Menu

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni

Brussel Danst 

Vraag van de week

Is Brussel goeie plek om kinderen groot te brengen? 'Een Vlaams dorp heeft ook nadelen'

© BRUZZ
27/09/2025
Updated: 01/10/2025 08.31u

In een Canvas-documentaire vroeg hiphopper Brihang zich af of Brussel wel de juiste plek is om kinderen groot te brengen. Sinds hij vader werd, keek hij met andere ogen naar de stad. Hij koos uiteindelijk voor een verhuis naar Brugge. BRUZZ legde dezelfde vraag voor aan zijn lezers.

De West-Vlaamse Brusselse hiphopper Brihang (32), pseudoniem van Boudy Verleye, is sinds enkele weken verhuisd van Brussel naar Brugge. Dat blijkt uit de Canvas-documentaire De vier seizoenen van Brihang. De documentairemakers volgden de rapper een jaar lang, van het podium op Couleur Café in 2024 tot het voorjaar van 2025.

Verleye groeide op in Knokke, maar woonde intussen negen jaar in de hoofdstad: eerst in de buurt van het Josaphatpark in Schaarbeek, en later meer in de buurt van het Noordstation. Kortgeleden verhuisde hij naar West-Vlaanderen, terug naar zijn roots. Over de praktische kant van die beslissing zegt hij het volgende: “We hebben een stuk grond gekocht, dichter bij de zee, mijn ouders en mijn zus. Dat is een project van lange adem.”

Achter de keuze schuilt niet alleen de aantrekkingskracht van zijn geboorteprovincie, maar ze wordt ook gestuwd door een soort ongenoegen met de hoofdstad. “De ruwheid waar ik altijd schrik voor had in Brussel is nu heel zichtbaar en misschien zie ik dat nu pas, omdat ik kinderen heb?”
Brihang: “De vuilte en de cowboystijl waarbij iedereen maar doet wat ze willen. Dat geeft veel vrijheid, maar dat is ook een soort losgeslagen Wilde Westen. Daarbij heb ik soms toch mijn twijfels of het wel een plek is om op te groeien als kind.”

Vooral die laatste opmerking mondde uit in een hevig debat online. Voor- en tegenstanders namen stevig stelling, dat blijkt ook uit de 'Debatteer mee' die BRUZZ op zijn website lanceerde. 177 reacties sprokkelde de onlinediscussieer-tool, bijzonder veel. De vraag luidde: 'Is Brussel een goede plek om je kinderen te laten opgroeien?'

47 procent vindt van wel. 29 procent twijfelt, of weet het niet duidelijk. 24 procent antwoordt rabiaat 'neen', en verwoordt zijn afkeur vaak heel sterk (en op de man af).

Brussel als leerschool

Ook op Instagram en Facebook regende het virulente opmerkingen, en ging het vaak hard tegen onzacht. Het toont een diepe verdeeldheid over het onderwerp, dat mensen raakt in hun identiteit en kijk op de wereld, zo blijkt.

Verdedigers van Brussel wijzen naar het gemixte karakter van de grootstad, en de vele voordelen eraan verbonden. “Er zijn wijken waar het wat gevaarlijker en ruwer is, maar Brussel staat ook voor verbondenheid, met de voeten in het leven staan, tolerantie en leren overeenkomen met mensen met een verschillende achtergrond,” aldus lezeres Cathy.

Een variant van dat argument vertolkt Lennert Daeleman op de website van BRUZZ: “Mijn zoon is vier jaar en spreekt al bijna vier talen dankzij de diverse omgeving waarin hij opgroeit. In Brussel is er misschien minder plaats om buiten te spelen, maar kinderen hebben rondom hen wel meer culturele rijkdom om van te leren.”

Onderhuids speelt in die argumentatie dat de grootstad andere waarden, normen en praktijken aanleert dan het platteland of kleinere gemeenten. Lezeres Karolien Chromiak verwoordt die intuïtie iets cassanter: “Een Vlaams dorp heeft ook nadelen.”

Wat ook geregeld terugkomt als iets positiefs, is het argument van nabijheid: alles is dichtbij en aanwezig. Parken met groen, een fijnmazig openbaar vervoer, een breed aanbod aan culturele en sportieve faciliteiten. “Nergens zoveel te beleven en te doen als in Brussel,” vat Leonhard Den Hertog dat punt samen. “De beste leerschool voor het echte leven.”

Maar die lijn van argumentatie overtuigt de tegenstanders niet. Integendeel. Multiculturaliteit? Net een reden om uit Brussel weg te blijven, klinkt het geregeld. Alsook de problemen met drugs op straat schrikken mensen af. “Veel te veel agressie,” vindt Esther Willemse. “Iedereen lijkt ook gefrustreerd. De kwaliteit van de (Nederlandstalige) scholen is echt niet meer zo goed als tien jaar geleden. Vrouwen worden veel meer lastiggevallen en je wordt uitgescholden als je Nederlands spreekt.”

Net omwille van de kinderen vindt lezeres Maria Maes Brussel geen geschikte biotoop. “Een kind heeft nergens een 'veilige haven'. Geen veilige weg naar school of sportzaal of om het even wat. Er is nergens het gevoel dat er voldoende toezicht is.”

Lezer Jan: “Ik woon hier nu een paar jaar en het is te onveilig en te vuil jammer genoeg. Hier zou ik mijn kinderen niet willen zien opgroeien.”

c6769920-1ac2b4b5-brz20251001001.jpg

De cover van het BRUZZ magazine stelt de vraag aan alle lezers. 

Inspirerende mensen

Opvallend: Brihang is overigens niet de enige Brusselse rapper of woordkunstenaar die worstelt met de realiteit van de hoofdstad. Schrijver Joost Vandecasteele verliet in 2023 de stad, en wil vandaag niet langer over het onderwerp uitweiden. Ook JAZZ Brak liet in het verleden al uitschijnen te willen verhuizen, mocht hij over de nodige financiële middelen beschikken. “Ideaal zou zijn: nét binnen of buiten Brussel,” zei hij vorig jaar nog in Humo. “Maar die wijken zijn ook veruit de duurste.”

JAZZ Brak woont in “een mooi huis” in Molenbeek, maar waar hij last van heeft, is het vuil. “Mensen gooien hun vuilnis tegen de bomen. En dan denk ik: wat doe ik hier eigenlijk?”

Uit de jongste cijfers van Statbel, het Belgische statistiekbureau, blijkt dat Brihang een van de velen is: in 2024 verhuisden 27.738 mensen weg uit Brussel naar Vlaanderen. Omgekeerd trokken 14.569 personen uit het Vlaams Gewest naar Brussel.

Na de commotie online over zijn exodus voelde Brihang op Instagram de noodzaak om zijn beslissing te kaderen en zijn uitspraken te nuanceren. Alhoewel: “Tien jaar lang was het balanceren tussen haat en liefde, zoals bij vele Brusselaars, maar de laatste vier jaar nam de haat de bovenhand. Tijd om te vertrekken. Brussel is groot, Brussel is veel. Met spijt in het hart ben ik nu deel van de negatieve framing in de media. Ik heb me er lang tegen verzet. Hoe ruw de stad ook mag zijn: ik heb er de mooiste, liefste, warmste, bewuste, maatschappelijk geëngageerde én meest inspirerende mensen ooit ontmoet.”