Film: The Grand Budapest Hotel

Wordt na Moonrise kingdom en Fantastic Mr. Fox ook deze Wes Anderson onderschat? Zijn films worden wel op gejuich onthaald, maar als de medailles worden uitgedeeld, vergeet men de meest Europese der Texanen plots.

Men houdt wel van de kleuren, het maniërisme, de fantasie, de frivoliteit, de miniaturen en de grappen, maar onderkent niet dat de stilist kijkstuk na kijkstuk ook een levensfilosofie etaleert. Een die alvast mij erg aanspreekt.

The Grand Budapest Hotel is een andersoneske mix van Stefan Zweig (de Joods-Oostenrijkse schrijver) en de Hergé van De scepter van Ottokar. Avonturierde Kuifje in Syldavië, Andersons helden leven in Zubrowka. De conciërge van het hotel en zijn pupil moeten er zich in de jaren 1930 staande houden terwijl de fascisten oprukken. Hoe gedraag je je tegenover de barbaren? Welke houding neem je aan als de beschaving ten onder gaat? Het zijn sleutelvragen. De conciërge houdt meer dan ooit vast aan goede smaak, stijl en nette manieren. Dat superieure dandyisme zal hem niet redden. Tegen de geschiedenis kan niemand op. Na de fascisten komen de communisten, na hen andere pretbedervers.

Maar let op de raamverhalen: de oude eigenaar die in het teloorgegane hotel een jonge schrijver zijn verhaal doet, diezelfde schrijver die het zoveel jaar later plichtsbewust en nauwgezet notuleert en ten slotte het meisje dat zijn boek heeft gelezen. "We'll always have the Grand Budapest Hotel," zou Humphrey Bogart zeggen.

zalen: Kinepolis, UGC De Brouckère, UGC Gulden Vlies