Mohammed Tijjini van tv-zender AMTV

“De rijkdom en diversiteit van de Maghrebijnse en Arabische cultuur uitdragen, dat is de belangrijkste doelstelling van Almaghreb TV (AMTV). En, andersom, de mensen met roots in de Maghreb laten kennismaken met wat in België op cultureel en artistiek vlak leeft. Een mix die een brug bouwt tussen gemeenschappen.” Mohammed Tijjini is de motor van AMTV, de eerste Maghrebijnse zender in België.

Z ijn passie voor televisiemaken heeft Mohammed Tijjini opgedaan bij... tvbrussel. "Nadat ik een tijd had gewerkt op het kabinet van wijlen Rufin Grijp, als jurist voor het OCMW van Anderlecht en voor de gemeente Vorst, ben ik in 2006 naar tvbrussel gestapt met een voorstel voor een programma over de Maghrebijnen. Met vooral aandacht voor de Marokkanen, de grootste gemeenschap van de Maghreb in Brussel. Het dagelijkse leven van onze mensen, zoals het is. Ikzelf achter de schermen als producer, Yasmina El Messaoudi als presentatrice. Het programma bleef allerminst onopgemerkt, met als resultaat dat ik door (de Franstalige liberale partij) MR werd gevraagd als raadgever in gelijkekansenbeleid en interculturaliteit."

"Dat heb ik enkele jaren gedaan, maar wat ik geproefd had van televisie, smaakte naar meer. Veel meer. Zo zijn de plannen gerijpt voor een Maghrebijnse zender in Brussel. Uiteindelijk heb ik besloten er helemaal voor te gaan. Deels met eigen kapitaal, deels met de steun van Start, een hulpfonds van de Franse Gemeenschap. Een stap in het onbekende, een prachtig avontuur."

In 2008 kreeg Tijjini zijn zendlicentie, bij Belgacom TV vond hij een luisterend oor. "Het concept staat mijlenver van dat van zenders als Al Jazeera. Geen politiek, geen brandende actualiteit. Wel de Maghrebijnse en de Arabische cultuur uitdragen en promoten in al haar diversiteit. Een smaak van eigen bodem voor de mensen die hier leven, weg van hun roots, een bron van trots. En de autochtone Belgische kijker van zijn kant zal ontdekken dat onze cultuur zoveel meer is dan muntthee of couscous. Met als bijkomend voordeel dat we politiek niet te recupereren vallen."

"Er loopt, alleen al in Brussel, heel wat Maghrebijns talent rond. Acteurs en actrices, rappers, zangers, filmmakers, stand-up comedians, noem maar op. Maar ze kunnen hun ei bijna alleen op YouTube kwijt. Dat leidt tot een gevoel van discriminatie, frustratie. Aan ons om dat te verhelpen. Maar ook voor Vlamingen en Walen staat onze deur open."

"Nu focussen we nog vooral op muziekclips. Ritmes en klanken van de Maghreb, maar ook pop, rock, rap, dance van niet-Arabische oorsprong zullen een platform krijgen. Net als films, om te beginnen korte films van jong talent voor wie er geen plaats is op grote zenders als VRT en RTBf. En op termijn theater, concerten, tentoonstellingen... Voorlopig concentreren we ons nog uitsluitend op Brussel. Een razend interessant laboratorium, waar zowat de hele wereld vertegenwoordigd is."

"Nu werk ik nog met vrijwilligers en freelancers, maar als alles naar wens verloopt, hoop ik nog dit jaar ten minste vijf voltijdse medewerkers in dienst te hebben. Er is zoveel, the sky is the limit."

Engagement
"Ik ben opgegroeid in Berkane, een stad in het noordoosten van Marokko op nog geen twintig kilometer van de schitterende stranden van Saidia. Een van de populairste vakantiebestemmingen voor geëmigreerde Marokkanen, uit België, Nederland, Duitsland, Frankrijk... Maar ook wij, de inheemse Marokkanen, brachten er graag de zomer door. De aangename, open ambiance blijf ik koesteren."

