Gazaan getuigt na steekpartij: ‘Pro-Palestijns protest geeft hoop en steun’

Anderhalve week geleden werd de 22-jarige Anas neergestoken tijdens een pro-Palestijnse protestactie. Anas, zelf een Gazaan, vreest nog steeds voor zijn veiligheid en zal daarom niet deelnemen aan de nationale betoging komende zondag, al hoopt hij wel op een grote opkomst. “Het protest hier in Brussel geeft de mensen in Gaza hoop.”

“Ik voel me nog altijd niet veilig. Zelfs in het ziekenhuis voelde ik me onveilig, maar ook thuis.” We ontmoeten Anas bij hem thuis in Schaarbeek, ruim tien dagen na een zware mesaanval op hem. Op zondag 24 augustus loopt de twintiger mee met een betoging die van Molenbeek naar het centrum van Brussel trekt. Daar, in de Lakensestraat, loopt het rond 18 uur mis.

Op dat moment is Anas filmpjes aan het maken, zoals hij wel vaker doet tijdens pro-Palestijnse protestacties. “Plots duikt er iemand naast mij op met een mes en valt hij mij aan. Ik krijg een eerste messteek in mijn zij ter hoogte van mijn nier,” herinnert Anas zich. “Ik probeerde mij te verdedigen, maar kreeg nog meer messteken in mijn arm, hand en been. Een arts die toevallig aanwezig was, heeft me de eerste zorgen toegediend. Daar ben ik hem dankbaar voor, want anders was ik er misschien niet meer.”

Anas wordt in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht en verkeert heel even in levensgevaar. De 21-jarige dader vlucht weg, maar wordt niet veel later opgepakt door de politie. Hij is in verdenking gesteld voor poging tot doodslag en zit in voorlopige hechtenis. De verdachte komt, net als Anas, uit Palestina.

Bedreigingen

“Als vrijwilliger was ik lid van een organisatie die allerlei Palestijnse spullen verkocht tijdens de dagelijkse protestacties aan de Beurs. Met het ingezamelde geld zouden we vluchtelingen hier in Brussel helpen of dat was toch de bedoeling,” vertelt Anas. “De verantwoordelijke van de organisatie verzekerde me dat de organisatie daar toestemming voor had van de stad, tot een politieagent ons kwam vertellen dat dat helemaal niet het geval was.”

Anas voelde zich belogen door de verantwoordelijke van die hulporganisatie, ook een Palestijnse man. Bovendien begon Anas al iets langer argwaan te krijgen over het opzet van die organisatie, omdat hij vermoedde dat het ingezamelde geld niet voor de juiste doeleinden gebruikt werd. “Ik had tot dan zicht op de bankrekening van de organisatie en confronteerde de verantwoordelijke van de organisatie daarmee. Ik vertelde hem dat hij Palestina niet voor commerciële doeleinden kon gebruiken.”

“Vervolgens heb ik mij losgemaakt van die organisatie,” aldus Anas. Nadien werd hij naar eigen zeggen verschillende keren bedreigd door mensen van diezelfde organisatie. Die hebben volgens hem ook de opdracht gegeven om hem op 24 augustus neer te steken. “Enkele weken geleden kwam iemand rond middernacht naar mijn huis. ‘Ik maak je dood als je Brussel niet verlaat,’ zei die persoon. Daarna kreeg ik een doodsbedreiging in mijn brievenbus.”

Nationale protestmars

Die incidenten, met de steekpartij als dieptepunt, laten een diepe indruk na op Anas. De twintiger komt uit de Gazastrook en woont sinds een jaar en zeven maanden in Brussel, na een lange tocht via Griekenland. Hier zet hij zich als vrijwilliger in bij hulporganisaties als Serve the City en Belrefugees, maar is hij ook bijna dagelijks te zien op pro-Palestijnse protestacties.

Komende zondag is er opnieuw een grote, nationale protestmars gepland waar zeker 70.000 deelnemers verwacht worden. Anas zal er zelf niet bij zijn. “De mensen die verantwoordelijk zijn voor de mislukte moordpoging lopen nog altijd vrij rond, terwijl ik nog altijd gewond ben en thuis zit. Ik ben bang dat een volgende moordpoging wel eens succesvol zou kunnen zijn.”

“Uit veiligheidsoverwegingen zal ik niet naar het protest komen. Ik ben te bang, maar ik roep iedereen op om zondag wel mee te betogen,” gaat Anas verder. “Israël is iedereen aan het doden, ook kinderen. Het is ontzettend belangrijk om daartegen op straat te komen.” Soms toont Anas beelden van protestacties in België aan zijn familie in Gaza. Zij halen daar steun uit.

“Ook als ik beelden zie van mensenmassa’s in Brussel die rondlopen met Palestijnse vlaggen voel ik me gesteund,” zegt Anas. “Als ik die beelden toon aan mijn zus, haalt ze daar kracht uit. Het protest hier in Brussel geeft de mensen in Gaza hoop. Ik hoop dat er zondag nog meer mensen op straat komen dan de laatste keer.”

'Erken Palestina'

Intussen gaat het geweld in Gaza onverminderd voort. Anas heeft al verschillende familieleden verloren door het gruwelijke oorlogsgeweld. “Een drietal dagen voor de steekpartij kreeg ik te horen dat mijn neef, die ik als een broer beschouwde, is omgekomen. Enkele uren later kwam het nieuws dat ook mijn tante dood is,” zucht Anas, die nu vreest voor de levens van de familieleden die er wel nog zijn. “Mijn zus heeft dringend medische hulp nodig. Ze moet dringend weg uit Gaza.”

“Mijn moeder is zeven jaar geleden gestorven door kanker. Ze kreeg van Israël niet de toelating om Gaza te verlaten voor een behandeling. Twee maanden na haar dood kregen we die toelating plots wel. Israël doodt niet alleen met bombardementen, maar ook door hulp te ontzeggen,” gaat de Gazaan verder. “Ik hoop dat de wereld erin slaagt om Israël te stoppen.”

Begin deze week bereikte de federale regering een akkoord over de oorlog in Gaza. Er komt onder meer een importverbod voor goederen uit bezette gebieden en België zal Palestina erkennen, maar onder bepaalde voorwaarden: als de gijzelaars bevrijd zijn en Hamas niet meer bestuurt. Voor Anas gaat België daarmee helemaal niet ver genoeg.

“België heeft nog veel banden met Israël. Die moeten allemaal doorgesneden worden. Maar de eerste stap is om Palestina officieel te erkennen als land,” aldus Anas nog. “Ik hoop dat de genocide stopt en dat Palestina, mijn land, vrijheid kent.”