Woontorens geen taboe meer

Woontorens vormen het enige antwoord op de almaar groeiende bevolking en de dringende behoefte aan degelijke middenklassewoningen. Dat zeggen bouwpromotoren en projectontwikkelaars al jaren, maar nu volgt ook de politieke wereld.

Tijdens de eerste editie van Urban Forum, een bijeenkomst van een denktank van beslissingnemers uit de politieke en vastgoedwereld, bleek dinsdag dat niet alleen vastgoedontwikkelaars voorstander zijn van de omstreden woontorens, maar dat ook het kabinet van de Brusselse minister-president er zo over denkt.

Minister-president Charles Picqué's kabinetschef Henri Dineur hield op de bijeenkomst een pleidooi voor een grotere bevolkingsconcentratie per vierkante kilometer. "Er zijn momenteel veel te weinig woningenprojecten in Brussel"; vindt hij. "Dat is voor een deel te wijten aan het negatieve imago van grote woontorens. Het is bijna heiligschennis om te praten over een 'redensification', een verhoging van de bevolkingsconcentratie na de stadsvlucht van de voorbije decennia, maar Brussel telt gemiddeld ocharme zesduizend bewoners per vierkante kilometer. Vergelijk dat eens met Parijs, waar dat er meer dan twintigduizend zijn! De voorbije vijftien jaar is het gemiddeld inkomen van de Brusselaar met maar liefst achttien procent gezakt. Brussel dreigt nog verder te verzwakken: steeds meer mensen uit de middenklasse gaan buiten de stad wonen om te pendelen, omdat ze hier geen geschikte woning meer vinden. En het zal nog erger worden wanneer het Gewestelijk Expresnet er zal zijn; studies voorspellen dat 17.000 tot 25.000 gezinnen Brussel zullen verlaten als de stad bereikbaarder wordt. Het is dan ook hoog tijd dat we deze mensen, die behoren tot de middenklasse, degelijke en aantrekkelijke woningen kunnen aanbieden. Anders wordt Brussel een stad van extremen, met alleen maar heel arme en heel rijke bewoners."

Dineur is voorstander van woontorens: "In de jaren zestig heeft men waardevol erfgoed afgebroken om logge gebouwen neer te poten die geen grote architecturale of kwalitatieve aspiraties hadden, omdat er geen globaal stadsproject of overleg bestond, maar nu is de situatie heel anders. De bevolkingsdichtheid moet omhoog, en de enige manier om dat op een ecologisch verantwoorde manier te doen, is door in de hoogte te bouwen, zodat er voldoende open ruimte in de stad blijft. Door dichter bijeen te wonen, gaat het energieverbruik omlaag. Maar natuurlijk moet dat gepaard gaan met een verbetering van het openbaar vervoer, en niet op onze kosten. Want nu betalen de Brusselaars maar liefst 500 miljoen euro per jaar voor een transportnet dat grotendeels gebruikt wordt door pendelaars uit beide andere gewesten. En dat terwijl ze zelf geculpabiliseerd worden als ze een auto en een parkeerplaats willen."

Dineur lanceerde ook een oproep naar de projectontwikkelaars in de zaal, om meer lef en ambitie aan de dag te leggen. "Het kan perfect binnen het huidige wettelijke kader; het vergt enkel een nieuwe interpretatie", besloot hij. Maar de promotoren argumenteren dat hun plannen al te vaak gedwarsboomd worden door de rompslomp van gemeentelijke administraties en buurtcomités, en pleiten ervoor om de stedenbouwkundige bevoegdheid over te hevelen van de gemeenten naar het gewest.