Voetbal houdt jongeren Anderlechtse Haard van straat

Vijftien jaar geleden richtte Samenlevingsopbouw Brussel de Jongerenwerking in Peterbos op nadat uit een buurtenquête was gebleken dat de sociale woonwijk geteisterd werd door agressie van hangjongeren. Vandaag heeft de jongerenwerking zo'n honderd vijftig jongeren onder haar hoede.

Khalid Eladdaoui is er al vanaf het prille begin bij en kent de organisatie dus als geen ander. "De kinderen en jongeren kunnen in verschilende leeftijdsgroepen deelnemen aan sportieve activiteiten of projecten. Voor kinderen van acht tot tien wordt er bijvoorbeeld een heel knutsel- en muziekproject opgezet voor de Zinneke Parade. Voor de jongeren tussen vijftien en zeventien hebben we veel hardere activiteiten. Zij willen hun grenzen leren kennen. We geven hun de kans om dat op een positieve manier te doen door twaalf dagen rond te trekken in de Pyreneeën. Veel jongeren komen zo zichzelf tegen en leren hun grenzen kennen."

Veruit het meest succesvol zijn de voetbalploegen van Peterbos. "Doordat er elke avond trainingen plaatsvinden op ons terrein in Peterbos, is er elke avond leven in de wijk. Dat is heel goed voor de sociale controle. Mensen durven dankzij de trainingen meer dan vroeger buiten te komen," zegt Eladdaoui.

RSCA
Het voetbal heeft ook bij de jongeren zelf veel veranderd. "Velen van hen waren negatief ingesteld. Ze hingen rond in de appartementsblokken, rookten joints en vielen mensen lastig; ze wilden zich niet op een positieve manier inzetten. Toen we de eerste trainingen organiseerden, voelden de jongeren een soort gêne, maar die is met de jaren helemaal verdwenen. Heel wat jongeren die aan onze activiteiten deelnamen, zetten zich nu zelf vrijwillig in voor de jongerenwerking."

Ook voor Mohamed Housmi, die in de beruchte Albert I-blokken woont, is voetbal een drijfveer. Hij speelt bij RSC Anderlecht in de provinciale afdeling en hoopt volgend jaar op nationaal niveau door te breken. Net als veel anderen droomt de verdediger van een carrière als profvoetballer bij de prestigieuze club. Daarvoor zet hij zich mateloos in, zowel in de club als op school, in het Sint-Guido-Instituut. "Ik moet goede punten halen op school, want daar wordt op de club streng op toegezien. Discipline is heel belangrijk."

Ook zijn moeder Rhimo is uiterst streng voor haar zoon. "Telkens als mijn zoon uit huis vertrekt, kijk ik erop toe dat hij wel de tram in stapt en niet blijft rondhangen. Ik sta er ook op naar elk oudercontact op school te gaan. Maar ik heb niet te klagen: zowel op school als op de club zeggen ze hetzelfde: Mohamed is voorbeeldig, braaf en een harde werker," zegt de trotse moeder.