Wereldkampioen kickboksen Alka Matewa: 'Ik ben wel interessant'

Alka Matewa (25) is een vechter met brains. De Brusselaar is wereldkampioen kickboksen bij de -72 kilo en is ook begenadigd in mixed martial arts (MMA). Hij laat zich 'The Spartan' noemen, en elk gevecht gaat gepaard met een grootse show. Matewa beseft maar al te goed dat een bokser meer moet kunnen dan vechten.

'M ijn eerste wedstrijden waren niet al te best," vertelt de Brusselaar. "Ik verloor twee keer en werd één keer gediskwalificeerd. Ik dacht toen even aan stoppen, maar een bevriende speaker kon me opnieuw motiveren; een stemmetje in mij deed me doorbijten. Ik wou mezelf bewijzen en ben hard gaan werken aan mijn minpunten. Zo had ik tijdens de kampen moeilijkheden met ademen. Daar heb ik dus in samenwerking met een zwemleraar op getraind. Mijn vierde kamp won ik, en mijn carrière was gelanceerd."

Alka Matewa is in Congo geboren en belandde via Frankrijk en Duitsland op zijn twaalfde in Brussel. Zijn vechtsportcarrière begon in de taekwondozaal; acht jaar geleden werd het serieuzer, toen hij in de Schaarbeekse Friend's Gym met kickboksen begon. Ondertussen heeft hij zich ook al ondergedompeld in de kickboksvariant K1 en in het thaiboksen.

"Toen mijn leraars voorstelden om aan competitie te doen, heb ik niet getwijfeld. Wie niets probeert, kan ook niets winnen. Ik ga geen enkele uitdaging uit de weg. Mijn mentaliteit is ook mijn grootste sterkte. Techniek kun je aanleren, maar mentaliteit is veel moeilijker te kweken. Ik heb niet altijd een gemakkelijk leven gehad - en dat helpt me nu wel. Maar ik besef ook dat ik nog werk voor de boeg heb. Op alle vlakken kan ik nog verbeteren. Ik schenk veel aandacht aan de fysieke conditie, want je mag zo sterk zijn als je wilt, zonder conditie ben je niets. Op het niveau waarop ik vandaag boks, moet je altijd topfit zijn."

Helm en cape
In 2010 - alles ging hem voor de wind - had Matewa er even genoeg van. Vechtsporters worden in België amper erkend, en financieel is het zo goed als onmogelijk om te overleven. Hij besloot naar Canada te trekken om er zich in MMA te storten.

"Via via ben ik in Toronto terechtgekomen. In die club namen ze me eerst voor een debutant. Toen ze me lieten sparren, beseften ze snel wat voor vlees ze in de kuip hadden. Het nadeel dat ik er had - en eigenlijk nog heb -, is dat mijn grondgevechten nog niet perfect zijn. Ik ben het altijd gewoon geweest om rechtstaand te vechten. Toch heb ik er een paar kampen afgedwongen, waaronder een gevecht in een van de grootste organisaties ter wereld, en zo heb ik sponsors aangetrokken."

Dat laatste komt niet alleen door zijn vechtkwaliteiten, maar ook door zijn imago. Hij laat zich 'The Spartan' noemen en voert altijd een show op. Dat lusten de promotoren wel. "Ik stap altijd met opzwepende muziek naar de ring, getooid met mijn helm en cape. Mijn bijnaam heb ik dankzij de film 300. Daarin zijn zeer gespierde Spartanen te zien: vrienden gingen me zo noemen, door mijn lichaamsbouw. Een vriend heeft me toen een helm en cape gegeven en me uitgedaagd om ermee in de ring te stappen. Het werd een groot succes. Het zorgt voor goede publiciteit, want om onthouden te worden moet je eruit springen, anders zijn. Nu word ik uitgenodigd op heel wat andere evenementen."

"De promotoren zoeken een marketingproduct dat verkoopt: een vechter met een atletische lichaamsbouw, een leuke kop en een goede boks. Alleen een goede bokser zijn is niet genoeg. Als je je niet verkoopt, krijg je minder kansen. Daarom schenk ik daar veel aandacht aan. Ik presenteer goed, het publiek houdt van mij. Ik ben wel interessant."

Vorig jaar keerde de Brusselaar terug naar België, onder meer om dichter bij zijn familie te zijn. MMA beoefent hij hier niet, omdat het niveau hier volgens hem niet zo hoog ligt en omdat het grondvechten nog beter moet. Hij legt zich opnieuw volledig toe op kickboksen, waarin zijn palmares vrij indrukwekkend oogt. "In 2011 ben ik Europees kampioen en Benelux-kampioen geworden, en dit jaar ben ik in Turkije wereldkampioen in de -72 kilogram geworden. Ik heb nu ook een contract getekend bij sportgym Golden Glory, waarmee ik op grote evenementen ga vechten. Op 3 november vecht ik in Rome en normaal gezien op 25 november in Schaarbeek voor de Europese titel."

"Ik train hard om er te geraken. Drie keer per week rij ik naar Golden Glory in Breda waar ik met kampioenen, maar vooral kampioenentrainers werk. Het is echt een droom om door hen onder handen te worden genomen. Voorts train ik ook hier in Brussel, onder meer met het Valon Team, en ik geef kickboksles in Schaarbeek. Alleen op zondag heb ik rust."

Leven van zijn vechtcarrière is zo goed als onmogelijk. Matewa probeert van zijn naam te profiteren door een eigen kledingmerk, Scarla, te lanceren. De Brusselaar heeft ambitie en weet waar hij heen wil. "Ik krijg heel wat aanbiedingen uit Amerika om er deel te nemen aan MMA-gevechten, maar eerst moet mijn grondvechten verbeteren. Dat houdt me nu nog tegen. Voor ik vertrek, wil ik een betere basis, ik wil zeker zijn van mijn kunnen. Maar dat ik terugkeer, binnen de twee jaar, dat staat vast. Ik heb een American Dream, en die ga ik waarmaken."