Randje buitenspel: liefde voor een voetbalclub gaat door de maag

Brusselaars en eten, het is een complex huwelijk. Marc Didden schreef ooit dat Brusselaars karige eters zijn en wie ben ik om de immer sympathieke cineast tegen te spreken? Toch is er een specifiek type, een apart stratum van hoofdstedelingen voor wie Didden geen oog had: de voetbalsupporter. Aan de Zenne, meer dan waar ook, gaat de liefde voor een voetbalclub door de maag.

Natuurlijk weet de echte Mauve als geen ander dat het nuttigen van een deugddoend maal een essentieel deel uitmaakt van de wedstrijddag. De weg naar het Astridpark ligt bezaaid met lekkers. Er is voor ieder wat wils. De bon monde kan uiteraard terecht bij Frituur René. Een klassieker voor de meerwaardezoeker die de grandeur van het Paarse huis eerst graag op de lippen proeft alvorens hij het hoofdgerecht, verfijnd en stijlrijk voetbal, met een kritisch oog aanschouwt.
Maar ook voor hen die minder tijd hebben om uitgebreid te tafelen, zijn de eetmogelijkheden rond het stadion legio.

Een gewoontedier als schrijver dezes nuttigt steevast een hamburger met ketchup en ajuin aan zijn favoriete kraam op de Place de Linde. In feite onderstrepen de talrijke eetstandjes op dat iconische plein het gastronomische belang van champagnevoetbal. Vroeger kon je er nog gemakkelijk een supporterssjaal of -muts kopen, maar die tijd ligt lang achter ons. Hardnekkige geruchten over een aanstaande verhuis van het stadion deed menig kramer zijn boeltje pakken. De worstendraaiers, frietenbakkers en pensenmarchands staan echter pal. Die gaan nergens heen. Dit seizoen kwam er zelfs nog een nieuw pita-­caravan bij. Recht tegenover het betreurde Bichcafei kan de supporter voortaan genieten van de oosterse keuken.

Nu, de echte volksfiguren, het levensbloed van de club, vindt men wat verderop in de staminees op de Place de la Vaillance. Voor de aftrap verzamelen ze daar van oudsher in de Pavillon, de Victory of Chez Maria om nog snel een kleine versnapering te verorberen alvorens zich westwaarts naar de stade te begeven. In dat laatste café staat er altijd een schaal met hardgekookte eieren op de toog. Ook volgende zondag voor de ultieme krachtmeting met Club Brugge. Een hardgekookt ei, een snuifje zout en goudblond gerstenat, meer heeft de hondstrouwe supporter niet nodig om zich terdege op de wedstrijd voor te bereiden.
Maria, die ergens in de loop der jaren door Nadia werd vervangen, zal hen zoals telkens met open armen ontvangen. Winst tegen het Bayern van België en de titel ligt binnen handbereik. We take everything back. Ook met de boeren heeft Paars nog een eitje te pellen. Nu, zondag, afspraak in Anderlecht. Eerst bij Maria, daarna in het Astridpark.