Guy De Laen breekt werelduurrecord voor 75-plussers

De 75-jarige Guy De Laen heeft opnieuw een werelduurrecord fietsen voor masters gebroken. Afgelopen vrijdag legde hij het record vast op iets meer dan 33 kilometer. Nu is het tijd voor zijn sportief pensioen, al weet je met de Brusselaar nooit.

"Wat ga je nu nog doen?", vroeg een caféganger een tiental jaar geleden aan De Laen. "Ik ga een werelduurrecord rijden, zoals Eddy Merckx," antwoordde De Laen.

"Iedereen begon natuurlijk luid te lachen. Maar ik was serieus, zonder er verder bij na te denken. Ik wist alleen dat je een uur zo snel mogelijk moest fietsen, niets meer. Ik ben een vriend gaan opzoeken die nog op de piste had gefietst en ben zo begonnen aan mijn eerste recordpoging."

Als jonge wielrenner maakte De Laen het mooie weer bij de beginnelingen. De overstap naar de liefhebbers kon hij niet maken door een moeilijke financiële thuissituatie. In plaats van de fiets werd het de werkvloer.

"Het was een tijd van boterhammen met suiker. Ik had een mooie carrière kunnen hebben. Ik trainde met echte coureurs en zij zeiden: 'Ket, g'ed class'. Als ik de gelegenheid had gekregen, had ik kunnen slagen."

Bij het leger ontdekte de Brusselaar de loopsport. Hij werd vierde op het Belgisch legerkampioenschap cross en bekampte later nog grote lopers als Gaston Roelants. Hij was echter maar een goede tweedeklasser, net als later in het veldrijden. "Ik heb mogen rijden tegen iemand als Roger De Vlaeminck, mijn idool. Hij was een echte krak. Later ben ik drie jaar op een rij Belgisch kampioen geworden bij de veldrijders zonder vergunning en heb ik 33 overwinningen behaald."

Moe van het geploeter in de modder sloot De Laen zich aan bij wielerclub La Coupole aan de Heizel. Hij reed met hen heel wat recreatieve wielerrondes en zijn eerste rondjes op de piste. En toen kwam die dag op café waarop hij zijn belofte maakte.

Zwartste uur
"Ik had maar een goedkope pistefiets, meer kon ik me niet veroorloven," vervolgt De Laen over zijn eerste recordpoging. "Aanvankelijk trainde ik in het Gentse Kuipje, later wat verderop, op de piste aan de Blaarmeersen. Daar heeft toenmalig uitbater Ronny Keisse (vader van pisterenner Iljo Keisse, MB) mij heel wat geholpen bij mijn record. Na hard trainen heb ik in 2001 het eerste werelduurrecord voor masters bij de 65-plussers gereden: 33,526 kilometer. Een mooie afstand, maar ik vond dat ik beter kon."

Een jaar later klopte de Brusselaar aan bij een sponsor, die voor wat materiaal en kleding zorgde. De Laen trok terug de baan op, met ervaring en de nodige training in de benen. Resultaat: een verbetering tot 35,230 kilometer.

"Ik heb dan besloten te wachten, zien of er een uitdager kwam. Die is er nooit gekomen. Ik ben terug met vrienden gaan fietsen op de weg, maar het begon te kriebelen. In 2006 ondernam ik een derde recordpoging. Dat is volledig tegengevallen."

"Veel mensen, vooral van mijn wielerclub, zouden mij komen helpen of aanmoedigen. Alles was geregeld. De dag zelf is niemand komen opdagen. Ik zat daar alleen. Ik had psychologisch een klop van de hamer gekregen. Ik zat erdoor. Ik wou niet vertrekken, maar ik had betaald en heb dan toch gereden. Dat was het zwartste uur dat ik daar heb gereden. Een grote desillusie. Maar het was toch nog een record: 33,691 kilometer in de masterscategorie 70+."

Teleurgesteld ging De Laen terug met zijn vrienden rijden. Hij gaf ook wat les aan senioren op de Blaarmeersen. Hij bekocht dat na een ongeval op de piste bijna met zijn leven, maar droeg gelukkig een helm.

Na een fietsstage in Spanje ging hij in juni dit jaar naar de dokter voor een check-up. "Die was zeer positief. Weinig mensen kunnen zo lang in het rood gaan als ik. Ik heb fond, zoals ze zeggen. Ik vertelde dat aan mijn vriendin, en ze had het meteen begrepen. 'Je gaat opnieuw een recordpoging wagen,' zei ze. Ze had gelijk."

2006 is vergeten
Vier maanden geleden stond De Laens besluit vast om de nieuwe recordpoging aan te gaan. Wekelijks trainde hij 200 à 250 kilometer en in september trok hij naar Mallorca. Daar sloeg hij met Bicycle Holidays een sponsor aan de haak. Zij zorgden voor een fiets op maat, kleding en zelfs een extra week betaalde training op het Spaanse eiland. Alles was dus aanwezig om te slagen.

"Het is opnieuw gelukt," jubelde De Laen na zijn nieuw record op de piste aan de Gentse Blaarmeersen. "Met iets meer dan 33 kilometer is het record voor 75-plussers gebroken. Het was een groot succes. Er was ook heel wat volk komen opdagen. Daar komt nog bij dat Roger De Vlaeminck mij heeft afgeduwd bij de start. Geweldig."
"De recordpoging uit 2006 vrat aan mij, zo wou ik geen afscheid nemen", zei de pistier. "Ik wou die poging doen vergeten, en dat is gelukt. Nu ga ik normaal gezien met pensioen. Al weet je met mij nooit. Ik beloof niks."

-------------------------------------
De waarheid, het boek waarin De Laen vertelt hoe hij records brak, kunt u kopen voor 13,50 euro via guy.de.laen@skynet.be