Aura Brédart smijt zich volop en droomt van profcarrière skateboarden

Een vrouw op een skateboard, het is voor velen nog steeds een ongewoon gezicht. Aura Brédart (24) wil daar met haar prestaties verandering in brengen. Ze kreeg al wat aandacht voor haar deelname aan het wereldkampioenschap skateboarden, maar daar wil ze het niet bij laten. Ze beseft dat een profcarrière er in zit, maar dan moet er wel gewerkt worden. Hard gewerkt worden.

‘I k ben begonnen met skaten omdat mijn rolschaatsen te klein waren,” vertelt Brédart. “Mijn ouders wilden geen nieuwe kopen, dus ben ik beginnen te zagen om een skateboard (lacht). Omdat ik die niet meteen kreeg, heb ik samen met mijn vader wieltjes onder een stuk hout gevezen. Maar uiteindelijk heb ik toch een echt board gekregen.”

Brédart was nog maar zeven jaar oud toen ze voor haar ouderlijk huis in Waterloo op en af begon te rollen. Haar eerste uitdaging vond ze bij haar neven, die iets verderop een kist in elkaar hadden gestoken om wat tricks op uit te voeren. Het is met hen dat ze haar eerste ‘grote’ skateverplaatsing maakte. “Ik was veertien jaar oud en ze namen me mee naar Brussel, toen dé stad om te skaten. De Kunstberg is zowat een mythische plek in de Belgische skatewereld. Sindsdien trek ik regelmatig naar Brussel om te skaten en te filmen.”

“Het heeft lang geduurd voor ik aan een competitie deelnam. Ik zat in mijn kleine wereldje en was daar niet echt van op de hoogte. Ik had wel een blog en dat heeft mij mijn eerste sponsorcontract opgeleverd. Toen ik vijftien was, kreeg ik het voorstel van een merk uit Zuid-Frankrijk. Dat stelde niet zoveel voor, maar het was wel een enorme boost voor mij.”

Het was ook meteen een bewijs voor haar ouders dat al die uren op haar skateboard niet voor niets waren. Zoals vele jongeren kende hun relatie tijdens haar puberteit ups en downs, maar al bij al steunden ze haar. Het is zelfs mede dankzij haar vader dat de carrière van Brédart ineens een hoge vlucht nam. “Ik had te horen gekregen dat er in Wevelgem een competitie was, maar ik kon er niet heen omdat ik judotraining had en het ook nog eens ver rijden was. Maar toen ik thuis kwam van training, vertelde mijn pa dat hij me toch zou brengen.”

“Ik nam deel aan een competitie waarbij iedereen samen op de piste stond en zij die de beste tricks deden, in de prijzen vielen. En dat deed ik toen, want ik won zowaar de competitie waar de dames en jongere jongens aan mochten deelnemen. Evelien Bouillard, zowat het enige andere meisje dat toen op niveau aan skateboarden deed, had dat gemeld aan haar team. Zij nodigden me kort daarna uit voor het Europees kampioenschap in Bazel.”

Peanuts
Die ene namiddag bezorgde de toen zeventienjarige Brédart een absolute buitenkans. Ze kon het opnemen tegen Europese toppers, voor het eerst in een competitie waar ze enkel tegen dames moest skaten. Ze keerde uiteindelijk met een dubbel gevoel terug. “Eigenlijk was vooral de ervaring van belang. Maar toen ik hoorde dat ik niet geplaatst was voor de finale, hebben er toch wat traantjes gevloeid. Zeker omdat ik de hele reis zelf had betaald.”

“Later heb ik beter gedaan op het EK, want bij mijn tweede deelname ben ik vierde geëindigd en de derde keer derde. Maar dat eerste EK heeft alles in gang gezet voor mij. Ik heb er de manager ontmoet van Volcom en ben zo in hun team terechtgekomen.”

