Didier Laporte is stadionomroeper van RSCA en Rode Duivels

Al meer dan vijftien jaar is Didier Laporte (43) de stem van RSC Anderlecht en de Rode Duivels. Een carrière vol kreten van vreugde, maar ook van diepe stiltes bij zware ontgoochelingen. Op 2 december zal hij aan zijn radio gekluisterd zitten: dan wordt bekendgemaakt waar het WK voetbal in 2018 wordt gespeeld.

Laporte is er gerust op: "Als het wereldkampioenschap 2018 naar België en Nederland komt, word ik waarschijnlijk gevraagd als stadionomroeper. In 2000 was ik op het EK ook stadionomroeper tijdens al de wedstrijden in België. Een prachtige ervaring. Ik heb het er nu nog niet over gehad met Alain Courtois (ambassadeur Belgisch-Nederlandse kandidatuur, red.) , maar hij is altijd zeer tevreden geweest over mij. Het zou alvast een droom zijn. Hoger kun je niet, of Anderlecht zou de finale van de Champions League moeten spelen."

Didier Laporte maakte in de jaren 1980 zijn debuut in de radiowereld. Na heel wat vrije tijd besteed te hebben aan vrije radio, tekende hij nog tijdens zijn studie communicatiewetenschappen bij Radio Contact, waar hij uiteindelijk twintig jaar heeft gewerkt. Hij ontdekte er ook een nieuwe passie. "De Belgische Voetbalbond had in 1993 een evenementenbureau aangesteld voor de zoektocht naar een stadion­omroeper. Toen ze langskwamen bij Contact, heb ik meteen toegehapt. Natuurlijk ben je wat nerveus voor je eerste match, je weet niet echt hoe het publiek gaat reageren. Maar alles liep van een leien dakje."

Toen Armand, de stadionomroeper van Anderlecht, in 1996 plotseling overleed, gingen de Brusselaars op zoek naar een vervanger. Dankzij een kennis die bevriend is met toenmalig manager Michel Verschueren, mocht Laporte langskomen. "De deal was snel beklonken. Ik ben Anderlecht-supporter en dan is het natuurlijk geweldig als je alles van dichtbij kunt meemaken."

"Je hebt het of je hebt het niet. Het is moeilijk aan te leren. Je moet er aanleg voor hebben. De nervositeit van het begin is nu volledig weg. Zodra ik de microfoon vastheb, ben ik vertrokken. In het begin is dat wel indrukwekkend, zo'n vol Constant Vanden Stockstadion. Nu is het alsof ik tegen een bende kameraden zit te praten."

Op wedstrijddagen komt Laporte een tweetal uur voor de aftrap naar het stadion. Na een korte meeting waar hij gebrieft wordt, vertaalt hij teksten naar het Frans en maakt hij zich klaar. Een halfuur voor de aftrap treedt hij in actie. Na het laatste fluitsignaal zit zijn werk erop.

"Ik sta bij de neutrale zone, net naast de banken van beide ploegen. Ik kan de wedstrijd dus rustig volgen. Wel aandachtig, want als we scoren, moet ik weten welke naam ik moet afroepen. Ik zie de trainers aan het werk. Heel leuk."

Als stadionomroeper moet Laporte objectief blijven. Uiteraard zal het enthousiasme groter zijn als Anderlecht scoort - maar toch liever niet té enthousiast, zoals vorig seizoen tijdens de met 6-0 gewonnen play-offwedstrijd tegen Zulte-Waregem. "Wij? 5. Zij? 0," riep de speaker toen bijvoorbeeld bij een 5-0. "In Duitsland gaat het meestal zo. De tegenstander wat jennen. Bij de supporters viel dat in goede aarde, de voorzitter was er niet zo blij mee. Hij vond het te denigrerend voor de tegenstander. Het idee is dus afgevoerd."

Laporte draait al een tijdje mee in het Belgische voetbalwereldje en maakte al heel wat schitterende momenten mee. Gewonnen Champions League-wedstrijden tegen Manchester United en Real Madrid, een paar titels, bekerwinst. Maar niet alles was peis en vree. "De testmatchen tegen Standard waren zuur. We hadden toen een heel feest uitgewerkt, maar uiteindelijk werden zij kam­pioen. Een van mijn moeilijkste momenten. Daarom is de titel van vorig seizoen ook de mooiste. De speaker van Standard is trouwens een vriend van mij. Het is een publiek geheim dat hij Anderlecht-supporter is."