Kunstschaatster Isabelle Pieman, na het zwarte jaar

Kunstschaatsster Isabelle Pieman laat een moeilijke periode achter zich. De dood van haar trainer en blessureleed tekenden haar, maar nu kijkt ze vooruit. Naar het Europees kampioenschap, dat op 23 januari van start gaat.

"Ik geef mezelf nog twee jaar," verklaarde de nu 28-jarige Pieman drie jaar geleden in BDW . De Brusselse kunstschaatsster heeft nu de wil en steun gevonden om haar carrière op de rails te houden, al kende haar parcours een paar zware tegenslagen. "In de aanloop naar de Olympische Winterspelen van 2010 stapte mijn trainer (Laurent Vandenneucker, red.) uit het leven," vertelt Pieman. "Hij coachte me nog maar een viertal jaar, maar ik kende hem al sinds mijn eerste pasjes op het ijs. Het was een heel moeilijke periode. En de echte klap kwam pas na het seizoen, toen werd het mij even te veel."

Tot overmaat van ramp kampte ze ook met een wervelblessure, waardoor ze een vijftal maanden aan de kant stond. "Ik had pijn; zelfs 's nachts werd ik ervan wakker. Ik kon niets doen. Door al die blessureperikelen ben ik dit seizoen later begonnen. Daarom is het nu vooral belangrijk dat ik mijn oude niveau terugvind. Mijn Belgische titel en een derde plaats op de internationale Istanbul Cup bewijzen toch dat ik op de goede weg ben."

Eenzaam in Oberstdorf
De volgende grote afspraak is het Europees kampioenschap (EK) kunstschaatsen, van 23 tot en met 29 januari in het Engelse Sheffield. De ambitie is groot, maar de Brusselse houdt de voetjes op de grond. "Mijn voornaamste doel is me kwalificeren voor de finale. Doordat ik later ben begonnen, is het niet zo evident om mijn beste niveau te halen. Ik leg mezelf geen onnodige druk op: het belangrijkste is mijn beste vorm te vinden en blessurevrij te blijven."

Het EK bereidt Pieman in het Duitse Oberstdorf voor, waar ze nu al drie jaar woont. "In Brussel is er zo goed als geen infrastructuur, en elke dag lange afstanden afleggen is vermoeiend en duur. Daarom train ik in Oberstdorf, waar ik een prachtig centrum bij de hand heb, en waar ik genoeg trainingstijd krijg. Het enige spijtige is dat er daarbuiten weinig te doen is. Maar dit is een opoffering die ik wil maken."

"Dit jaar lig ik onder contract bij Adeps (Franstalige tegenhanger van Bloso, red.) . Voor het eerst ontvang ik elke maand een 'gewoon' salaris. Daarvóór kreeg ik weinig hulp. Alles kwam uit eigen zak, en gelukkig hielpen mijn ouders ook."

Met haar 28 lentes behoort Pieman ondertussen tot de oudgedienden van het kunstschaatsen. Toch hoedt ze zich voor grote voorspellingen over de toekomst. Ze bekijkt het nu gewoon jaar per jaar. "Een blessure kan het einde van je carrière betekenen, dat besef ik maar al te goed na het afgelopen jaar. En hoe ouder je wordt, hoe meer je je lichaam moet onderhouden. Ik wil nu vooral fit blijven. Het is belangrijk om er plezier in te blijven hebben, anders was ik al lang gestopt."