Blijf thuis en lees een geïnformeerd weekblad als u wilt weten wat de ploertige, voormalige Italiaanse premier Silvio Berlusconi zoal uitgespookt heeft in de 25 jaar dat hij de macht had of hoe hij een steenrijke ondernemer werd. Voor een politieke analyse of een kritische biografie moet u niet aankloppen bij Paolo Sorrentino.
Lees ook: La Grande Bellezza
De barokke regisseur die geniale en potsierlijke scènes afwisselt en naam maakte met Il divo, La grande bellezza en de tv-serie The young pope is vrij mild in zijn blits gekleurde portret van de machtsfiguur die zijn fetisjacteur Toni Servillo con brio vertolkt.
Sorrentino leeft zich stilistisch helemaal uit in de uitbeelding van bungabungafeesten met bergen cocaïne, platte muziek en talloze veel te jonge schoonheden. Niemand kan vulgariteit zo aantrekkelijk en tegelijk afstotelijk in beeld brengen als hij.
De bedoeling is dat de kijker de overdaad op den duur moe wordt, maar dat is een gevaarlijke tactiek. De film-Berlusconi wordt het eeuwige gefeest van zijn decadente hofhouding ook moe. Waar is het plezier als je heel Italië besmet hebt met je aanbidding van macht, geld en populariteit en het meisje van je begeerte je afwimpelt als een zielig oudje?
Lees meer over: Brussel, Film, paolo sorrentini
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.