Rony, supersupporter van RSCA

Paars-wit heeft supporters over heel het land. De Anderlecht Supporters Association (ASA) vertegenwoordigt 62 supportersclubs. Rony De Vos (41) is als ASA-ondervoorzitter een belangrijke link tussen supporters en de club.

'M ijn eerste abonnement won ik op een tombola in ons supporterslokaal," vertelt Ro­ny De Vos. "Ik was veertien, en ik had de smaak te pakken. Vanaf mijn zestiende ging ik naar uitwedstrijden, later ook Europees. Ook nu nog reis ik overal mee."

De Vos is al een tiental jaren voorzitter van de Machelse supportersclub Den 48. In 27 jaar tijd maakte hij zowel de hoogdagen als de terugval van paars-wit mee. "Mijn mooiste herinneringen zijn toch de Europabeker-finales tegen Benfica (1-0 gewonnen en 1-1 in 1983) en tegen Sampdoria (2-0 verloren in 1990). Naar het buitenland reizen en daar een van de gelukkigen zijn om je ploeg aan te moedigen: fantastisch. Ook aan onze periode onder Aimé Anthuenis heb ik goede herinneringen. We schakelden toen Porto uit om in de poules van de Champions League te geraken en hebben dan onder andere thuis tegen Manchester United en Lazio Roma gewonnen (in 2000-'01). "

"We moeten beseffen dat we nu een mindere rol spelen in Europa. Geld is belangrijk, en ploegen uit de Oostbloklanden komen op. Hopelijk keert dat binnenkort. De afgelopen jaren ben ik naar wedstrijden geweest waar bijna niets te zien was. Als ik dieptepunten moet noemen, dan denk ik aan onze verplaatsing naar Werder Bremen (0-3 voor en uiteindelijk toch nog met 5-3 verloren in 1993) of toen we in de competitie zwaar verloren van Westerlo (6-0 in 1998 en 5-0 in 2000) ."

Onenigheid
De Vos is nu al een drietal jaar ondervoorzitter van de ASA, dat een tienduizendtal leden telt. Clubs die niet aangesloten zijn, worden niet officieel erkend en krijgen geen kaartjes.

"De ASA was wat verwaterd, maar nu zijn we weer op de goede weg," vervolgt De Vos. "Ik moet er onder andere voor zorgen dat de supportersclubs een speler als peter krijgen. Ik moet ook voor elke uitwedstrijd aan de politie een lijst geven van de meereizende clubs en supporters. Als er ongeregeldheden zijn, bijvoorbeeld drugs of wildplassen, dan meldt de politie dat aan mij. Ik ga dan eens met de voorzitter van de supportersclub praten, en zo nodig volgen er sancties."

De ASA komt geregeld samen, ook met mensen van RSCA. "Onlangs was er discussie over het feit dat de busverantwoordelijken op de reis voor uitmatchen een vestje moeten dragen om zich kenbaar te maken. Uiteindelijk is nu afgespro­ken dat ze een muts moeten dragen."

Ook het communautaire debat woedt binnen de ASA. "We hebben zeven bestuursleden: drie Vlamingen en vier Brusselaars. Regelmatig wordt gevraagd om meer Franstaligen in de raad op te nemen. Maar de Brusselaars zijn Franstalig, dus ik zie het probleem niet. Het steekt de Franstaligen misschien dat zij minder talrijk zijn, want zowat 75 procent van de supportersclubs is Vlaams. Maar kom, in de eerste plaats zijn we allemaal supporters van Anderlecht, hé."

De Vos is de tussenpersoon tussen de club Anderlecht en haar supporters en steekt er dan ook de nodige vrije tijd en geld in. "Het is af en toe veel werk, maar het valt al met al wel mee. Per jaar kost Anderlecht me ongeveer drie- à vierduizend euro, en vele, vele uren werk. Maar ik heb het ervoor over en ik ben blij dat ik de club en de supporters kan helpen."

Paars-wit is zeker van Europees voetbal tot in december en kende een goed seizoensbegin. Niet slecht, maar: "Het seizoen is voor ons pas geslaagd als we kampioen zijn. We zijn natuurlijk blij dat we Europees mogen en in de poules zitten, maar het belangrijkste blijft toch die titel."