Golfer Cédric Van Wassenhove: 'Je moet durven dromen'

Cédric Van Wassenhove (19) is een golfer met een plan. Op sportief vlak liet hij zich al opmerken met onder meer een Europese titel. Dit seizoen won hij zowel een belangrijk proftornooi als de Flanders Open, telkens met een baanrecord. Maar het leven is meer dan sporten alleen. Hij zet de komende jaren zijn studies voorop, maar zonder zijn ambitie te verliezen.

"Ik kreeg vrij snel te horen dat ik het potentieel had om Belgisch kampioen te worden," vertelt Van Wassenhove. "Dat geeft wat druk, maar ik voelde het niet negatief aan. Het is wel leuk om te horen dat je talent hebt in de sport die jouw passie is. Die strijd met jezelf - het gaat alleen tussen jou en dat balletje - dat sprak me vooral aan. Ik heb ook wat getennist, maar toen ik begon met golfen was ik meteen verkocht."

Sinds zijn tiende is golfclub Ravenstein de thuisbasis van de jonge golfer. Na jaren hard werk begon hij op zijn veertiende met competities, om amper een jaar later al de verwachte Belgische titel binnen te halen. Zijn doorbraak volgde in 2010 toen hij in Turkije het Europees kampioenschap voor landenteams won met onze nationale ploeg.

"We stonden in de finale 3-3 gelijk met Noorwegen en ik moest de beslissende partij spelen. Vergelijk het met de penalty's in het voetbal, één hole besliste over de winnaar. Het was ongelooflijk spannend. Er rustte enorm veel druk op mijn schouders. Op zo'n moment is het belangrijk rustig te blijven en goed te ademen om jezelf onder controle te krijgen. Toen die beslissende bal erin ging, volgde een grote vreugde-uitbarsting. Dat is bij uitstek mijn mooiste moment. Sindsdien zijn de verwachtingen over mijn prestaties ook wel wat gegroeid."

Die verwachtingen zette Van Wassenhove kracht bij toen hij na zijn secundaire studies één jaar lang voluit voor het golfen ging leven. Tot dan stonden wekelijks drie trainingen op het programma, maar als achttienjarige werd hij plots elke dag ondergedompeld in het golfspel.

"Na drie maanden training in Florida ben ik toen in heel Europa tornooien gaan spelen. Alles verliep goed en mijn niveau ging de hoogte in. Het was echt een prachtige periode. Maar ik heb toch beslist om Economie te gaan studeren in Louvain-la-Neuve. Dat was een bewuste keuze. Zo heb ik iets om op terug te vallen, en trouwens, topgolfers van 45 zijn geen uitzondering."

"Na mijn studies beslis ik of ik voluit voor het golfen ga. Het is bemoedigend dat ik nog altijd vooruitgang maak, maar ik besef dat ik nog in alle facetten van het spel moet verbeteren. Het komt er nu op aan om hard te werken en dan zie ik wel waar ik uitkom. Ik ben nog maar negentien en de gooi naar een profstatuut is nog verre toekomstmuziek.'

Het Colsaerts-effect
De golfsport breekt ondertussen door in ons land, en dat vooral dankzij Nicolas Colsaerts. De prestaties van de Brusselaar op de befaamde Ryder Cup waren zelfs live op de televisie te zien. Het Colsaerts-effect zindert na. "Ik voel dat wel," reageert Van Wassenhove. "Er wordt meer over onze sport gesproken, zelfs vrienden die er eigenlijk geen interesse in hebben, praten erover. Het is goed voor de sport, we bereiken een breder publiek. De federatie probeert de sport ook toegankelijker te maken. De kritiek dat het geen echte sport is, lach ik weg. Probeer het zelf maar eens. Zowel fysiek als mentaal vraagt golf veel van je."

Onze nationale golfploeg hoopte de sterke prestaties van Colsaerts een Belgisch vervolg te geven tijdens het wereldkampioenschap voor amateurs begin oktober. 72 landen vaardigden er hun drie beste spelers af. Cédric Van Wassenhove reisde mee naar Turkije, maar blijft met een gemengd gevoel achter na een 34ste plaats. "We hadden een zeer goed team, maar onze prestatie was er niet naar. We hadden gewoon een slechte week. Het niveau lag er ook wel hoog. Staar je niet blind op dat woord amateur, want dit zijn de beste spelers die (nog) niet professioneel zijn. Het is de stap voor het profstatuut. Al de besten hebben er gespeeld, zelfs Tiger Woods."

Met het begin van de herfst schakelt Van Wassenhove de komende weken wat terug. Hij zal vooral in fitnessclub Aspria La Rasante te vinden zijn, waar hij onder meer aan krachttraining zal doen om zijn lang spel te verbeteren. Op dit moment is hij een week in Chicago aan het trainen.

"Ik zou graag binnen afzienbare tijd in de top honderd bij de amateurs geraken. Momenteel bengel ik rond de vijfhonderdste plaats, maar dat klassement geeft de waardeverhoudingen niet goed weer. Je moet veel grote toernooien spelen, vaak in Amerika, om veel punten te verzamelen. Dat is niet gemakkelijk te combineren met mijn lessenprogramma. Maar ik ga toch proberen om de komende seizoenen aan meer grote toernooien deel te nemen. Ik ben dus wel ambitieus, maar ik besef dat het niet gemakkelijk wordt. En als ik moet kiezen, dan kies ik voor mijn studies. Maar dat neemt niet weg dat je moet durven dromen. En dat doe ik."