Estafette: Eric Struelens

Toen ik onlangs in La Dernière Heure las dat Eric Struelens opnieuw op het parket staat, moest ik toch even mijn wenkbrauwen fronsen. In zijn eerste wedstrijd voor Waterloo scoorde de inmiddels vierenveertigjarige basketlegende – momenteel sportief manager bij Basket Groot Willebroek – meteen 24 punten en haalde hij 7 rebounds op. Dat alles op slechts achttien minuten tijd.

Struelens, ongetwijfeld een van de beste Belgische basketspelers ooit, wordt in 1969 geboren in Watermaal-Bosvoorde. Op zijn veertiende werpt hij zijn eerste ballen, niet veel later sluit hij zich aan bij vierdeprovincialer Arena Wemmel. Hij schopt het als jongeling meteen tot het tweede elftal. Met zijn twee meter en zes centimeter komt Struelens ook goed van pas in de eerste ploeg. Het duurt niet lang of Struelens wordt er een vaste waarde.

Twee jaar later verkast Struelens naar eersteprovincialer Excelsior Brussel. Met Struelens in de basis dwingt de ploeg de promotie af naar vierde nationale. Ondertussen maakte de jonge Brusselaar ook al deel uit van de nationale jeugdploeg.

Het duurt niet lang of het grote, jonge Brusselse talent wordt gegeerd goed op de transfermarkt. Racing Mechelen, aan het eind van de jaren 1980 zonder meer de beste Belgische ploeg, heeft interesse in de Brusselse reus. Op zijn achttiende verjaardag tekent Struelens, die net een middelbareschooldiploma op zak heeft, een contract bij de Maneblussers.

Voor de start van het seizoen stuurt de coach Struelens naar Fresno in Californië, om aan zijn shottechniek te werken. Eenmaal terug in België blijft Struelens zichzelf afbeulen. Met resultaat: het eerste jaar bij Racing Mechelen mag hij regelmatig invallen en wordt hij verkozen tot rookie of the year. Twee jaar later wordt hij, nog geen 21 jaar oud, uitgeroepen tot beste speler van de Belgische competitie, en het jaar daarop opnieuw.

Maar liefst zes jaar na elkaar wordt Struelens kampioen met Mechelen, drie keer wint hij de Beker van België. Het mooie liedje blijft echter niet duren: de club wordt overgenomen door een ander bedrijf en men wil haar naar Antwerpen verhuizen. Struelens zegt zijn contract op en tekent bij het ambitieuze Charleroi, waar hij eveneens meteen kampioen wordt en de Beker van België wint.

De telefoon van Struelens’ manager staat roodgloeiend. Uiteindelijk verkast de Brusselaar naar de Franse hoofdstad, waar hij na een moeizame seizoenstart maar dankzij een indrukwekkende terugronde – u raadt het – zowel met de titel als de beker aan de haal gaat. Struelens zelf wordt uitgeroepen tot Most Valuable Player van Europa.

“Door onze titel hebben we de McDonalds Open gespeeld, onder andere tegen de Chicago Bulls van Michael Jordan, de toenmalige NBA-kampioen. De halve finale tegen de Bulls was fantastisch, voor een publiek van twintigduizend mensen. We verloren met zeven punten. Dat is nog altijd mijn mooiste herinnering. Ik ben de enige Belg die tegen Jordan heeft gespeeld,” zegt Struelens in 2008 in Brussel Deze Week.

Het tweede jaar in Parijs verloopt minder goed. Struelens krijgt een offer he can’t refuse van de beste club uit Europa, Real Madrid. Daar komt hij in een op en top professionele omgeving terecht. “Het enige wat je als speler moet doen, is op tijd aankomen, trainen en spelen,” zegt hij daarover. In het eerste jaar in Madrid gaat hij er nog uit in de play-offs, maar het jaar daarop wordt hij Spaans kampioen na een overwinning op bezoek bij aartsvijand Barcelona.

Op zijn drieëndertigste verhuist Struelens naar Girona, waar hij geen kampioen meer wordt maar wel enkele mooie overwinningen behaalt, onder andere tegen zijn ex-ploegmaats uit Madrid.
Na een korte episode bij het Griekse Athene verhuist Struelens in 2005 terug naar Brussel, waar hij met Atomia tot 2007 speelt. Daarna helpt hij Excelsior Brussel nog van derde naar tweede divisie te promoveren, en sluit hij in 2012 zijn carrière af bij Boom. Of voorlopig toch, want wie de boomlange Brusselaar nog eens aan het werk wil zien, moet tegenwoordig naar Waterloo afzakken.

BDW-eindredacteur Ken Lambeets houdt van literatuur en van echte sporten