Joachim Badenhorst: 'De contouren van de jazz vervagen'

Georges Tonla Briquet
© Agenda Magazine
23/03/2016

Een nieuw solowerkstuk, het tweede album van zijn Carate Urio Orchestra, een internationale agenda en een visie die de grenzen van de jazz overstijgt: Joachim Badenhorst behoort tot de jonge en hippe generatie die alsmaar verder kijkt.

Rietblazer Joachim Badenhorst (1981) is een schoolvoorbeeld van wat er momenteel allemaal beweegt in de jazz. Dankzij zijn studies en verblijven in het buitenland bouwde hij een internationaal netwerk op. Ondertussen werkte hij zo bijvoorbeeld al samen met onder meer Han Bennink, Tony Malaby en Kris Davis. En voor zijn nieuwste internationale project kan hij rekenen op Ryuichi Daijo, Pascal Niggenkemper en Jean-Yves Evrard. Vrijdag komt het gezelschap op uitnodiging van Les Ateliers Claus voor een eenmalig Belgisch optreden naar Brussel. "Ik kreeg carte blanche voor een avondvullend programma," vertelt Badenhorst. "Het wordt een aaneenschakeling van verschillende sets en bezettingen. Iedereen doet solo zijn ding, maar we zullen ook in duo en in kwartet op het podium staan. Daijo is een Japanse gitarist die ik in Japan ontmoette toen ik aan mijn solocassette werkte. We hebben al een paar keer samen opgetreden. Hij is niet alleen een sterke improvisator, maar ook een fascinerende man. De andere gitarist, de Fransman Jean-Yves Evrard, ken ik al jaren, net als de Duitse bassist Pascal Niggenkemper. Met Niggenkemper speel ik samen in onder meer Baloni en Carate Urio Orchestra en van hem verscheen in 2015 ook solowerk. Om de avond een extra dimensie te geven, maakt mijn vrouw Japanse hapjes voor het publiek klaar. Wij organiseren samen regelmatig diner- en muziekavonden in Het Bos in Antwerpen. Het wordt een totaalbeleving."

Rock- en popjongens pakken zo graag uit als ze eens in het buitenland optreden of met een internationale artiest kunnen samenwerken. Voor de jonge generatie jazzmuzikanten lijkt het de meest natuurlijke evolutie.
Joachim Badenhorst: Klopt. Het is zeker niet zo dat ik op zoek ga naar die mensen. Je leert elkaar kennen via een internationaal netwerk van musici die op dezelfde golflengte zitten. Voor mij is het belangrijkste dat ik kan werken met goede vrienden, of die nu van België zijn of uit het buitenland komen is bijzaak. Het is misschien wel zo dat er in onze muziekscene een veel grotere openheid heerst.

Jazz, of wat tegenwoordig onder die noemer geplaatst wordt, is plots hot. Heb je daar een verklaring voor?
Badenhorst: Niet meteen. Jazz is een zeer rekbaar begrip geworden, met vertakkingen naar muziekstijlen die de jeugd interessant vindt. Jongeren benaderen jazz anders dan de oudere generatie, die eerder probeert elementen uit de jazzgeschiedenis te doen herleven. Jonge muzikanten werken met invloeden van nu, gaande van hiphop tot noise. De contouren van de traditionele jazz vervagen, waardoor een breder publiek de muziek kan oppikken en er in de media ook meer aandacht voor is.

Voor je nieuwste solowerk, uitgebracht op cassette, maakte je opnamen op plekken in de natuur, maar ook in een operatiezaal.
Badenhorst: Je kan het beschouwen als het muzikale dagboek van een verblijf van een week in het dorpje Kitakata in het noordoosten van Japan. Ik logeerde daar in een sakefabriek en maakte op verschillende plaatsen opnamen, zowel binnen als in de openlucht. Ik kwam er ook terecht in een kleine privékliniek annex operatiezaal waar ik een miniconcert gaf voor de eigenares. Een speciale ervaring.

Zopas verscheen ook de nieuwe plaat van je zevenkoppig Carate Urio Orchestra en dit in samenwerking met Les Ateliers Claus.
Badenhorst: Het was een droom om die groep bij elkaar te brengen en een cd uit te brengen, maar ik had nooit durven hopen dat dit zo'n succesverhaal zou worden. Het gaat zelfs zo goed dat ik het plan heb opgevat om dit jaar drie verschillende albums met Carate Urio Orchestra uit te brengen, twee cd's en een vinylplaat. En in mei gaan we voor het eerst op tournee in de Verenigde Staten.

Je bent iemand die veel belang hecht aan het artwork van je releases.
Badenhorst: Daar ben ik altijd nauw bij betrokken, of het nu mijn eigen label betreft (KLEIN, gtb) of een buitenlands. De muziek primeert, maar ik zie het telkens als een geheel, inhoud en verpakking. Daarom stel ik ook maar een paar nummers digitaal ter beschikking. Wie de rest wil horen, moet maar de plaat, de cassette of de cd kopen. Helaas kan je als artiest niet tegenhouden dat je muziek dan toch plots ergens op het internet opduikt.

Joachim Badenhorst, 25/3, 20.30, Les Ateliers Claus, Sint-Gillis

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Sint-Gillis, Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni