Wauter Mannaert: 'Mijn cartoons hebben me met andere ogen naar Brussel leren kijken'

In het Stripmuseum loopt De natuur van Wauter Mannaert, een stand van zaken van de Brusselse stripmaker die met Ondergronds, Weegee, Yasmina en De queeste ecologie, maatschappijkritiek en Brussel tot zijn vaste thema’s maakte.

“Iemand vroeg me of het niet wat vroeg is voor een overzichtstentoonstelling en misschien is ‘stand van zaken’ inderdaad een betere term,” glimlacht Wauter Mannaert, de Brusselse stripmaker wiens voorlopige parcours in het Stripmuseum wordt belicht onder de noemer De natuur van Wauter Mannaert. Dat parcours vatte aan in 2011, toen Mannaert debuteerde met Ondergronds, een in het Amerika van de jaren 1930 gesitueerde graphic novel, waar hij vier jaar aan werkte. “Waarvan een heel jaar over de eerste pagina’s,” vertelt hij. “Alle begin is moeilijk.” (Lacht) Vanaf dan ging het hard. Met scenarist Mark Bellido maakte hij in 2015 El Mesías, een jaar later verscheen, naar een scenario van Max de Radiguès, Weegee. De voorbije jaren hield hij zich onledig met het drieluik Yasmina en met De queeste – waarvan het laatste, derde deel verschijnt in februari 2026.

Tussen die beeldverhalen door was Mannaert ook een decennium lang huistekenaar van BRUZZ, en deelde hij wekelijks zijn blik op de Brusselse actualiteit. “Het dwong me om met andere ogen naar mijn stad te kijken.” Die stad ging zich ook steeds meer in zijn albums manifesteren. “Voor Weegee (over de befaamde Amerikaanse persfotograaf, red.) staarde ik nog ontelbare uren naar archieffoto’s. Het was een verademing om daarna inspiratie op te doen tijdens Brusselse zwerftochten.”

Zoals de titel van zijn tentoonstelling suggereert, vormt ecologie een belangrijke leidraad doorheen Mannaerts oeuvre. Hij injecteert zijn verhalen eveneens met een stevige dosis maatschappijkritiek, bijvoorbeeld over de nefaste gevolgen van het kapitalisme, met actie en humor als balsem. “In mijn werk ventileer ik mijn kwaadheid over soms donkere thema’s, maar wel altijd met de nodige lichtheid. Ik wil mensen niet zeggen wat ze moeten doen, al hoop ik wel ze aan het denken te zetten.”

De laatste jaren richt Mannaert, die lang jeugdwerker was, zich nadrukkelijk tot jonge lezers. “Ik vraag me steeds meer af welke wereld zij zullen erven. Met mijn werk roep ik op om de wereld weer met magie en hoop te verrijken, en nooit te stoppen met geloven dat we de zaken ten goede kunnen veranderen.”

De expo in het Stripmuseum bevat ook veelzeggende tekeningen uit Mannaerts eigen jeugd. “Met een absurd verhaal over Vikings die op metalen paarden het hedendaagse Amerika herontdekken.” Die mix van oude mythen en nieuwe tijden doet denken aan zijn drieluik De queeste, waarin hij Arthur-legendes koppelt aan de milieuproblematiek. “Nu je het zegt, dat anachronistische zat er blijkbaar al vroeg in.” Over toekomstige projecten wil hij het nog niet hebben, maar mogelijk komt er een samenwerking met een 9-jarig talent aan. “Mijn zoon begint zich steeds meer te moeien met mijn scenario’s. Misschien is het tijd voor een familieproject.”

De natuur van Wauter Mannaert loopt van 4/10 tot en met 20/9/2026 in het Stripmuseum, stripmuseum.be