Judoka Francis Bardax: 'En nu wil ik de wereldtitel'

Francis Bardax (53) is al vier jaar op rij Europees kampioen en behaalde een handvol podiumplaatsen op het WK judo voor masters. Een palmares om u tegen te zeggen, maar er ontbreekt nog één hoofdprijs: de wereldtitel. Nu zaterdag wil de Brusselaar die wegkapen.

'I k moet de wereldtitel binnenhalen," zegt Bardax. "Ik doe er alles voor; aan falen denk ik niet. Dit jaar wordt er gestreden in Frankfurt, waar ik vrijdag word gewogen en zaterdag moet kampen. Tot de finale staan vijf à zes kampen op het programma. Het belangrijkste is dat eerste gevecht doorkomen. Dan ben je vertrokken..."

Bardax begon als negenjarige te judoën: hij moest wat ingetoomd worden. In zijn jeugd behaalde hij onder meer vier Belgische titels, en hij vertoefde ook regelmatig in het buitenland. Net toen zijn carrière wat begon uit te doven, ontdekte hij judo voor masters, waarvoor tegenwoordig al deelnemers van dertig à 35 jaar oud in aanmerking komen. "In 2002 zat ik samen met Alain De Greef, de voorzitter van mijn club Crossing Schaarbeek, op het wereldkampioenschap in Noord-Ierland. Judo voor masters bestond toen nog maar een tweetal jaar. Het was een avontuur, we wisten niet wat ons te wachten stond. Maar het was een leuke ervaring, in een vriendschappelijke, sportieve sfeer. Ik eindigde vijfde."

"Die masterscategorie was een zegen: voordien was er na je carrière niets, dan gaapte het zwarte gat. Dit gaf me weer een doel, het was de start van een nieuwe carrière."

Bardax en De Greef wilden judo voor masters naar België halen, maar ze vonden amper gehoor bij de Franstalige liga. Die houding is vandaag lichtjes veranderd, maar de sport wordt nog altijd een beetje stiefmoederlijk behandeld. "Ik vind dat er een Belgische ploeg gevormd moet worden met Vlamingen, Walen en Brusselaars die af en toe samenkomt en, vooral, als organisatie, als groep aan competities deelneemt. Nu doet iedereen dat op eigen houtje, met eigen geld. En ik verzeker u dat de kosten hoog oplopen."

Gedopeerde Russen
De competities judo voor masters spelen zich grotendeels in het buitenland af. In België is alleen het Belgisch kampioenschap van enige tel. "Maar ik moet zeggen dat dat nogal gemakkelijk is. Voor de rest ga ik vier of vijf keer per jaar naar het buitenland, meestal Frankrijk. Ik neem ook nog deel aan de interclubs met Crossing, maar wel in de derde klasse."

De Brusselse bonk werd de laatste vier jaar Europees kampioen en behaalde onder meer drie bronzen en een zilveren medaille op het WK. "Ik sta niet zo graag in the picture, maar als je vaak op het podium staat, dan kennen de mensen je gezicht nu eenmaal. Het is ook wat ambetant, want ze kennen mijn manier van vechten. Er is bijvoorbeeld een Russische trainer die zijn judoka's speciaal traint om mij op de juiste manier te bekampen."

"Over Russen gesproken: ik moet toch even zeggen dat ik het jammer vind dat er geen dopingcontroles zijn. De Russen zijn sterk in dopinggebruik. We hebben op kampioenschappen al capsules in hun vestiaire gevonden. Ze zijn abnormaal in vorm."

Terwijl in het begin alles in een vriendschappelijke sfeer verliep, worden de masters judo competitiever naarmate het niveau stijgt. "Powerliften, lopen, ik doe het allemaal nog wekelijks. Ik volg ook twee trainingen bij Crossing; afwisselend bezoek ik één keer per week een andere sterke club, en ik geef ook nog eens drie keer les in de judoclub van Oudergem. Die zijn iets minder zwaar. Ik heb wel wat afgebouwd tegenover vroeger: toen trainde ik vier uur per dag."

Ondanks zijn 53 jaar kan de Brusselaar nog wel een paar jaar mee. "Masters judo gaan tot zestig, maar ik weet niet of ik het tot dan blijf doen. Het kost echt handenvol geld. Als ik zou stoppen, dan is het om het geld. Ik heb toch ook nog een familieleven... Als we beter omringd en financieel ondersteund zouden worden, dan zou ik zeker op de kar springen."

"In oktober is er voor het eerst judo op de Olympische Spelen voor masters. Het zal weer een stevig budget vergen, maar ik denk wel dat ik ga. Een olympische titel zou toch mooi staan op mijn palmares."