Meeùs: ‘Geen goed contract, geen Mini-Europa’

Eigenlijk wil Thierry Meeùs het liefst op de Heizel blijven met zijn miniatuurpark Mini-Europa. Ook de Stad Brussel zou het vertrek betreuren. Toch kondigde Meeùs afgelopen week de sluiting aan. Beide partijen raken het niet eens over het nieuwe huurcontract. En corona helpt natuurlijk ook niet mee.

Twee jaar geleden moest Meeùs ook al zijn naburige waterpretpark Océade afbreken omdat de Stad de huurovereenkomst niet wilde verlengen vanwege de komst van de nieuwe shopping- en woonwijk Neo. Dat megaproject, waarmee de Brusselse overheden de Heizelvlakte willen opwaarderen, hangt al meer dan twaalf jaar als een molensteen om de nek van Meeùs. In de plannen van bouwpromotor Unibail-Rodamco-Westfield bleek er uiteindelijk geen plek voor het sympathieke, maar ietwat oubollige waterpark. Mini-Europa daarentegen vond wel genade in de ogen van de projectontwikkelaar. Met een flinke upgrade en dus zware investeringen zou het park geïntegreerd kunnen worden in de nieuwe wijk.

Maar vandaag is het nog altijd niet duidelijk wanneer Neo van start gaat en wanneer het af zal zijn. Intussen loopt het huurcontract tussen Mini-Europa en de Stad Brussel op 31 december af. Omdat er volgens Meeùs maar geen duidelijkheid kwam over de verlenging van de overeenkomst, vroeg (en kreeg) hij eind vorig jaar alvast een sloopvergunning.

Er vond uiteindelijk toch overleg plaats met de Stad. In juni werd onderhandeld in het bijzijn van een mediator, zegt Meeùs, “maar zonder bevredigend resultaat”. Daar komt bij dat het park, dat voor tachtig procent afhankelijk is van buitenlandse bezoekers, sterk te lijden heeft onder de coronacrisis. Toeristen blijven weg en de meeste schooluitstappen zijn geschrapt. Meeùs maakte vorige week dan ook bekend dat het zijn bedoeling is het park op 31 december te sluiten. De wet-Renault voor collectief ontslag is in gang gezet.

Stad Brussel

De Stad Brussel zegt dat er nochtans een fair voorstel op tafel ligt: een contract voor tien jaar, weliswaar met een verhoging van het jaarlijkse huurgeld van 250.000 naar 350.000 euro. Anders maakt de Stad verlies, zo klinkt het. Het pretpark moet maar iets van zijn winst laten vallen.

Een redelijk voorstel? Meeùs vindt van niet. “Het voorstel van de Stad is niet serieus en niet volledig. Tien jaar klinkt misschien lang, maar zijn het echt tien jaar? Veel hangt af van Neo. Dat project heeft een hele eigen filosofie. Wanneer beginnen de bouwwerken en wat betekent dat voor ons? Hoe zit het bijvoorbeeld met de toegankelijkheid? En kunnen wij in afwachting nog investeren? Er zijn lekken in onze waterbekkens en ons besproeiingssysteem is verouderd, wij gebruiken daarvoor nog altijd drinkwater. Er moeten dus belangrijke investeringen gebeuren, maar daarvoor heb ik garanties nodig. Wat gebeurt er na die tien jaar? Als het dan stopt en alles moet afgebroken worden, zijn al onze investeringen verloren en moeten we in het laatste jaar al met slopen beginnen.”

En dan is er die huurverhoging. “Het is de vraag wat je in ruil voor het huurgeld krijgt, in ons geval steeds minder. Vroeger maakten we deel uit van Bruparck. Er waren veel synergiën tussen Mini-Europa, Océade, het café- en restaurantdorpje The Village en Kinepolis. Brussels Expo stimuleerde dat. Daar schiet echter niet veel van over. The Village en Océade zijn gesloopt en Brussels Expo is gestopt met de animatie en de publiciteit. Er is ook geen security meer en de gehandicaptenparking is verdwenen.”

Meeùs heeft dan ook niet het gevoel dat de Stad Brussel echt wil dat het park bloeit. “Andere steden moedigen hun kampioenen aan nog beter te worden, deze stad niet.”

Is het Meeùs echt menens met zijn aankondiging Mini-Europa te sluiten of probeert hij de Stad onder druk te zetten? Bij eerdere patstellingen rond de verlenging van het huurcontract dreigde hij immers ook wel eens met stoppen.

Verhuizing

Meeùs zegt dat hij in contact is met andere partijen, geïnteresseerd in de miniaturen. Maar hij geeft toe dat het park verhuizen een loodzware operatie is. Het is duur, niet alles kan verplaatst worden en het kost minstens twee jaar. “Met een verhuizing nemen we een groot risico. Dat doen we zeker niet voor ons plezier.”

Aan de andere kant heeft de ondernemer het gehad met de onzekerheid over de toekomst. “Het speelt al vijftien jaar. Wij hebben behoefte aan een perspectief op lange termijn en een positieve omgeving waarin vertrouwen heerst. Ik ben 63 en zit in een scharnierperiode van mijn leven. Ik wil de zaken doorschuiven naar de volgende generatie, mijn dochter, maar die wil kunnen werken in een stimulerend klimaat, liever dan haar tijd door te brengen met advocaten.”

Stad-Brussel laat weten dat de deur openstaat voor verdere onderhandelingen.