Maxime De Zeeuw wil met Belgian Lions naar EK

De Belgische nationale basketbalploeg staat voor cruciale weken. Ze willen zich voor de tweede keer op rij plaatsen voor het Europees kampioenschap (EK), maar daarvoor zullen ze zich eerst door acht moeilijke matchen moeten worstelen. Geen nood: Maxime De Zeeuw (25) bulkt van de motivatie.

"Het EK van 2011 is met voorsprong de mooiste herinnering uit mijn carrière," zegt de 2,04 meter lange Brusselaar. "Je op een groot toernooi meten met toppers, daar doe je het voor. Daarenboven is de nationale ploeg voor mij telkens een speciale ervaring. We leven in groep naar een kwalificatieronde of een groot toernooi toe, en in die periode word je een hechte groep kameraden. Dat is ook onze sterkte. Individueel zijn we misschien minder dan anderen, maar als ploeg staan we sterk. Dankzij dat groepsgevoel hebben we twee jaar geleden Polen kunnen uitschakelen om naar het EK te gaan."

Datzelfde Polen is de komende weken opnieuw een obstakel voor de Lions. De twee landen zitten samen met Zwitserland, Albanië en Finland in groep E. Nummer 1 en 2 van de groep mogen een ticket boeken voor Slovenië, waar het EK van 2013 wordt gespeeld. "Het worden uiterst belangrijke weken, waarin we veel zullen reizen. Op 15 augustus spelen we onze eerste kwalificatiematch in Polen, op 11 september onze laatste tegen Albanië. Dan weten we of we naar het EK mogen. Ik geloof erin. We hebben stugge tegenstanders, maar we maken zeker kans. Het zou een grote ontgoocheling zijn als we het niet halen."

"We staan op een keerpunt. Bondscoach Eddy Casteels wil een verjonging doorvoeren: dan is het toch altijd wat afwachten. Maar ik juich het zeker toe. De afgelopen weken heeft hij alleen de jongeren opgeroepen voor de voorbereidende stage; begin augustus komen de meer ervaren mannen zoals Hervelle, Beghin en Moors erbij. Dat zal ons een pak sterker maken."

De Zeeuw is al vier jaar de trotse drager van het Belgische shirt. Die plaats dwong hij vooral af dankzij sterke prestaties in het shirt van Verviers-Pepinster, maar de basis legde hij bij Excelsior Brussels. "Daar ben ik op mijn zestiende begonnen, in derde klasse. Dankzij de samenwerking tussen Excelsior en Oostende werden we heel goed omringd. Elke dag stond er een training op het programma: dat heeft me echt geholpen als basketballer. Ik heb de kans gekregen om naar Oostende te gaan, maar ben in Brussel gebleven, onder meer voor mijn studie. Daarbij vond ik dat de doorgedreven trainingen en de ervaring die ik in derde klasse opdeed, de perfecte combinatie waren."

Impulsief
"Op mijn achttiende schotelde eersteklasser Verviers-Pepinster mij een profcontract voor. Toen besefte ik pas echt dat mijn toekomst in het basketbal lag."
De Zeeuw stak er in de jeugdcategorieën niet meteen bovenuit, tot een paar jongens de overstap naar Oostende maakten en hij met rasse schreden vooruitging. De keuze voor de befaamde opleidingsploeg van Pepinster was de juiste, al kende hij tijdens zijn eerste seizoen moeilijke momenten. "Zowel mentaal als sportief had ik een aanpassingsperiode nodig. Ik besefte het allemaal nog niet goed - tot dan was basketbal alleen plezier voor mij geweest. Maar het vraagt veel van je, zowel op als naast het veld."

"Mijn troeven zijn dat ik een speler ben met goede basketbalkwaliteiten die nooit aflaat. Maar dat zorgt ervoor dat ik het soms te goed wil doen. Als we verliezen, verlies ik wat van mijn kunnen en ga ik te veel fouten maken. Ik ben impulsief, maar met de nodige ervaring zal dat wel beteren."

Die kwaliteiten kwamen na zijn aanpassingsperiode bovendrijven en zorgden ervoor dat topper Charleroi hem inlijfde. De club leende hem evenwel aldoor uit om hem te laten rijpen. "Zij investeerden in verschillende spelers, om daar later de vruchten van te plukken. Het was een droom voor mij, daarom heb ik getekend. Toen ik in 2009 Belofte van het Jaar werd, heeft Charleroi mijn contract zelfs verlengd. Maar ik heb nooit hun kleuren verdedigd."

"Na vijf jaar bij Pepinster heb ik één seizoen bij Gent gespeeld, maar dat is helemaal in het water gevallen door een knieblessure. Aangezien ik onder contract lag bij Charleroi, heb ik daar gerevalideerd, bij dokters en trainers van het hoogste niveau. Zo ben ik toch naar het EK kunnen gaan, ondanks een rampzalig seizoen."
Vorig seizoen keerde De Zeeuw terug naar Pepinster, waar hij zijn niveau terugvond. Zijn goede prestaties leverden hem zelfs een vierde plaats op in de verkiezing van beste speler van het seizoen. Hij acht de tijd nu rijp voor een volgende stap in zijn carrière. "Na het seizoen heb ik samen gezeten met de mensen van Charleroi, en toen heb ik besloten dat contract stop te zetten. Er zat niets meer in voor mij. Toen de Antwerp Giants interesse toonden, heb ik dan ook toegehapt. Dit is toch wel een stap hoger. Het is een ambitieuze club in de Belgische top vier. Ze spelen ook nog eens Europees, en daar wou ik van proeven. In een competitie waar maar acht ploegen spelen, kom je elkaar vaak tegen. Dan wordt het wat saai."

"Ik leef nu van seizoen tot seizoen, grote plannen voor de toekomst heb ik niet. Ik heb al een paar zware blessures gehad, en dat doet je wel nadenken. Normaal gezien speel ik de volgende twee seizoenen bij de Giants, en waarom niet nog langer? Als ik even mag dromen, dan zou ik ooit bij Real Madrid willen spelen. Dan zou ik met een gerust hart kunnen sterven (lacht)."