Georges Heylens is een man van vele (voetbal)oorlogen

Drie miljoen in rook opgegaan, weggejaagd door Kabila, of nog: een been dat bijna werd geamputeerd. Georges Heylens (67) heeft in zijn carrière veel meegemaakt. Hij traint nu zowel de vrouwen van White Star als tweedeklasser UR Namen.

"T oen ik tien was, raadden de broeders mij aan om bij Anderlecht te gaan trainen," zegt Heylens. "Ik ging in Etterbeek naar het Institut Notre-Dame du Sacré-Cœur, dat geaffilieerd was met Anderlecht. Daar begon ik bij de kadetten op rechtsbuiten."

Op zestienjarige leeftijd mocht de Brusselaar al bij de reserven beginnen, waar hij drie jaar speelde. Toen hij achttien was, stond Racing Brussel aan zijn deur met een contract. "Ze wilden mij in de ploeg en boden me loon, winstpremie en auto aan," zegt Heylens. "Ik vertelde Anderlecht dat ik naar Racing wou. Ze hadden ook Laurent Verbiest op mijn positie aangetrokken en ik had niet meteen uitzicht op een basisplaats. Maar tijdens een interland raakte Verbiest geblesseerd en kreeg ik mijn kans in de eerste ploeg, tegen Antwerp. Ik heb toen alles gegeven, toen nog voor 30 à 35.000 mensen, en we wonnen met 3-0. Vanaf toen was ik vast in de ploeg."

Heel wat spelers speelden toen zonder beenbeschermers, en Heylens zal het geweten hebben. Hij incasseerde heel wat trappen en viel uit tegen Daring Brussel. Heylens zat toen in zijn militaire dienst en kreeg in het militair hospitaal slecht nieuws. "Ze zeiden dat ik gangreen had en dat ze mijn been moesten amputeren. Ik ben dan bij Anderlecht een tweede opinie gaan halen, en heb zes maanden lang 's morgens en 's avonds spuitjes gekregen. Maar mijn been hebben we kunnen redden."

Op het einde van zijn spelerscarrière bij Anderlecht trainde hij ook de reserven en de junioren van paars-wit. Een paar weken na het einde van zijn spelerscarrière nam hij het roer over bij tweedeklasser Union Saint-Gilloise. Zijn contract bij Anderlecht had hij in overeenstemming met toenmalig voorzitter Constant Vanden Stock verbroken. "Een paar wedstrijden voor het einde van het seizoen waren we met Union bijna gered en beloofde de voorzitter een goede ploeg voor het jaar erop. Maar heel wat jongens vreesden dat ze hun plaats zouden verliezen, speelden minder goed en we zijn toch gezakt. De voorzitter heeft toch een sterke ploeg opgebouwd, maar Union ging failliet. Ik ben er wel gebleven en heb het jaar erna, in tweede klasse, zelfs de eindronde gehaald met de reserveploeg. Ik heb toen heel wat materiaal voor Union gekocht, voor drie miljoen (meer dan 74.000 euro, red.), maar heb dat nooit teruggezien. Dat is in het faillissement opgegaan."

Gered door Sabena
Heylens trok achtereenvolgens naar KV Kortrijk, Eendracht Aalst, Seraing, Lille, Beerschot, Charleroi en het Turkse Gençler­birligi. Hij tekende bij de nationale ploeg van Congo een contract van vijf jaar, maar bleef er uiteindelijk maar drie maanden. "Toen kwam Kabila. Ik sliep in een hotel waar al de mensen van Sabena sliepen. Een Sabena-commandant zei me op een avond dat we weg moesten omdat het gevaar te groot was. Gelukkig ben ik meegegaan, want de dag erna zijn de troepen van Kabila binnengevallen en zijn er heel wat mensen vermoord."

Later trainde de Brusselaar KV Mechelen, ging dan terug naar Turkije bij Gaziantep en belandde bij het Marokkaanse FAR Rabat. "Ik ben er maar een jaar gebleven, want mijn moeder is dat jaar gestorven en ik had er even genoeg van. Het was wel een fantastische ervaring. Bij FAR teken je je contract bij de koning en krijg je de titel van kolonel. Als ik terugga, salueren ze me misschien nog (lacht)."

Na een korte break trainde hij de eersteprovincialer Aat en daarna de derdeprovincialer RWDM. Twee maanden geleden trok Heylens - "een vriendendienst" noemt hij het - naar White Star Woluwe, waar hij nu de vrouwenploeg onder handen neemt. Een tweetal weken geleden kwam daar tweedeklasser Namen bij. "Vrouwen zijn anders, het vergt een andere aanpak. Ze zijn gevoeliger, je kunt er meer van gedaan krijgen. White Star dacht dat ik zou stoppen toen ik bij Namen tekende, maar ik blijf. Ik combineer de twee en doe de voorzitter en die meisjes een plezier."