Rémy Poussart vindt grote liefde RWDM terug

Je huwelijksreis onderbreken om toch maar de derby tegen RSC Anderlecht te kunnen bijwonen: het zegt veel over de passie die Rémy Poussart (49) heeft voor RWDM. Het is grotendeels onder zijn impuls dat de vier letters dit seizoen terugkeren in de Belgische voetbalwereld, maar verdere ambitie heeft hij niet. “Ik besef dat de mooiste plaats in de tribune is.”

“Lambic Wawa die in de laatste minuut 2-1 maakt tegen Anderlecht en onze 0-2 zege in het Constant Vanden Stockstadion,” antwoordt Poussart als we naar zijn mooiste herinneringen vragen. “Voor onze kampioenstitel was ik nog te jong, dus blijven die zeges tegen onze eeuwige rivaal mij het beste bij.”

Het is de grootvader van Poussart, die verantwoordelijk was voor het solarium naast het Edmond Machtensstadion, die hem de passie voor het Molenbeekse voetbal meegaf. Kleinzoon Rémy raakte gebeten en volgde RWDM tot het faillissement. De supporters kennen hem onder meer als initiatiefnemer van de ‘schoolbus’, die heel wat memorabele verplaatsingen heeft meegemaakt. “RWDM is de leidraad van mijn leven. Het failliet in 2002 was een klap, ja, maar zoals heel wat supporters dacht ik dat de club wel zou heropstarten.”

“Vroeger kon je na een schrapping heropstarten met hetzelfde stamnummer, maar deze keer bleven de schulden er aan plakken. Opnieuw beginnen was niet meer zo evident.”
Het was uiteindelijk Johan Vermeersch die met zijn FC Brussels in het Edmond Machtensstadion ging spelen. Hij reikte de hand naar Poussart – hij wou hem opnemen in zijn commerciële cel – maar die weigerde. “Had Vermeersch zijn project RWDM genoemd, dan was ik erin gestapt. Maar dat wou hij niet.”

“Ik heb na het failliet de rechten op de naam RWDM en het logo gekocht bij de curator. Dat was voor om en bij de 3.600 euro. Het stamnummer kopen was onbegonnen werk, want daar hingen zowat veertig miljoen Belgische frank schulden aan vast. Dus hebben we een club opgericht in vierde provinciale met de hoop het stamnummer van een derdeklasser over te kopen. Je moet weten dat wij voor Vermeersch met Strombeek hebben gepraat, maar uiteindelijk hebben zij ons gebruikt om hun prijs te kunnen verhogen.”
Pogingen om het stamnummer van Francs Borains en Ath over te nemen, mislukten op het allerlaatste moment, waardoor RWDM uiteindelijk toch in vierde provinciale van start ging. Maar dat was niet naar de zin van iedereen. “Heel wat supporters waren er tegen. Er is toen met verf en eieren naar de gevel van mijn huis gesmeten, ik heb zelfs doodsbedreigingen ontvangen. Ik weet door wie, het zijn mensen die nu terug komen kijken naar RWDM. Maar ach, je moet die bladzijde kunnen omdraaien.”

Ambetanterik
“Ik ben uiteindelijk maar een paar maanden bij RWDM gebleven. De manager vroeg me cash geld, omdat ‘het er zo aan toegaat in de voetbalwereld,’ zei hij. Sommige spelers kregen dan weer minder geld omdat ze kansen hadden gemist. Toen ik dat allemaal zag, heb ik beslist om mijn ontslag in te dienen.”

