Sportcolumn David Steegen: San Marco

Een grote groep Nederlanders, verkleed als Zeeuwse meisjes, zingt uit volle borst 'Luca Toni is homo'. Wie is hier nu homo? denk ik. Bern kleurt helemaal Hollands, het doet pijn aan de ogen. De carnaval van de eendracht. Enkele verloren gelopen Italianen schrijden voorzichtig door de dichte drommen aangeschoten Nederlanders. Op de hoek van het hoofdplein van het prachtige Zwitserse stadje staat een fluo camper met gigantische luidsprekers. André Hazes, Corry en de Rekels, Höllenboer en René Froger schallen over Bern.

Het oude centrum is Unesco-werelderfgoed, het contrast is groot: het legioen past er als een tang op een varken. Een man met dreadlocks (een pruik) en een snor, helemaal getooid in de originele uitrusting van Oranje van het EK 1988, speelt met een bal. De man draagt zwarte panty's, het gezicht zwart van schoensmeer. Ruud Gullit. Ik kom niet meer bij.

Voor een vervelende purist is voetbal te mooi en te ernstig voor zoveel wansmaak. Nederland speelt straks tegen de wereldkampioen. Angst of stress is den Hollander vreemd.

Marco van Basten ligt onder vuur. Oranje zou niet dwingend genoeg voetballen. Nederlanders zijn nooit tevreden. Even later gaan we eten, buiten op de binnenplaats van een Italiaans restaurant. Ver van de brulleeuwen. Ajax-iconen Sören Lerby en Sjaak Swart zitten achter ons, luidruchtig te dineren. Mijn dag kan niet meer stuk. Ik ben in Zwitserland op uitnodiging van een goede Nederlandse vriend. Zijn voetbalgekke zoontje Nathan en David Endt zijn er ook bij. Ik ben al jaren fan van Endt. Een begenadigd schrijver - De godenzonen van Ajax is een aanrader -, een minzame voetbalkenner, een vat vol anekdotes. Endt is al decennia lang de teammanager van Ajax, vertrouwensman van minstens drie generaties Ajacieden. Van John­ny Heitinga tot Marco van Basten. Van Basten zou kil en afstandelijk zijn? "Niets van," vertelt Endt. "Marco is gevoelig en leeft bijna uitsluitend voor het voetbal. Jammer dat hij voor Milan speelde," besluit hij lachend.
We delen de grenzeloze liefde voor Internazionale Milano. Sandro Mazzola is zijn idool, de mijne heten Matteoli, Scifo en Altobelli. We steunen allebei Italië. In het sta­dion geven we ons over aan de prachtige sfeer. We werpen een blik op de spandoeken. Italië 1-Nederland 0. Mamma, grazie di essere Italiana ('Bedankt, moeder, dat je Italiaanse bent') staat op het ene te lezen; Spremuta d'Oranje (spremuta di arancia is 'sinaasappelsap') op een andere. Het legioen komt niet verder dan Woerden steunt Oranje.

Iedereen kent David Endt. Johnny Heitinga komt hem liefdevol groeten, net als John­ny van 't Schip, de assistentcoach; Carlo Ancelotti, de coach van AC Milan, slaat een babbeltje, Van Basten zwaait en Youri Mulder komt hem ook even begroeten. Oprechte eerbied. Ik geniet in zijn schaduw.
De wedstrijd dan. Een verdiende, maar overdreven overwinning. Nederland 3-Italië 0. San Marco is een beetje een Italiaan. Toch?