Arne Huysmans: 'Waarom ik strijd voor eerlijke vergoedingen voor startende muzikanten'

Met de Week van de Belgische Muziek in aantocht pleit Arne Huysmans van Volta voor meer financiële middelen. 'De vergoeding staat vaak niet in verhouding tot de geleverde inspanningen.'

De Week van de Belgische muziek is in aantocht en de overvolle agenda’s bewijzen nogmaals dat het muzikale landschap in België in volle bloei staat. Tal van organisaties, collectieven, muzikanten en huizen openen hun deuren om lokaal talent in de belangstelling te plaatsen.

Toch valt er een belangrijke kanttekening bij dit mooie plaatje te plaatsen. Terwijl het publiek geniet van een overvloed aan optredens, blijft de financieel kwetsbare positie van tal van muzikanten als een onzichtbare schaduw over hun carrière hangen. De erkenning voor hun werk is groot, maar de vergoeding staat vaak niet in verhouding tot de geleverde inspanningen. De uitkoopsommen van muzikanten zijn de afgelopen tien jaar nauwelijks gestegen, terwijl de kosten voor productie, techniek en personeel voor huizen zijn toegenomen.

Wat we op het podium zien, is slechts een fractie van het werk dat achter elk optreden schuilgaat. Talloze uren worden besteed aan repetities, schrijven, opnemen en het ontwikkelen van muziek. Daarnaast wordt van muzikanten verwacht dat ze zichzelf zichtbaar maken op sociale media en voortdurend nieuw werk presenteren, wat een enorme druk met zich meebrengt. Deze veelzijdige rol kan overweldigend overkomen en vereist veel tijd en energie. De verschillende functies, de vele overuren en verwachtingen maken dat veel muzikanten zich continu overwerken. Dat kan leiden tot stress en mentale kwetsbaarheid.

Dat werd recent bevestigd door getuigenissen van Laura Tesoro en Kirsten Kramer van muziekopleiding PXL Music in de nieuwe VTM GO-documentaire Meer dan een droom. Tesoro sprak over haar beroep als een “verlieslatende hobby”. Kramer bevestigt het punt van hierboven: “Er zijn veel beginnende artiesten die voor een voorprogramma 150 euro krijgen, alles inbegrepen, voor de hele entourage en alle kosten. Daar houd je niets van over.”

Eerlijke vergoedingen

Toch is er hoop.

De groeiende bewustwording van deze problemen biedt kansen om de situatie te verbeteren. Het is van groot belang dat we samenwerken aan structurele veranderingen waarbij we een evenwichtig economisch model voor muzikanten en huizen creëren. In eerste instantie heeft de culturele sector nood aan meer financiële middelen vanuit de overheid. Ook een collectief gedragen engagement vanuit de sector voor fair practice is van belang. Onder fair practice vallen, onder andere, richtlijnen en principes die eerlijke en transparante arbeidsomstandigheden en vergoedingen voor artiesten en culturele werkers beogen. Daarnaast is het essentieel om een flexibeler uitbetalingssysteem te ontwikkelen.

De Week van de Belgische Muziek biedt ons een waardevolle gelegenheid om de muzikale talenten in ons land te vieren en tegelijkertijd aandacht te vragen voor hun recht op eerlijke arbeidsomstandigheden en vergoedingen.

Dat Brusselse, en bij uitbreiding Belgische, artiesten tot ver buiten de landsgrenzen resoneren, valt niet meer te ontkennen. ECHT!, Lander & Adriaan, Aili, Angèle, TUKAN, Lous and the Yakuza... het zijn maar enkele van de vele namen die internationaal schitteren. Laten we daarom de kans grijpen om niet alleen de kunst, maar ook de kunstenaars zelf te eren. Want een muzieklandschap waarin artiesten zich gewaardeerd en ondersteund voelen, is een sterker en duurzamer landschap, waar creativiteit kan blijven bloeien.