Dankzij haar sponsors moest Brédart zich geen zorgen meer maken over haar inschrijvingskosten en kon ze skaten met Europese toppers. Ze moest zich wel aanpassen aan de professionaliteit, het niveau was geen probleem. “Ik herinner me een training met Volcom Team Europe. Ik kwam toe, zette me neer en begon aan mijn Cécémel te slurpen … tot de manager me vroeg om daar meteen mee te stoppen en een bepaalde trick uit te voeren. Dat was even slikken, maar na vier keer proberen slaagde ik er in. En kon ik mijn drankje helemaal opdrinken (lacht).”

Soms moet je je dus forceren om vooruitgang te boeken, dat beseft Brédart nu ook. Het haalt niets uit om altijd in je comfortzone te blijven en nooit iets anders te proberen. Ze werd daarmee geconfronteerd tijdens het WK in Zuid-Afrika, waar ze in oktober aan de street categorie deelnam. “Het skatepark had er zowel een redelijk gemakkelijk deel als een zone waar de toestellen groter waren en er dus meer risico’s genomen moesten worden. Omdat ik meer tijd nodig heb om me in zo’n zone comfortabel te voelen, ben ik vooral op het gemakkelijker deel gebleven. En dat heeft mij parten gespeeld.”

“Met een uiteindelijke zevende plek ben ik niet tevreden. De Franse skaters met wie ik er was, zeiden vooraf dat ik zou winnen, maar ik schatte een vijfde plaats realistischer in. Al zie ik dit als een les, net als bij mijn eerste deelname aan het Europees kampioenschap. Het is opnieuw een ervaring met een hoger niveau.”
Dat Brédart zich niet meteen comfortabel voelde op het skatepark is voor een deel te wijten aan haar knieën. Waar ze als jong meisje risico’s durfde te nemen en er volledig voor ging, denkt ze vandaag soms te veel na over de gevolgen. “Er is al eens kraakbeen verwijderd uit mijn pijnlijke knie, maar ik heb er nog steeds last van. Ik denk steeds na over de plaatsing van mijn voeten als ik neerkom. Maar dat mag eigenlijk niet, je mag niet te veel nadenken.”

Ongemeen hard
De jonge skatester denkt ook veel na over haar toekomst. Vorig jaar maakte ze haar studies fotografie af in Brussel en ze hoopte die passie te kunnen combineren met het skaten, maar dat blijkt niet zo evident te zijn. Na wat zoeken heeft ze haar focus nu volledig op het skaten gezet.

“Mensen uit mijn omgeving hebben me dit jaar wakker geschud. Ze vertelden me dat ik heel wat potentieel heb, maar dat ik er te weinig mee doe. Ik heb dus besloten dat ik resoluut voor mijn skatecarrière ga. Ik wil een hoger niveau halen. Daarom train ik bijvoorbeeld meer en begin ik ook aan mijn conditie te werken. Die zevende plaats heeft me doen inzien dat ook dat moet verbeteren.”

“Ik trek binnenkort naar Tampa Bay, waar de zwaarste skatecompetitie plaatsvindt. Meer dan driehonderd amateurs trachten er een profcontract in de wacht te slepen. Die ervaring wil ik opdoen en volgende jaar in juni gebruiken tijdens de X Games. Dat is mijn volgende doel. Een goede prestatie daar kan mijn carrière een echte boost geven. Al moet ik ook leren om me beter te verkopen, dat heb je nodig om prof te worden. Niet evident, maar ik werk eraan.”

FILMEN IN BRUSSEL

Aura Brédart en haar maats doorkruisen het land om hun tricks te filmen. Die kunt u bewonderen in hun KAAF Movie, die binnenkort een opvolger krijgt. Uiteraard gaan ze regelmatig op zoek naar de beste spots. “Elke zondag trekken we er op uit,” vertelt Brédart. “Dat kan zowel naar Brussel, Limburg als Luxemburg zijn. Als skater kijk je altijd rond om coole plekken uit te proberen. In Brussel trekken we zowel naar het centrum als kleinere gemeentes. In Anderlecht heb je bijvoorbeeld een Carrefour (aan de Marius Renardlaan, red.) waar een leuke ramp is. Het zijn van die plekken waar ons skatersoog meteen op valt.”