Cercle Royal: Royale paardenliefhebbers

Paardensport beoefenen in een grootstad als Brussel is geen evidentie. Dat deert de Cercle Royal de L'Oxer niet. Deze traditierijke club zet zich al decennialang in om ketjes de liefde voor het paard bij te brengen.

"De club is in 1946 opgericht met als voornaamste doel het aantrekken van Brusselse jongeren om paardensport te beoefenen," vertelt voorzitter Jean-Jacques Rousseau (53). "Op dat moment was er nog geen manege in Brussel. De clubleden wilden vriendschap creëren via het paard en die intentie is er vandaag nog altijd."

De club sprong gezwind over de oxers (een hindernis in de paardensport, red.) die het voor de benen kreeg geworpen. Om mensen de liefde voor het paard over te brengen, organiseerden ze allerhande activiteiten. Een thuisbasis vonden ze in de manege van het Ter Kamerenbos. "Daar is een piste aangelegd waarop we onze activiteiten kunnen organiseren. Sinds jaar en dag organiseren we jaarlijks bijvoorbeeld een obstakel- en dressuurconcours. Vandaag de dag is dat misschien niet zo uitzonderlijk meer omdat er veel clubs zijn, maar tijdens de beginjaren van onze club was dat wel zo. Wij waren een van de eerste clubs in Brussel."

"We organiseren nog steeds promenades, maar die vinden noodgedwongen buiten de hoofdstad plaats. Vroeger werd op de Grote Markt verzameld en trokken we door de straten van het centrum. Maar dat is vandaag ondenkbaar. Sinds 1952 organiseren we ook de Sint-Hubertusviering, waarop jaarlijks honderden cavaliers afkomen."

Luikse en Gentse professoren
U leest het: l'Oxer is een club met traditie. Zelfs Manneken Pis heeft een uniform van de club. En die tradities worden in ere gehouden, zoals hun jaarlijkse hoogstaande conferenties. "Tijdens de maand februari houden we elke maandag een conferentie. Die draaien allemaal rond het paard, ook sport komt er ruimschoots aan bod. Onder meer professoren van de Luikse en Gentse universiteiten zakken dan naar hier af. Je kunt zeggen dat het centrum van de Belgische paardenwereld zich dan even in Brussel bevindt. Het zorgt ook voor de nodige publiciteit voor onze club."

L'Oxer heeft geen eigen manege, maar kan in de manege van het Ter Kamerenbos wel terecht voor haar activiteiten. Ze zijn dus eerder organisatoren. Dat remt hen zeker niet af. "Paardrijlessen worden bijvoorbeeld door de manege zelf georganiseerd, maar regelmatig helpen wij daarbij. Voor leerlingen van sommige Brusselse scholen zorgen we ook voor buitenschoolse lessen. Zo kunnen de kinderen met de paarden rijden en de smaak te pakken krijgen. Het blijft ons doel om jongeren aan het paardrijden te krijgen."
"Een uur les is niet goedkoop, dat is waar. Maar de kinderen kunnen wel urenlang rondlopen op de manege, de paarden verzorgen, etc. Het is een hele namiddag plezier. Het is het dus zeker waard."

L'Oxer heeft geen ambities op het vlak van sport op hoog niveau. De paardensport leren ontdekken en die liefde onderhouden, daar gaan zij voor. Ze roeien met de riemen die ze hebben, al zouden er toch wat meer jonge paardrijders mogen aansluiten. "We zijn teruggezakt van 120 naar 60 leden. Ach ja, de tijden veranderen. Ik blijf ervan overtuigd dat het een goede levensschool is voor jongeren: ze zijn verantwoordelijk voor het paard en besteden hun tijd op een nuttige manier."

"Een voordeel dat wij hebben is dat we bereikbaar zijn via tram en bus, en zowel het Ter Kamerenbos als het Zoniënwoud zijn vlakbij. De meeste maneges zijn nogal afgelegen. Al onze voorzitters hebben paardensport in Brussel verdedigd, en dat zal ik ook blijven doen."

Meer info op www.royalloxer.be