Tafeltennisser Bruno Derbaix belichaamt Logis Oudergem

Tafeltennisclub Logis Oudergem heerst momenteel in de Belgische superdivisie. Ze behaalden voor het tweede seizoen op rij de dubbel titel – Beker van België. Bruno Derbaix (38) is al 26 jaar trouw aan zijn club en een mooi voorbeeld van waar Logis voor staat. Vriendschap, respect en fair play zijn er geen loze woorden, maar belangrijke waarden die bij elk clublid ingeprent zijn.

“Ik dacht dat ik een goede tafeltennisser was, maar ik kwam er snel achter dat dat niet zo was,” vertelt de Brusselaar. “De gelddrift die op mijn voetbalclub heerste, deed me op mijn twaalfde voor tafeltennis kiezen. Ik was meteen gebeten door de sport en boekte zeer snel vooruitgang. Het bewijs: op mijn zestiende werd ik Belgisch kampioen bij de junioren.”

Derbaix is een sportliefhebber, maar ook een noeste werker die vroeger met plezier uren doorbracht rond de tafeltennistafel. Het onderwijs gaf hem indirect ook een duwtje in de rug. “Toen ik veertien was, lagen de scholen drie maanden stil door stakingen van de leerkrachten en ik ben heel die periode de zaal ingedoken. Logis heeft een uitstekende jeugdschool en vraagt aan de betere spelers, ook degenen die in de superdivisie spelen, om training te geven. Ik heb dus heel die periode met een Tsjechische international kunnen trainen.”

Het vooropstellen van de jeugdwerking werpt vandaag zijn vruchten af, maar er is jarenlang hard gewerkt aan het leggen van een stevige basis om een goede piramidestructuur tot stand te brengen. “Wij vormen al meer dan vijftien jaar onze eigen trainers. Wie vooruitgang boekt, krijgt de kans extra trainingen te volgen, maar daarvoor moet hij ook zelf zwakkere spelers trainen. Zo creëren we sterke banden binnen de club.”

“Ik vind dat we een voorbeeld zijn. De laatste twintig jaar zijn er verschillende clubs naar de Belgische top geklommen, maar enkel met een goede eerste ploeg, zoals La Villette. Maar eens die ploeg wegviel, zakte alles in elkaar. Wij hebben zes ploegen in de nationale divisies, waarvan 85 procent van de spelers bij ons zijn gevormd. Dat is uniek in België.”

Punt van de piramide
Derbaix is een echt kind van het huis en besloot op zijn achttiende al toe te treden tot het bestuur. Doorgroeien tot een profspeler zou er volgens hem wel ingezeten hebben, maar hij wou een intellectuele uitdaging aangaan en koos voor universiteitsstudies. Dat neemt niet weg dat hij een knappe carrière heeft uitgebouwd.

“Op individuele basis zijn mijn titel van Belgisch kampioen bij de junioren en mijn zes opeenvolgende overwinningen van het kampioenschap van Brabant B de mooiste. Ik ben eveneens fier op onze twee overwinningen van de Europese beker Città di Verona, want daar heb ik echt aan bijgedragen. Ook de prijzen van de afgelopen twee seizoenen zijn fantastisch, maar als vierde speler heb ik daar minder aan bijgedragen. Ik heb matchen gespeeld, maar ik heb niet het verschil gemaakt. Ik ben vooral fier dat ik heb meegewerkt aan de constructie van wat de club vandaag is.”

“Ik speel al meer dan twintig jaar in de nationale divisies. In de superdivisie is dat dan als derde of vierde speler, in nationale (divisie lager, red.) klom ik meestal wat hoger op de ladder. Maar dat vind ik helemaal niet erg. Het gaat me om het spelplezier, het familiegevoel dat ik binnen de club heb.”

Het is een evenwichtsoefening om een ploeg samen te stellen waarbij al die zaken worden samengebracht, maar daar zijn ze bij Logis wonderwel in geslaagd. De huidige ploeg is een combinatie van eigen kweek, Belgisch talent en buitenlandse toegevoegde waarde. Het aantrekken van Jean-Michel Saive was een gouden zet. “Toen we naar de superdivisie promoveerden, kwam Jean-Michel vrij door het failliet van zijn ploeg (La Villette). Dankzij het goed beheer van onze club, onze uitstekende infrastructuur en de goede naam van ploegmaat Anthony Maeck had hij het vertrouwen om te komen. Met het samenstellen van de sterke superdivisieploeg werd de punt op onze piramide gezet. Als je naar de matchen van de eerste ploeg komt kijken, zie je dat heel de club er achter staat.”

Financiële risico’s
Dit seizoen voegde Logis terug een mooie pagina toe aan zijn geschiedenis. Het behaalde zowel de titel als de Beker van België en liet op Europees vlak mooie zaken zien. Maar men beseft dat de progressiemarge ook zijn limieten heeft. “Jean-Michel gaat eerder naar het einde van zijn carrière toe en je mag niet verwachten dat hij op Europees vlak nog Bekers wint. Al is het ongelooflijk wat hij nog steeds presteert.”

“Ons doel is de club te laten profiteren van onze huidige vorm, maar we zullen nooit veranderen van overtuiging. Het risico dat we te veel geld steken in een eerste ploeg is volgens mij onbestaande. In tegendeel, het geld dat we hebben investeren we in heel de club. We hebben een professional ingeschakeld om het beheer van de club en de trainingen van de jongeren te verbeteren, onze samenwerking met de gemeente wordt intensiever, etc. Logis evolueert.”

De manier waarop Logis zijn jeugd opleidt, werpt zijn vruchten af en zou de komende jaren nog wat talenten moeten voortbrengen. Derbaix van zijn kant begint eerder naar begeleiding te kijken dan naar een actieve carrière. “La Villette is zowat 25 jaar op rij kampioen geweest en dat was behalve Jean-Mi bijna altijd met buitenlanders. Op heel die periode zijn er dus amper Belgen Belgisch kampioen geworden. Dat is toch ongelooflijk. In twee jaar tijd hebben wij daar verandering in gebracht en dat is een goede evolutie. Bij onze jongeren hebben we nog talenten rondlopen die eventueel kunnen doorgroeien naar de superdivisie.”

“Het is voor mij momenteel moeilijk om toekomstplannen te maken wegens privéredenen. Maar mijn kinderen zijn met tafeltennis begonnen, ik zal dus zeker actief blijven bij Logis. Ik wil van de sport blijven genieten, die passie delen binnen de club. Dat is belangrijk.”