Glenn Close uit Fatal attraction, Dangerous liaisons en 101 Dalmatians verdient elke bloem die haar toegeworpen wordt voor haar vertolking in The wife. Dat zijn er heel erg veel. Toch is het knarsetanden. Ze speelt namelijk een vrouw die niet de waardering en het respect heeft gekregen die ze verdient in een film die haar niet geeft wat zij verdient: het beste. Is dat niet wat bitter?
De Zweedse regisseur Björn Runge is vergeten dat hij voor een groot scherm werkt en dat film een visueel medium is, en de scenarist had moeten inzien dat het personage van Jonathan Pryce problematisch eenzijdig is en een tikkeltje cliché. Gelukkig redt Glenn Close de meubelen als een vrouw die al decennialang de meubelen redt voor haar man (Pryce).
Dat die net de Nobelprijs voor de Literatuur heeft gewonnen, tot grote vreugde van zijn acolieten, maakt er niet minder een onbeholpen, ontrouwe ploert van. Meryl Streep kan nog veel leren van de blikken en de lichaamstaal waarmee Close verraadt hoe zwaar het the wife soms valt om the wife te spelen, wetend dat ze zoveel interessanter is.
Lees meer over: Brussel, Film, Glenn Close
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.