Deze Brusselse helden schitteren in de eretribune op de nationale feestdag

Van een jonge ambulancier tot een jeugdwerker en een vrijwilliger met 75 jaar dienst: voor de nationale feestdag zijn vijftig Belgen geselecteerd om als ‘alledaagse held’ in de eretribune plaats te nemen tijdens het défilé van 21 juli. Onder hen ook een Brussels elftal.

De vijftig Belgische helden zijn geselecteerd door Be Heroes, een initiatief dat in 2020 is ontstaan. Met dat project willen het Koninklijk Paleis en het Prins Filipfonds het dagelijkse engagement van vrijwilligers die het verschil maken in België in de verf zetten.

“Be Heroes draait niet om groots vertoon, maar om menselijke impact. Overal in België zetten mensen zich elke dag opnieuw in voor anderen. Onmisbare initiatieven die, juist in deze tijden, toch extra sprankels hoop bieden,” zegt Alexis Brouhns, voorzitter van het Prins Filipfonds en de jury van Be Heroes. “Het zijn deze onzichtbare steunpilaren die we met dit initiatief willen bedanken en zichtbaar maken.”

Op de website van Be Heroes was het tot 1 juli mogelijk om mensen te nomineren. Uit alle inzendingen heeft de jury een selectie van vijftig personen weerhouden. Elf daarvan komen uit Brussel, zoals Juliette Berguet. Zij overwon borstkanker en ondervond tijdens en na haar ziekte dat er weinig steun is voor vrouwen op psychologisch, sociaal en professioneel vlak. Om daar iets aan te veranderen richtte ze de vzw BAOB Brussels op.

Ghizlane Said is dan weer geselecteerd omdat zij de drijvende kracht achter ‘Samen voor morgen’ is. Met die organisatie helpt ze schoolgaande kinderen, maar ook ouders met een migratieachtergrond vooruit. Thérèse Befahy krijgt erkenning voor haar werk in het Kindermuseum, terwijl Hazrat Sadaat zich inzet voor de integratie van nieuwkomers.

Daarnaast zijn er enkele Brusselse helden die actief zijn bij bestaande organisaties, zoals Stefan Gijssels (Patient Expert Center), Michel Elias (Continuing Care), Bernard Benoit (Operation Arc-en-Ciel) en Nadine Courtois (het Rode Kruis).

75 jaar lang vrijwilliger

Die laatste organisatie kent ook ‘Be Hero’ Simone Stillaert maar al te goed. De 89-jarige vrouw is al 75 jaar actief als vrijwilliger bij het Rode Kruis in Jette. “Maar ik beschouw me helemaal niet als held hoor,” vertelt ze met veel bescheidenheid. “Ik doe alleen maar mijn plicht. Ik heb mijn hele leven gewerkt als vrijwilliger, om andere mensen te helpen. Daar haal ik veel plezier uit.”

“Nadat ik mijn diploma haalde, heb ik me ingeschreven om aan de slag te gaan bij de hulpdiensten,” vertelt Simone. Meer dan 10 jaar lang is ze voorzitter geweest van de Jetse afdeling van het Rode Kruis, maar herinneringen houdt ze vooral over aan haar werk als vrijwilliger op het terrein.

Als hulpverlener maakte ze enkele belangrijke gebeurtenissen mee in de geschiedenis van Brussel. “Er waren ook veel kleine evenementen, maar Expo 58, de brand in de Innovation, de vluchtelingen die uit Congo kwamen of het Heizeldrama: dat heb ik allemaal meegemaakt.”

Net als de andere helden die geselecteerd zijn door Be Heroes mag ze maandag, tijdens de nationale feestdag, plaatsnemen in de eretribune. Daar kijkt ze naar uit. “Het is een eer en ik hoop dat ik het défilé goed zal kunnen zien,” lacht ze.

'Grote broer spelen'

Met Ilias Remchani zit er een tweede, veel jongere Brusselaar, in de selectie van Be Heroes die het Rode Kruis goed kent. De twintigjarige informaticastudent is al sinds zijn vijftiende actief als vrijwilliger en ging onder meer helpen na de overstromingen van 2021 in Wallonië. Ondertussen werkt hij ook als ambulancier.

“Daar ben ik op een eenvoudige manier ingerold. Om mijn rijbewijs te halen moest ik een EHBO-cursus volgen en zo nam mijn interesse in noodhulp toe. Hoe meer je te weten komt, hoe meer je ook wil leren,” vertelt de jonge Brusselaar. “Een jaar lang heb ik me dan gespecialiseerd in eerste hulp.” Zo is hij gebrevetteerd ambulancier geworden, een functie die hij als vrijwilliger en jobstudent uitoefent naast zijn studies.

“Ik heb onder meer aanslagen meegemaakt als ambulancier. Catastrofes zijn complex, maar nog moeilijker zijn de situaties waarbij het sociale belangrijker is dan het medische,” zegt Ilias. “Soms moet je dan grote broer spelen. In Brussel komt daar het multiculturele nog bij, maar ik spreek naast Frans ook Nederlands, Engels, Arabisch en Spaans. Ik probeer zoveel mogelijk te helpen.” IIias rijdt niet alleen met de ziekenwagen, maar brengt het werk van ambulanciers ook in beeld met de Instagram-pagina ‘BrusselsEmergency112’. Ook daar krijgt hij erkenning voor.

'Sociale aanpak'

Tenslotte behoort ook de 36-jarige Ali ‘Bob’ El Abbouti tot de Brusselse helden. Hij is al zeventien jaar als jeugdwerker in Molenbeek, waar hij het jeugdhuis ‘Bien ou bien’ uit de grond heeft gestampt. “Veel jongerenprojecten worden van bovenaf gelanceerd, maar wij doen het omgekeerd. Bij ons zijn de jongeren verantwoordelijk voor het jeugdhuis dat zeven op zeven open is. Ze hebben zelfs de sleutel.”

Ali werkt voornamelijk met jongeren van 14 tot 25 jaar die veelal uit de Brusselse volkswijken komen. Hij organiseert huiswerkbegeleiding, maar doet ook veel meer. “Het zijn collectieve projecten met aandacht voor zingeving. Zo hebben we onlangs nog een documentairefilm gemaakt over zestig jaar migratie uit Marokko,” gaat Ali verder. “We hebben in totaal zeker duizend jongeren bereikt. Onze aanpak is sociaal, want het zijn vaak jongeren die van het pad afwijken en zich wat meer op de rand van de samenleving bevinden.”

“Wij willen hen kansen geven, want ze worden vaak in een slecht daglicht geplaatst. Aan dat negatieve imago werken wij.” Met de Brusselse jongeren vertrekt Ali twee keer per jaar op reis naar Senegal, waar hij met hen bouwt aan een jeugdcentrum. Daar is hij 7 jaar geleden mee begonnen. “Het zijn solidaire reizen, maar het is een echte uitwisseling op cultureel vlak. De jongeren die deelnemen financieren het trouwens zelf.”

“Ik stond er niet op te wachten, maar ik ben blij met de erkenning die ik krijg voor het werk dat ik doe,” zegt Ali nog. “Maar ik ben niet de enige die actief is in deze sector. Deze erkenning verdienen alle sociale werkers.”