Snowboarder Loranne Smans: 'Ik wil finales halen'

De Belgische snowboarders zijn een goede reputatie aan het opbouwen. Seppe Smits en Sebbe De Buck kende u misschien al, maar ook Loranne Smans (18) mag zeker tot die aanstormende talenten gerekend worden. Zij is sinds dit schooljaar ingeschreven aan de Vrije Universiteit Brussel en is zeer tevreden over de begeleiding die ze daar krijgt. Die is ook nodig, want momenteel zit ze meer in de bergen dan thuis.

“Mijn ouders zijn fervente skiërs, dus kreeg ik als driejarig meisje al skilatten onder mijn voeten,” vertelt Smans. “Leren skiën deed ik op de indoorpiste Snow Valley in Peer. Dat is maar een half uur rijden van mijn thuis in Mol. Het is pas toen mijn jongere broer met snowboarden begon, dat ik het voor het eerst probeerde. Ik wou niet dat hij iets kon dat ik niet kon (lacht).”

Smans beklaagt zich die beslissing niet, want ze kreeg de smaak meteen te pakken. Een jaar na hun eerste les schreven zij en haar broer zich in bij het Freestyle Team van Snow Valley, waar ze hun eerste sprongen en tricks leerden uitvoeren. Die ontwikkelde ze verder door regelmatig deel te nemen aan rookiekampen tijdens de schoolvakanties. En daar viel ze op.

“Toen ik dertien was, kreeg ik het voorstel om over te stappen naar de topsportschool in Wilrijk. De beslissing om in te gaan op dat voorstel was weloverwogen. Ik snowboardde graag en kreeg de kans om dat nog meer te doen. En het diploma dat ik er kon behalen is evenwaardig aan dat van andere secundaire scholen. Het is wel zo dat je er veel voor moet opgeven, maar toch. Indien ik niet naar de topsportschool was geweest, dan was ik nooit zo goed geworden als ik vandaag ben.”

“Mijn trainingsuren gingen uiteraard meteen de hoogte in. Wij waren de sporters die het meeste afwezig waren tijdens het schooljaar. We hebben nu eenmaal bergen nodig… Sommige jaren waren we tussen de kerstvakantie en Pasen amper twee à drie weken op school. Jaarlijks zat ik een zestal maanden in het buitenland, en dat is ondertussen nog meer geworden. Aan de universiteit is het gemakkelijker om op afstand te studeren.”

Het vele reizen is geen probleem voor Smans. Ze doet wat ze graag doet en heeft steeds een leuke groep rond zich. Meestal is ze het enige meisje in het gezelschap. “Dat heeft zo zijn voor- en nadelen, denk ik. Een ander meisje had mij vroeger bijvoorbeeld kunnen pushen om nog meer te doen en beter te worden. Met de jongens is het niveauverschil gewoon te groot, maar ik board wel graag met hen. Daarbij, meestal kom ik meisjes van andere nationaliteiten tegen op de berg.”

Frontside Rodeo 720
Het is vooral tijdens de twee laatste jaren van het secundair dat Smans veel progressie boekte. Het is ook in die periode dat ze haar huidige trainer leerde kennen. Zijn individuele begeleiding trekt haar prestaties omhoog. Het klikt tussen hen, er is vertrouwen. Ze werd in 2014 onder meer vijfde op de wereldbeker Big Air in Turkije, werd vorig jaar zevende op de Wereldkampioenschappen Big Air, … “Maar mijn beste resultaat tot nu toe was mijn vijfde plaats op de World Cup Winter Games in Nieuw-Zeeland, vorig jaar. Je moet weten dat de eerste plaats daar naar Jamie Anderson ging, de Olympische kampioene.”

“Ik heb al heel veel fijne herinneringen verzameld, te veel om op te noemen. Gewoon al al die mooie plekken die ik bezoek, dat is gewoonweg fantastisch. Elk jaar gaan we bijvoorbeeld naar Nieuw-Zeeland, we trekken regelmatig naar de Verenigde Staten … Alleen China was een eerder speciale ervaring. Dat viel wat tegen, onder meer omdat het eten niet goed was.”

Smans beoefent de stijlen Big Air (één grote jump) en Slopestyle (meerdere jumps afgewisseld met obstakels). Kunt u zich daar niets bij voorstellen? Tik dan eens haar favoriete trick in op Google: de Frontside Rodeo 720. Haar eigen stijl beschrijven vindt ze moeilijk. “De tricks die ik onder de knie heb zijn, denk ik, clean. In het algemeen boarden vrouwen minder clean dan mannen. Weinig vrouwen hebben een mooie stijl.”

“Het grote verschil tussen mannen en vrouwen ken ik niet. Is het kracht? Is het zelfvertrouwen? Geen idee. Wat ik wel weet, is dat hun niveau momenteel veel hoger ligt dan het onze. Maar ik zie het niveau onder de vrouwen ook wel sterk toenemen.”

Aanstormende talenten als Smans steken dan ook heel wat tijd en moeite in hun sport. Ze zit zeer veel in het buitenland en is ook professioneel bezig met snowboarden. Ze let op haar voeding, traint naast de piste bij, ze is veel bezig met de ontwikkeling van haar tricks, enzovoort.

“Ik denk regelmatig na over wat ik nog kan doen, wat ik kan verbeteren. Daar ben ik wel mee bezig, maar filmpjes bekijken van anderen doe ik niet echt. Behalve van mijn idolen dan. Af en toe sta ik naast hen op de piste en dat is toch wel een grote motivatie. De echte toppers zijn iets ouder dan mij, meestal tussen de twintig en de 25.”

Pyeongchang
Om op termijn tot dat selecte kransje te behoren, krijgt Smans onder meer de steun van de federatie. Samen met Seppe Smits en Sebbe De Buck behoort ze tot het Belgische eliteteam en reist ze van bergtop naar bergtop. Ze heeft duidelijke doelen voor ogen en weet maar al te goed waar ze wil zijn in februari 2018. “De Olympische Spelen van Pyeongchang zijn absoluut een doel, ja. In augustus beginnen de kwalificatiewedstrijden en ik hoop daar uiteraard goed te presteren. Welke resultaten je op die verschillende tornooien moet neerzetten om een ticket voor de Olympische Spelen te pakken te krijgen, hangt af van je nationaliteit. Als Belgische heb ik daar wel een voordeel, aangezien hier veel minder concurrentie is dan in de Verenigde Staten, bijvoorbeeld.”

“De kans is reëel dat ik dat ticket voor de Olympische Spelen te pakken krijg. Daar geloof ik alvast in. Een deelname aan de Spelen en de X-Games zijn mijn voornaamste doelen in mijn carrière. En daar goed presteren, uiteraard. Dit seizoen wil ik eerst en vooral finales halen. Ik heb nog progressiemarge, hopelijk komt dat er snel uit.