Poussart is sindsdien vooral supporter van de Rode Duivels, die hij overal volgt. Hij ging ook regelmatig naar Union kijken en twee seizoenen lang zelfs naar Standard. Maar zijn hart bleef kloppen voor RWDM. Toen de club van Johan Vermeersch – die ondertussen tot RWDM Brussels was omgedoopt – failliet ging, ging de Brusselaar terug dromen. “Ik heb Marc Cortois opgebeld, die zich met mij had ingezet voor de ploeg in vierde provinciale, en heb hem vrij snel kunnen overtuigen om het terug te proberen.”
“We hebben samen een actieplan opgezet en hebben als eerste actie een kalender van RWDM uitgegeven, in september vorig jaar. We deden dat zonder al te veel investeringen omdat we niet wisten hoe het allemaal zou lopen. In februari werd duidelijk hoe we er voor stonden. Onder meer dankzij een vijf minuten lange reportage over ons project op La Tribune (voetbalprogramma op RTBF, red.) is het echt ontploft. Op onze eerste assemblee, in het Edmond Machtensstadion, waren maar liefst 450 supporters aanwezig.”
De bal ging sindsdien aan het rollen. Het stamnummer van vierdeklasser Standaard Wetteren werd gekocht en er werd een bestuursraad gevormd waarin een groep personen werd verzameld die gemotiveerd en gepassioneerd zijn. Ze krijgen daarvoor de hulp van Thierry Dailly, de manager van de nieuwe club. “We hadden een organigram opgemaakt waarin telkens een tweetal personen zouden instaan voor een bepaald domein, marketing of communicatie bijvoorbeeld. Dailly werd gehaald voor de sportieve kant, maar momenteel houdt hij zich zowat met alles bezig. Gelukkig, langs de ene kant, want er komt zoveel bij kijken waar wij geen ervaring mee hebben.”
“We zitten met tien in de bestuursraad en ik ben zowat de ambetanterik (lacht). Ik stel veel vragen. Maar ik trek me terug uit de bestuursraad. Ik heb het gelanceerd, nu wil ik het wat meer op afstand bekijken, als supporter.”

Vogelstront
Hoe positief het project ook van start ging, de afgelopen maanden is het enigszins in de schaduw komen te staan van de strubbelingen rond het gebruik van het Edmond Machtensstadion. White Star Brussels heeft een conventie waardoor het de komende negen jaar gebruik mag maken van het stadion. Delen met de nieuwe vierdeklasser wil het niet.

“In februari zei ik al dat we het Edmond Machtensstadion dit seizoen niet zouden kunnen gebruiken, en dat we beter een aanvraag zouden indienen voor de kleine Heizel. Nu verspelen we hier al maandenlang ongelooflijk veel energie aan. Ik versta niet waarom Bico (voorzitter van White Star, red.) zich zo opstelt. Het is toch ongelooflijk dat wij een financieel plan moeten voorleggen dat aan veel vereisten moet voldoen om kans te maken om het stadion te huren, terwijl Bico die conventie heeft gekregen zonder dat men zijn inkomsten kent, dat er in Frankrijk een rechtszaak tegen hem loopt, enzovoort. En hij onderhoudt het stadion niet goed. We hebben kunnen filmen hoe tribune A onder een tapijt van vogelstront ligt. Degoutant.”

Ondanks heel wat onderhandelingen om het stadion te delen, is een akkoord nooit bereikt. White Star heeft zelfs een kortgeding aangespannen tegen de gemeente Molenbeek, nadat die aan RWDM had beloofd dat ze het C-veld mochten gebruiken. Maar volgens Poussart is dat geen optie meer.

“Dat vraagt 300.000 euro investering. Dat kunnen wij niet betalen. We kunnen de kosten van het hoofdveld wel niet op ons nemen. Ons budget zal maar 300.000 à 350.000 euro bedragen. In de loop van de maand augustus verwachten we meer nieuws.”
Wie RWDM aan het werk wil zien, moet daarom momenteel uitwijken naar het veld van Asse-Zellik. Over wat er te zien is, is Poussart best tevreden. De spelersgroep heeft kwaliteit en heel wat jongens hebben een verleden in het Molenbeekse voetbal. En de supporters staan achter de club. “Ik ben blij dat er een supportersfederatie is opgericht, want dat hebben we bij RWDM nooit gehad.”

“Ik zou uiteindelijk tevreden zijn met een club in derde klasse. RWDM heeft volgens mij een potentieel van 1.500 supporters, veel meer zal dat niet worden. Laat ons eerst goed starten en ervoor zorgen dat alles in zijn plooi valt. Er is nog heel wat werk.”