"Ik ben weggegaan uit Marokko om mijn studie - ik had een licentie in de Rechten - verder te zetten aan de ULB: ik volgde er een specialisatie Administratief Publiek Recht. In 2008 heb ik ook nog Hoge Studies Veiligheid en Defensie gevolgd aan het Koninklijk Hoger Instituut voor Defensie. Ik had dus makkelijk een andere weg kunnen kiezen, maar mijn passie ligt bij de televisie. Die heeft het gehaald op mijn academische vorming."

"Daarnaast ben ik altijd heel actief geweest in het verenigingsleven. Dat was al zo in mijn studententijd in Marokko, en dat heeft zich hier alleen maar verdergezet. Zo kwam ik op de ULB als voorzitter van de Cercle des Étudiants Étrangers op voor de zaak van buitenlandse studenten. En daarbovenop was ik nog eens lid van de Sociale Commissie en van de Culturele Commissie. Na mijn studie trok ik dat engagement door. Heel fier ben ik bijvoorbeeld op de veertiendaagse die ik in 2003 heb gewijd aan de Joods-Marokkaanse Cultuur, onder het patronaat van de koningen van België en van Marokko. Tentoonstellingen, activiteiten met scholen. Om aan te tonen dat culturen en religies in harmonie kunnen samenleven. De Joods-Marokkaanse cultuur is eeuwenoud, maar weinig bekend: veel van die Joden zijn geëmigreerd, nu is hun aanwezigheid zowat beperkt tot de grote steden: Casablanca, Fez. De rest van Marokko, zeker in de landelijke gebieden, weet daar weinig van af."

"Ik zag hier mogelijkheden zat om initiatieven op poten te zetten. Met de steun van de overheid. Als burger een engagement aangaan vind ik uiterst belangrijk. Niet om er geld aan te verdienen: het is de eindjes aan elkaar knopen, het vraagt veel offers en veel tijd. Maar de voldoening die je krijgt als het lukt, is onbetaalbaar. Zo heb ik ook aan het hoofd gestaan van een coalitie van Anderlechtse Verenigingen, die wilde dat Anderlecht lid werd van de Coalitie van Europese Steden tegen Racisme. En met het platform Objectif 2004 heb ik een zestigtal Marokkaanse verenigingen samengebracht om op onze manier veertig jaar Marokkaanse emigratie in België te vieren."

Gemengd
"Ik heb in Brussel mijn vrouw leren kennen, een Vlomse Brusseles. Ons huwelijk is gezegend met twee kinderen: Yasmine van zeven en Soufiane van negen. De ene is Nederlandstalig, de andere Franstalig. Dat is gewoonweg zo gekomen. Het zorgt voor leven in de brouwerij. Thuis, in Scheut, praten we een beetje alles door elkaar: Frans, Nederlands, Arabisch."

"Ik ben moslim, mijn vrouw niet. We stellen ons daar weinig of geen vragen over. Ik weet dat veel mensen hun bedenkingen hebben bij de werkbaarheid van koppels met partners die uit verschillende culturen komen. Soms werkt het inderdaad niet. Maar evengoed ken ik veel moslimkoppels waar het niet botert. Net zoals er veel Belgische gezinnen zijn waar het niet bepaald rozengeur en maneschijn is. En voor de kinderen is het plezant. Twee keer cadeaus; feesten in de Marokkaanse cultuur, feesten in de westerse cultuur."

"Ze gaan naar een katholieke school, maar het religieuze heeft daarin geen rol gespeeld. We hebben gewoonweg het geluk vlak bij een goede school te wonen. Ze hoeven op weg naar school zelfs de straat niet over te steken. Een enorme luxe in Brussel."

"België is een land dat rijk is aan verscheidenheid, maar dat nog met groeipijnen kampt in de omgang met die diversiteit. Een natuurlijke evolutie, die haar beloop moet - en zal - krijgen. Ik heb me goed weten te integreren, al was het niet makkelijk. Massa's geduld en doorzettingsvermogen heb je nodig; het is obstakels overwinnen. Problemen zullen er altijd zijn, dat is het leven; racisme en discriminatie heb je overal wel. Maar je moet ertegen blijven vechten, en positief blijven."

AMTV wordt sinds kort aangeboden aan de Brusselse abonnees van Belgacom TV. Kanaal 297, de klok rond.