Hengelaars met uitsterven bedreigd

"Voor goed materiaal moet je toch 2.500 euro rekenen," zegt Jean-Louis Peeters (72), al veertien jaar lid en ex-schatbewaarder. "Je moet ook je aas betalen, en dat komt per competitie al gauw op 25 euro. Dat, en de opkomst van computer en tv maken dat we geen jongeren meer in de club hebben. Bij andere clubs is het net hetzelfde. Er is geen opvolging meer. Ik zie de toekomst somber tegemoet."

Anderlecht Fishing Team bestaat al een veertigtal jaar. Het is een van de drie Anderlechtse vissersclubs. "Elke week gaan we zowel in kanalen en op rivieren vissen als training. Als we ergens moeten zijn voor een competitie, dan gaan we daar vooraf eerst eens trainen, om de vis te leren kennen."

De hengelaars dweilen stad en land af om aan competities deel te nemen. "In de voormiddag vis je tweeënhalf uur, en na een pauze van een uur doe je er nog eens tweeënhalf bij. Voor de punten tel je het aantal vissen en weeg je ze. En per vis tel je twintig gram bij. We nemen deel aan zo'n vijftien competities per jaar," vervolgt Peeters. "Dertien dagen per jaar mogen we van de gemeente de vijver aan de Marius Renardlaan in Anderlecht gebruiken, en daar organiseren we zes competities."

Brussel heeft niet zoveel hengelsportploegen: in de stad zijn weinig vijvers, en de bestaande mogen niet altijd bevist worden. "Tot een vijftal jaar geleden mochten we in de vijver van het Astridpark vissen," vertelt Peeters. "Je kon er iets drinken en we kwamen er samen om te vissen. Nu is dat een ecologische vijver, met exotische vissen waarop niet gevist mag worden. We hebben verschillende vergaderingen gehad met de burgemeester, maar het is onherroepelijk afgelopen."

Het gebruik van de vijver aan de Marius Renardlaan is beperkt tot dertien zondagen per jaar. Maar daar houdt niet iedereen zich aan. "Sommige Oostblokkers vissen als het niet mag. Ze verstoppen zich tussen de bomen en nemen de vis mee. Ik veronderstel dat ze die thuis opeten." Peeters neemt nooit vis mee naar huis. "Alles wat we vangen, gooien we terug. Op competities mag je de vis mee naar huis nemen, maar dat vergeet ik altijd. Ik heb een kat die al vijftien jaar oud is, maar nooit vis heeft gegeten. Ik eet zelf wel wat zeevis zoals solletjes , maar ook niet meer dan dat."

Een visser zit heel de dag en lijkt weinig te doen: is dit wel sport? De bejaarde hobbyvisser is formeel: "Vissen is sport. Heel het lichaam moet werken, het is vermoeiend. Nu ik 72 ben, heb ik twee dagen nodig om van mijn weekend te recupereren."

"Een goede visser moet veel geduld hebben. Je moet ook het juiste aas vinden en op de juiste plaats uitzetten. Niet te diep, niet te ondiep. De vissen moeten goesting hebben om te eten. Als wij naar het restaurant gaan, krijgen we toch ook een kaart? Dat is precies hetzelfde."