Plooi de gatefold die bij deze debuut-cd hoort helemaal open en u hebt meteen een idee waar de Britten van Django Django de mosterd halen. Het ook in hun thuisland onder de vier- en vijfsterrenrecensies bedolven kwartet - gevormd aan een kunstschool in Edinburgh, tegenwoordig residerend in Londen - doet niet lastig over hun invloeden.

Ze lijsten er ettelijke honderden op in de hoesnota's, gestileerd, in verschillende kleuren en richtingen. Net zoals hun eclectische muziek, die vanuit een minimaal fundament, efficiënt neergelegd door drummer-zanger-producer David Maclean, een onweerstaanbare mix van stijlen, hooks, beats en grooves opdist.

Dat David de jongere broer is van John Maclean, ooit toetsenist bij het invloedrijke (en al even eclectische) The Beta Band, kan geen toeval zijn. Z'n simpele cadans begeleidt op een vernuftige manier de catchy melodieën waarin zowel ruimte is voor Beach Boys-harmonieën en -surfgitaren als voor DD's typische knip-en plakindiepop, die ons kietelend met koebel, handgeklap, gitaargefrunnik en slaapkamerelektronica heeft ingepakt.

En dat schijnbaar achteloos, want hoe kleurrijk het lappendeken van DD ook is, nergens heb je de indruk dat ze zich hebben moeten forceren.

Django Django, indiepop (Because Music/Warner)

20.00, uitverkocht, Botanique

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni