Zanger Chibida brengt reggaehymne aan de fiets

Met zijn aanstekelijke nummer ‘Met mijn fiets’ wil Chibida Dumbu de Brusselaar op de fiets krijgen. “Ik wil meer dan liedjes zingen en het publiek aan het dansen brengen”, zegt de Congolese Belg uit Schaarbeek. Bekijk hieronder de clip 'Met mijn fiets' van Chibida.

De Fietsersbond, Pro Velo en Mobiliteit Brussel zijn blij dat er een Nederlandse versie is van ‘A vélo’. Met zijn hoge stem brengt de man met de dreadlocks een opvallende boodschap in twee talen. Zijn naam – Chibida is zijn artiestennaam, Dumbu zijn voornaam – prijkte vorig jaar op het Afro C Festival in Bredene, maar hij trad evengoed op in kunstencentrum Bozar of op een benefietavond voor Niemand is Illegaal.

Waarom heb je een nummer over fietsen in Brussel geschreven?
Ik fiets zelf in de stad en dat heeft zoveel voordelen tegenover de auto. Je vervuilt de lucht niet, je zit niet vast in ellenlange files, het is goed voor je portemonnee, je doet aan sport, het is chill. Als iedereen zijn steentje bijdraagt, heeft dat een groot effect op de levenskwaliteit in de stad. Daarom doe ik ook mee aan de Critical Mass-fietsersprotesten op de laatste vrijdag van de maand of treed ik sinds 2013 op tijdens de fietsontbijten van de Fietsersbond en GRACQ. Niet dat ik geen auto heb, maar die gebruik ik alleen als ik niet anders kan. Bijvoorbeeld als ik met mijn band naar concerten moet gaan.

Je vertaalde de oorspronkelijke Franse versie naar het Nederlands. Was dat lastig?
Ik heb hulp gekregen van vrienden. De opname was ook bij een vriend in Mechelen. Ik heb zelf vier modules Nederlands gevolgd in Vilvoorde, zodat ik de basis ken. Mijn kinderen wonen met hun moeder in Brugge en ik doe geregeld een interimjob als magazijnier en heftruckchauffeur in bedrijven in Vlaanderen. Kennis van het Nederlands opent deuren in je beroepsleven. Vincent Kompany heeft gelijk!

Heb je nog verdere plannen met het liedje?
Ik zou in 2018 graag mijn verhaal willen brengen in Brusselse scholen. Ik heb daarvoor een subsidiedossier bij Pascal Smet ingediend.

Beschouw je jezelf als een geëngageerde artiest?
Ja, ik wil meer dan liedjes zingen en het publiek aan het dansen brengen. Ik wil maatschappelijke thema’s onder de aandacht brengen. In mijn nummer ‘Ça n'arrive pas qu'aux autres’ stel ik mij in de plaats van mensen met een beperkte mobiliteit. Ik zeg niet graag ‘gehandicapten’. We kunnen veel doen om hen in het dagelijkse leven te helpen.

In Brussel heb je wellicht veel problemen en ergernissen om over te schrijven.
(Kijkt verbaasd) Zo zie ik het niet. Brussel is mijn El Dorada. Ik ben in Europa terechtgekomen in 2001, toen ik met de Congolese band Wenge optrad. Ik woon in Schaarbeek en dat voelt voor mij als de plek waar ik moet zijn. Voor de rest is de wereld zoals hij is. Je moet je energie niet stoppen in zaken die je niet kunt veranderen. Andere dingen kun je ten goede keren. Inspiratie voor liedjes is trouwens iets goddelijks, vind ik. Ik ben slechts de ontvanger van de boodschap.

Was de passie voor muziek er al van kindsbeen af?
Ik heb de muziek niet gekozen, de muziek heeft mij gekozen. In mijn hoofd zit een cd die permanent op play staat. (Lacht) Ik ben nooit naar een conservatorium of academie geweest, maar ik ben geboren met mijn stem en heb een beetje gitaar leren spelen.

Hoe zou je je genre omschrijven?
Afropop met elementen van jazz, r&b en Franse chanson. De Congolese rumba zit mij in het bloed, dus dat komt er spontaan bij. Ook als ik bij optredens covers speel, overgiet ik die met een eigen sausje. Ik breng bijvoorbeeld ‘Marina’ van Rocco Granata of nummers van Papa Wembe, Sting of Rihanna. Zo ontdek ik andere muzikale universums en leer ik nieuwe technieken. Mijn groep bestaat uit zeven man, maar we treden op in wisselende constellaties. Het zijn niet alleen Congolezen hoor, maar ook een Belg en zelfs een Zweedse saxofoniste.

Voel je je eerder Congolees of Belg?
Ik voel me 200 procent belgo-congolais. De optelsom van 100 procent Congolees en 100 procent Belg. (Lacht uitbundig) Het is wel al tien jaar geleden dat ik in Congo was, maar een deel van mijn familie woont er nog. Het is natuurlijk niet bij de deur en je moet je voorbereiden op zo’n grote reis. Misschien komt het er in 2018 van.

Waar droom je nog van?
(Snel) Ik zou een videoclip willen opnemen in Train World! Nee, ik ben tevreden over het parcours dat ik al heb afgelegd. Ik heb mijn eigen stem gevonden. Maar als muzikant mik je op de maan. Ik zou graag van mijn vak willen leven en zo de kans krijgen om mijn boodschap verder te verspreiden.

Bekijk hieronder de clip 'Met mijn fiets' van Chibida: