Zorgen Bon Air-spelers voor stunt van het jaar?

In het huidige voetbal draait alles steeds nadrukkelijker om geld - ook in de provinciale klassen. Maar een garantie op succes is het niet. Neem nu Bon Air Sport. De tweedeprovincialer ging dit jaar zowaar bijna over de kop. Sportief bleven de spelers niettemin op niveau. Op twee speeldagen van het einde kan Bon Air nog steeds promoveren.

Dat een wijkploeg uit Anderlecht meedingt naar de titel in tweede pro­vinciale is al een prestatie op zich. Maar dat dat ook nog gebeurt na een wel bijzonder turbulent jaar maakt de prestatie nog zoveel merkwaardi­ger. Dat de spelers al sinds januari niet meer betaald worden, heeft hen niet van de velden gehouden. Zij spelen voor de titel, terwijl een nieuw bestuur in de coulissen vecht voor het behoud van de club.

Vorige zomer werd Bon Air Sport op een haar na opgedoekt. Want Rémy Poussart (de man die het in Molenbeek moest afleggen tegen Johan Vermeersch maar zich op een wel erg bedenkelijke manier de naam RWDM blijft toeëigenen) had zijn zinnen gezet op het stamnummer. Het toenmalige Bon Air-bestuur ging akkoord met de machtsoverdracht en de club werd omgedoopt tot het potsierlijke RWDM Brussels Anderlecht BA. Alleen: de voetbalbond stelde in extremis zijn veto en het feest ging niet door.

Staking
Het was pas het begin van een bestuurlijke lijdensweg. Bovendien overleed in augustus ook nog clubbezieler Louis Collier. En toen ging het van kwaad tot erger. Een nieuw bestuur werd gevormd onder leiding van voorzitter Ursel. Die gaf de fakkel enkele weken later al door aan de Turkse ondernemer Malcok, die zijn financiële beloften niet kon waarmaken en in november alweer opstapte. Ursel wilde weer overnemen, maar deed dat uiteindelijk toch maar niet. Zodat de spelers in december in staking gingen en boter bij de vis en hun eerste plaats eisten. Finaal nam Johan Fievez samen met broer Philippe het roer over, verzamelde enkele werkers om zich heen en maakte schoon schip. Met het oog op volgend seizoen.

"De broers Fievez houden nu Bon Air overeind," stelt Jacky Campeert, het bestuurslid dat achter de schermen altijd is blijven ijveren voor het voortbestaan van de club. Campeert ging resoluut in de tegenaanval toen Poussart zijn overnameplannen ontvouwde.

"Ja, ik heb toen flink geprotesteerd, stuurde ook een aangetekend schrijven naar de Bond," aldus de patron van het Anderlechtse café Lion Belge. "Want deze club verdient beter. Bon Air zette in 1983 de stap van het Katholiek Sportverbond naar de Belgische Voetbalbond. Zelf werd ik er pas echt actief in de jaren negentig. Als supporter van Anderlecht had ik toen mijn buik vol van al dat hooliganisme. En dus ging ik naar den Bon Air. Daar kan je nog steeds een pint drinken in een glas, sta je op anderhalve meter van de lijnrechter. En als je iets roept, dan horen ze het op het veld, hè."

Campeert stampte mee de 'kop' uit de grond, zong er jaren uit volle borst het zelfgemaakte clublied. Ambiance verzekerd in deze volkse wijk. 't Zal de goede lucht wel zijn. Hoewel... Campeert zit zich thuis al maanden op te vreten. Overhoop gereden op de Itterbeekse Baan en nog steeds herstellende.

"We hebben al schone jaren gehad," zegt Campeert. "Vergeet niet dat de Bon Air-wijk ruim geschat 1.500 inwoners telt. Het daarmee tot tweede provinciale schoppen is niet niks. En zo'n club leeft niet op het eerste elftal, hoor. Dat we tien jeugdteams in competitie brengen, is het bewijs dat we goed werk leveren. En die kinderen brengen ook hun mama's of opa's mee. Zij zijn het die een voetbalclub in leven houden. Met een pint links of rechts, een pakje chips of een Cécémel."

"Ik heb de tijd gekend dat we in vierde provinciale een ploeg op de been hielden met 200.000 frank. Met toen
nog uitsluitend jongens uit de wijk. We werden overal als 'de vagebonden van den Bon Air' onthaald. En toegegeven: een zondag zonder rode kaart was toen geen echte zondag."

"Tegenwoordig schommelt het budget van een modale tweedeprovincialer al rond de 100.000 euro. Omgerekend 4 miljoen frank! En met al die perikelen in het achterhoofd konden we die niet meer opbrengen. De voorzitters volgden elkaar in razend tempo op, deden beloften en waren dan weer weg. Malcok bijvoorbeeld zou enkele Turkse spelers laten overkomen om hier in de etalage te leggen. Nooit iets van gezien."

Hoed af
De nieuwe voorzitter Johan Fievez zag zich genoodzaakt om de gedane (financiële) beloften te breken. Sinds januari worden de spelers niet meer uitbetaald. Alleen nu en dan een aanmoedigingspremie, want de spelers bleven er flink tegenaan gaan. Gewoon om het voetbalplezier en ook wel met de wil om zich in de kijker te spelen bij andere clubs:
"Op twee speeldagen van het einde in deze omstandigheden nog steeds meedingen voor de titel, daar doe ik echt mijn hoed voor af," aldus Fievez. "Ik ben me er terdege van bewust dat we straks 70 tot 80 procent van de kernspelers zien vertrekken en ik neem hen dat absoluut niet kwalijk. Integendeel: die jongens verdienen dat ten volle. En ik wens hen echt de titel toe. Nee, als club willen we hen niet tegenhouden om kampioen te spelen. Akkoord, in eerste provinciale kunnen we volgend seizoen wellicht niks gaan doen, maar dat is hun schuld niet."

"Momenteel werken we hard om volgend jaar op een gezonde basis een nieuwe start te nemen. Gedaan met beloften doen en die dan niet nakomen: eerst een budget rondkrijgen en pas dan de centen uitgeven. We zullen het financieel met veel minder doen, maar zullen wel alle afspraken nakomen."

Intussen is Bon Air sportief nog in een ultieme strijd gewikkeld met Beersel/Drogenbos, Black Star en Kapelle. En al ligt rood-blauw nog ietsje achterop: de kalender pleit in zijn voordeel. Want volgend weekend komen Beersel en Black Star nog tegen elkaar in de wei. Terwijl Bon Air rode lantaarn Bosvoorde partij mag geven en op de slotdag ook nog Borgt/Strombeek ontvangt, de voorlaatste in het klassement.

"Op papier hebben we inderdaad nog een mooie kans," aldus Fievez. "Maar die ploegen onderin, die vechten natuurlijk ook voor het behoud. Dat zijn meestal zware klanten. Winnen we de laatste matchen, dan is promotie dichtbij. Want ook een tweede plaats geeft immers recht op een plaatsje in de eindronde."