Naar Londen verkaste Brusselse harpiste Nala Sinephro brengt buitenaardse jazz naar Flagey

De Londense jazzmuzikante Nala Sinephro keert terug naar haar geboortestad met Endlessness, een spirituele trip tussen jazz, ambient en pulserende synths.

Met Endlessness lanceerde harpiste Nala Sinephro zichzelf vorig jaar in een baan om een planeet waar spirituele klanken van oude jazzgeneraties versmelten met de branie van nieuwlichters. Straks stelt ze het buitenaards mooie resultaat voor in Brussel, de stad waar ze geboren werd en waar haar moeder, een pianiste, haar opvoedde.

In 2017 verhuisde ze naar Londen om er compositie te gaan studeren. Ze hield het drie weken vol. Liever maakte ze deel uit van de jazzgemeenschap die er floreerde via muzikanten uit de zwarte diaspora. Voor haar debuutalbum Space 1.8 uit 2021 riep ze de hulp in van saxofoniste Nubya Garcia. In haar spacey toetsen- en harpspel klonk de geest door van Alice Coltrane, haar souplesse deed denken aan de ambient van Brian Eno.

Opvolger Endlessness is eclectischer, al telt het enkel variaties op één track: ‘Continuum’. Muzikaal schuift Sinephro wat meer richtingen uit, zonder aan fijngevoeligheid in te boeten. Een pulserende synth voert de boventoon, maar smelt samen met analoge instrumenten. Toen Sinephro als tiener de harp ontdekte, vond ze het een instrument uit een andere tijd: “Erop spelen voelde als het opfrissen van een oude herinnering, of een reïncarnatie.” Met Endlessness zet ze die gedachte op de instant repeat.