'Voetbal als de lingua franca'

Jean-Marie Binst
© Brussel Deze Week
10/06/2015

Een tricolore doos met pins, vaantje, stickers, lidkaart én Rode Duivelssjaal: het is het welcome package Euro 2016 bij lidmaatschap van de fanclub Rote Teufel Brüssel. Groot voordeel als lid: je kunt makkelijker tickets kopen voor de matchen van de Rode Duivels. De Duitstalige supportersclub heeft echter meer in zijn mars. “Duits moet als derde landstaal meer op de kaart worden gezet in onze hoofdstad.”

D e EK-kwalificatiematch van de Rode Duivels tegen Wales zal op 12 juni niet onbecommentarieerd voorbijgaan onder expats in Brussel. Ook in hun rangen tellen zich grote fans van ons nationaal elftal. Duitstaligen bijvoorbeeld.

“In vergelijking met tien jaar terug is er een echte Rode Duivelsgolf aan populariteit aan de gang in Duitsland,” stelt voorzitter Thomas Reiter. “Spelers als Kevin De Bruyne, Daniel Van Buyten (voormalig verdediger van Bayern München) en zelfs Marc Wilmots zijn razend populair in Duitsland. Het haalt de band tussen Belgen en Duitsers aan. In het voetbal vinden velen hun zielsverwanten. Vandaar dat wij Rote Teufel Brüssel hebben opgericht, de enige internationale fanclub van de Rode Duivels.”

Sankt Vith
Het café Les deux petits diables in de Tweesteenwegenstraat (bij het Rood Klooster) is sinds september 2014 met Rote Teufel Brüssel een stamgast rijker. Erkend door de Voetbalbond koos de nieuwe supportersvereniging dit lokaal als uitvalsbasis voor haar steun aan het Belgische elftal. Reiter woont sinds vier jaar in Oudergem. Voor een Hamburger spreekt hij vlekkeloos Nederlands. “Geleerd bij Litterate, waar ik nog twee uur per week Nederlands volg,” zegt hij. “Ik liep altijd al in een Rode Duivelstruitje, het is mijn belgitude.”

Reiter werkte korte tijd voor de Duitstalige liberale fractie in het Europese Parlement en werkt nu bij de Bundesagentur für Arbeit (ABV). “Ik ervoer in Brussel dat er voor expats weinig contactmogelijkheden zijn met Belgen. Die brug blijft een probleem. Vandaar dat het isolement zich concentreert rond Schuman, Luxemburgplein, Flagey, Kasteleinsplein,... We willen Duits als Belgische taal een meer zichtbare ‘plaats’ geven, ook dat is een reden van de oprichting van onze club.”

“Aan het Brusselse Goethe Institut hebben we buiten taallessen niets meer. Een gemeenschappelijke interesse, zoals voor de Rode Duivels, kan een bindmiddel worden onder vele culturen. Trouwens, er zijn al een zevental Duitstalige fanclubs in de Oostkantons. Met Rote Teufel Sankt Vith heb ik goede contacten. In Duitsland is voetbal meer een familiaal gegeven, en enkel bij de Rode Duivels vind ik dit hier terug. Als er thuismatchen zijn, zitten we samen met alle fanclubs in één blok, een supergevoel. Vandaar dat onze fanclub het voetbal als de Lingua franca of het verbindingsmiddel wil gebruiken om inwijkelingen in te burgeren. Ook al spreken we meestal Engels onder elkaar.” Met Duitsers, Hongaren, Oostenrijkers, een Zwitser, Zuid-Tiroler en het jongste lid, Wim Vanobberghen – een Vlaming – groeit de club gestaag. “Voetbal op scherm of café kijken doen we niet. We willen vooral meet and greats meemaken, waar je spelers kan aanspreken,” zegt Reiter.

Filmfestival
Om allerhande contacten aan te zwengelen gaat Rote Teufel diverse initiatieven ontwikkelen, in samenwerking met gemeenschapscentrum Den Dam. Reiter: “Een petanquematch ‘Meet the Belgians’ voor Europeanen in Brussel zou op gezapelijke wijze contacten kunnen bevorderen. Mensen moeten bij elkaar gebracht worden, ongeacht rond welk gespreksonderwerp. En als het om Rode Duivelsmatchen gaat is een lidmaatschap bij een fanclub de enige mogelijkheid en kans om aan tickets voor een match te geraken.”

Een nog groter project voor dit najaar houdt Thomas Reiter sterk bezig. Tijdens het weekend van 6 en 7 november lanceert Rote Teufel Brüssel een Brussels Filmfestival van het Voetbal. De fanclub haalt de mosterd hiervoor in Berlijn, waar het International Football Film Festival 11-mm. sinds 2004 aan succes groeit (www.11-mm.de). Daar wordt een week vol ‘voetbalfilms’ gepresenteerd. Brazilië en Polen kennen al aftakkingen van 11-mm.

Voor alle duidelijkheid: het gaat niet om video’s of opnames van matchen. Het festival draait documentaires, kortfilms en langspeelfilms met een sociaal-culturele of historische invalshoek op het voetbal. “We mogen uit het archief in Berlijn ongekende films lenen, die echt zullen aanslaan,” glundert Reiter al. “Ik kan maar een tipje van de sluier lichten. Maar bijvoorbeeld een film over de oprichting van het vrouwenvoetbal na de revolutie in Iran of een film als Maradona par Kusturica (van de gelijknamige Servische regisseur), die een zeer kritische biografie van Diego Maradona is, zijn zeer beklijvend.” Als we kijken naar het Berlijns festival 11-mm dat films over hooligans in Londen en over het misbruik van Fussball in Nationalsozialismus tijdens het Derde Rijk toont, belooft dit ‘Brussels voetbalfestival’ alvast een doelpunt te scoren.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Oudergem, Samenleving, Sport

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni