Het drama van Union: sportieve kater én financieel een flinke slok op de borrel

Union had zondagavond de landstitel – en de daarmee gepaard gaande tientallen miljoenen euro’s – binnen handbereik, maar ontwaakte maandag met een ongeziene sportieve en financiële kater. “Al heeft het merk Union dit seizoen weer extra body en bevestiging gekregen.”

Na een onwaarschijnlijke apotheose met drie verschillende virtuele kampioenen in minder dan tien minuten heeft Union een nieuw successeizoen niet kunnen afsluiten met een eerste landstitel in 88 jaar.

Meer nog: doordat de voorsprong tegen Club Brugge alsnog omgebogen werd in een 1-3-verlies en Genk tegelijkertijd gelijkspeelde tegen kampioen Antwerp, eindigt Union als derde in de Jupiler Pro League.

Onbeschrijfelijk zuur, want de ploeg van Karel Geraerts leek bijna de hele tweede helft lang op weg naar het kampioenschap. Het Joseph Marienstadion maakte zich tussen minuut 80 en 90 al op voor een ultiem historisch moment.

Minstens 20 miljoen

Het verschil tussen de titel pakken versus een tweede of derde plek is niet enkel uit te drukken als sportieve (en historische) graadmeter. Financieel scheelt de tien minuten durende vrije val van zondagavond (mogelijks) miljoenen. Want Union loopt door de dramatische ontknoping - waarin het eerst de titel en daarna de tweede plek uit haar handen liet glippen - sowieso de Champions League mis, het meest prestigieuze clubtoernooi wereldwijd en ook wel bekend als het ‘kampioenenbal’.

“Al is een ticket voor de groepsfase van de Champions League voor de Belgische kampioen komend seizoen niet gegarandeerd”, legt sporteconoom Wim Lagae (KU Leuven) uit. “Antwerp zal eerst nog de laatste horde (een play-off-duel tegen een andere Europese club, red.) moeten overleven.”

Als die dubbele confrontatie in de laatste voorronde uitmondt in een kwalificatie voor de groepsfase, wacht een cheque van minstens 20 miljoen euro. De kampioen van volgend seizoen belandt trouwens het jaar nadien wél automatisch in de CL-groepsfase.

“Die 20 miljoen haal je dus zelfs binnen zonder één minuut te spelen”, aldus Lagae. Per overwinning komen er miljoenen euro’s bovenop, ook elk gelijkspel levert een slordig miljoen op. Ter indicatie: Club Brugge kreeg bijna 50 miljoen euro op de rekening gestort door in het voorbije seizoen de 1/8ste finales van de Champions League te bereiken (na elf punten te verzamelen in de groepswedstrijden).

Zichtbaarheid

Union moet als derde echter vrede nemen met de laatste voorronde van de Europa League, het kleine broertje van de Champions League. Die voorronde overleven betekent een nieuw groepsfaseavontuur voor Union. In het andere scenario wacht een verblijf in de Conference League – de derde Europese competitie en de laagste in de pikorde.

“Maar de verschillen met de Champions League qua mogelijke opbrengsten zijn immens”, zegt Lagae. Het Europa League-verhaal van Union afgelopen seizoen, waarin de Brusselaars in de kwartfinale strandden, leverde immers ‘maar’ tien miljoen euro op. “Een heel goede campagne in de Europa League is dus pakken minder winstgevend dan een slechte Champions League-prestatie.”

Een groepsfasestek in de Europa League levert iets meer dan drie miljoen euro op, ofwel zo’n vijftien procent van deelname aan het ‘miljardenbal’.

Er speelt ook een secundair effect mee, duidt de hoogleraar. “Op dat kampioenenbal zijn veel meer ogen gericht. Door er als club aan te treden, zet je je spelers in de vitrine.” Al is het wellicht niet zo dat Union de Champions League nodig zal hebben om deze zomer (mogelijk) flink te cashen op bepaalde felbegeerde successpelers, die zich dit jaar al toonden in de geslaagde Europa League-campagne.

Rauwe teleurstelling

Maar emoties zijn krachtiger dan financiële neveneffecten. Niet de spaakgelopen Champions League-droom, maar de rauwe teleurstelling om de misgelopen titel zal nog even nazinderen in het Dudenpark. Zoals coach Geraerts zelf terecht aangaf, miste Union de oppergaai op een veel pijnlijkere manier dan vorig seizoen, toen Club Brugge de titel pakte. Toch zijn er – uiteraard – voldoende redenen tot blijvend optimisme.

Dankzij het Europese succes en de toch wel verrassende consistentie in de competitie heeft Union overtuigend getoond dat het geen eendagsvlieg is. Vergeet overigens niet dat een aanzienlijk deel van het team dat zondag voor het hoogste goed in het Belgische voetbal streed, twee jaar geleden nog maar net gepromoveerd was naar de eerste klasse.

“Er zijn indicatoren dat Union zal kunnen blijven meedraaien aan de Belgische top”, voorspelt Lagae. “Cruciaal is de stabiliteit en duidelijkheid qua eigenaarschap, en die is er met Tony Bloom.” Dat de Brit (die ook eigenaar is van de Engelse eersteklasser Brighton, red.) all-in gaat met Union, mag duidelijk zijn. Sinds hij de slapende reus vijf jaar geleden wekte, pompte Bloom 26 miljoen euro in de club.

“Die eigenaar zal hoe dan ook weer vertrouwen hebben gekregen na dit seizoen. Het merk Union heeft weer extra body en bevestiging gekregen.”

Stadion

Sportief gaat het inderdaad voor de wind - titel of niet. Het knelpunt blijft dat langverwachte nieuwe stadion.

“Union kan haar markt onvoldoende valoriseren zolang de ploeg in het Joseph Marienstadion voetbalt”, zegt Lagae.

Qua inkomsten uit dat stadion bengelt Union inderdaad ergens onderaan de Belgische ranglijst. “Op middellange termijn zal daar toch echt iets aan moeten veranderen, want volgend seizoen zal de ploeg weer moeten uitwijken naar een ander stadion voor hun Europese wedstrijden, wat ook weer extra kosten betekent.”

Ook CEO Philippe Bormans noemde een nieuw stadion bouwen onomwonden al belangrijker dan een prijs pakken. “Maar zolang de eigenaar die infrastructurele problemen met middelen weet te compenseren, is er eigenlijk weinig aan de hand", concludeert Lagae.