolariseerde wereld. Vandaag verdeelt Good Move de Brusselaars. Wat zal het morgen zijn? Politici spelen daar een grote rol in, ik wou dat ze dat wat beter beseften. De wereld is niet zo zwart-wit.

Brusselaar/Brusselse van het jaar?

De Union-supporter. Altijd blijven zingen, altijd blijven aanmoedigen. Zelfs toen Dante Vanzeir de strafschop miste tegen Club Brugge en de kampioendroom uit elkaar deed spatten, bleef het Joseph Marienstadion zinderen.

De beste tip van 2022?

“Heb je zin om mee te gaan?” Dat zinnetje van collega Ruth die me meevroeg naar TADA (ToekomstATELIERdelAvenir) in Molenbeek. We leerden de jongeren een en ander bij over Tekst en Beeld. Het enthousiasme van de kinderen en de bezieling van de begeleiders waren hartverwarmend. Mijn tip aan iedereen: ga er ook een atelier geven.

Waar werd je warm van dit jaar?

Van opnieuw naar theatervoorstellingen te kunnen gaan. Genoten van Sartre & De Beauvoir met Sien Eggers en Frank Focketyn, van Jonathan van Bruno Vanden Broecke en Valentijn Dhaenens, maar vooral van Chasse Patate van Studio Orka. Indrukwekkend. Ongezien.

Wat bezorgde jou dit jaar koude rillingen?

Eens te meer slapen mannen, vrouwen en kinderen in de kou. Ik weiger een verschil te maken tussen mensen: niemand hoort op straat te slapen, en al zeker niet als gevolg van politieke onwil.