De Club: Brussels Ironman Nato (BIN)

Triatlon is zowat de zwaarste sport die er is. Bij de Navo zwemt, fietst en loopt al meer dan twintig jaar een IJzeren Mannetje rond.

"Toen ik in 1988 bij de Navo kwam werken, waren er allerhande sportclubs, maar geen triatlonclub," vertelt Jean-Marie Michel (52), al 21 jaar de voorzitter van de BIN. "Ik had me daarvoor al met een triatlonclub beziggehouden en wou dat voortzetten. We begonnen met vijf leden van de Navo; nu zitten we aan een honderdtal, en negentig procent van hen komt van buiten de Navo."

Getraind wordt er op de terreinen van de Navo, waar ze zowel lopen, zwemmen als fietsen, liefst drie keer per week. "Maandag en donderdag lopen en zwemmen we twee uur lang, en op zaterdag fietsen we. Bij de Navo hebben we de nodige infrastructuur. Om degelijke resultaten te halen, moet je wekelijks toch minstens tien uur trainen. Om aan volledige triatlons deel te nemen, mag je dat gerust verdubbelen. Naast de trainingen gaan sommigen naar de fitness. Je moet ook op je voeding letten. Triatlon vraagt toch heel wat opofferingen, je moet ervoor gáán, want het is niet gemakkelijk te combineren met je werk en familieleven. Als je een volledige triatlon (3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en een marathon lopen, TS) uit hebt - en dat duurt toch een twaalftal uur -, dan kan ik je verzekeren dat je blij bent."

Het ledenaantal van de BIN is de laatste jaren stabiel. Een jeugdschool is er niet, en de gemiddelde leeftijd is dertig. "Je mag je vanaf je zestiende inschrijven, maar jongeren zullen eerder clubs met een jeugdschool opzoeken, anders zijn ze wat geïsoleerd."
Op extra leden zit de BIN niet echt te wachten. "We hebben er genoeg; anders wordt het moeilijk om te beheren. De sfeer zit goed, alles gaat gesmeerd. Als we zo kunnen verder doen, dan zijn we blij."

Lanzarote
Bij de BIN vind je zowel middelmatige als goede triatleten, van wie er sommige zelfs in het buitenland aan wedstrijden deelnemen. "Niet zo lang geleden zijn twee leden naar de Ironman in Lanzarote geweest, en in november reist een hele groep af naar Californië," zegt Michel. "Dat is dan wel met een
T-shirt van de club, maar op eigen initiatief en met eigen geld. We nemen vooral deel aan triat­lons in Wallonië, omdat we deel uitmaken van de Franstalige liga. Zelf organiseren we ook elke twee zondag van mei een triatlon, zowat de enige in Brussel. En dat doen we al twintig jaar."