Thomas de Dorlodot: Vliegen met de adelaren

Thomas de Dorlodot (26) is een avonturier van de nieuwe generatie. Met zijn parapente reist hij de wereld rond, en daarbij schuwt hij het avontuur allerminst. Of het nu een gapende krater is of een militair met slechte bedoelingen, niemand staat hem in de weg. Zijn volgende doel? Een berg in Pakistan op zijn naam zetten

"Als je op zevenduizend meter hoogte vliegt, dan voel je op een heel intense manier dat je leeft," zegt Thomas de Dorlodot. "Ik maak onschatbare dingen mee. Wat me nog meer motiveert, zijn de vrienden die zeggen dat ik hen doe dromen. De records zijn leuk, ja. Maar de verhalen en beelden die ik meebreng, zijn minstens even belangrijk."

De Dorlodot leerde de parapente en de paramotor via een vriend kennen op internaat in Maredsous. "Vanaf het moment dat mijn voeten de eerste keer van de grond kwamen, wist ik dat dit was wat ik wou." Na een studie communicatie trok hij naar het Spaanse Granada voor een master fotografie, en om te vliegen. "Ik had er een topsportstatuut en deed er ook een pak ervaring op door samen met twee Spaanse wereldtoppers te vliegen. Ik had voorgesteld hen in de lucht te fotograferen, en dus mocht ik mee op allerhande wedstrijden en expedities."

En zo baande de Brusselaar zich een weg in het wereldje. Hij doet zowel aan paramotor als aan parapente, al concentreert hij zich nu eerder op dat laatste. Tegenwoordig leeft hij volledig van zijn sport, mede dankzij een paar opgemerkte avonturen. "Als prille twintiger ben ik in Peru van de Machu Picchu gevlogen, wat verboden is. Bij mijn landing stond de politie me op te wachten om me in de boeien te slaan. Na de nodige onderhandelingen en het overhandigen van mijn jas van Red Bull aan de commissaris lieten ze me even vrij, waarop ik kon ontsnappen. Dat is in het wereldje wel rondgegaan."

Spion
De avonturen stapelen elkaar de laatste jaren op. Met zijn Search Projects gaat De Dorlodot op zoek naar de mooiste plekken om te parapenten, waarmee hij op idyllische plekken terechtkomt. "Pakistan is dé plaats om aan parapente te doen; daar heb ik ook bijna het hoogterecord gebroken. Ik kwam tot 7.400 meter, maar het wereldrecord ligt op 7.750 meter. Je maakt gebruik van thermische winden om zo hoog mogelijk te geraken. Ik hoop alvast ooit achtduizend meter te halen."

"In Pakistan ondernemen we ook bivakvluchten. Dat is met een zo licht mogelijk gepakte zak je vlucht inzetten, 's avonds op een berg landen en slapen, om de dag erna weer te vertrekken. Als het eten op is, zakken we af naar de dorpjes, waar we altijd met open armen worden ontvangen. De parapente is een prima ontmoetingsmiddel."

Tijdens zijn vluchten levert de Brusselaar een topprestatie. Bij een record als dat van de langste vlucht in de Himalaya - 225 kilometer met de parapente - is de inspanning zowel fysiek als mentaal uiterst zwaar, en dat terwijl onder hem de kraters dreigen. Onlangs brak hij opnieuw een paar records toen hij Afrika doorkruiste, maar hij stootte er ook op gevaren. "We reisden met zeven mensen, onder wie een geluidsman en een producer, van Egypte naar Zuid-Afrika. In een jeep en een vrachtwagen zat al het materiaal om alles in beeld te brengen voor de reportages die we maken en doorverkopen. Ik was de teamleider. Telkens als we een berg zagen, haalden we onze parapente boven om onze grenzen te verleggen. We hebben onder meer boven de piramides van Soedan en de Victoriawatervallen gezweefd. Ongelooflijk! We hebben er ook met adelaren gevlogen. Dat is geen probleem, zolang je niet te dicht bij hun nest komt."

"Maar ook: elke dag dook er wel een probleem op. In Soedan zijn we per ongeluk boven een militaire basis gevlogen. Zodra we neerstreken, zijn ze ons met veel spierballenvertoon komen halen. De militaire leider sloeg me, we moesten mee naar de basis. Ze dachten dat we spionnen waren. Uiteindelijk hebben we met de hulp van de ambassade de zaak kunnen regelen."

De berg van Thomas
De Dorlodot is een van de vijf mensen in de wereld die van de parapente kunnen leven. Af en toe neemt hij deel aan een wedstrijd, maar hij zweert vooral bij expedities. De volgende brengt hem opnieuw naar Pakistan. "Eerst gaan we een tocht van driehonderd kilometer maken. Met de parapente vliegen we van een berg, om dan op de gletsjer te voet en met klimmateriaal verder te gaan. Tijdens deze expeditie wil ik ook een eigen berg achter mijn naam zetten. In dat gebied heb je enorm veel bergen, waarvan vele zonder naam. Ik wil op de top landen en een berg een naam geven. Ik weet nog niet welke naam precies, iets Belgisch alleszins. In de buurt is daar al een berg die bij de dorpelingen bekendstaat als 'de berg van Thomas', omdat ik de top met mijn voet heb geraakt. Maar dat is niet officieel."